وقتی کلمه “کارخانه” را می شنویم، احتمالاً فضای خشک، صنعتی و منظره ای خشن و زشت را در ذهن خود تصور می کنیم. شاید هیچ کس انتظار نداشته باشد که ساخت یک کارخانه به عنوان یک تجارت جلب توجه دیده شود.
به گزارش پایگاه اینترنتی تینو. طرح این کارخانه تولید پلیمر در استان البرز در سال جاری موفق به کسب مقام سوم جایزه معمار در بخش ساختمان های عمومی شد.
یکی از مشکلات رایج در کارخانجات ایران عدم تفکیک مناسب بین فضاهای کاری مختلف است. در این کارخانه ها کارگران صنعتی و متخصصان آزمایشگاهی با هم کار می کنند، اما محل کار آنها به طور موثر از یکدیگر جدا نمی شود. این مشکل کیفیت زندگی در محیط کار را کاهش می دهد و جایی برای زیبایی، آسایش و لذت باقی نمی گذارد.
اما هدف از این پروژه که به کارخانه مواد پلیمری در شهر ایشتار پیوند خورده است، بهبود فضاهای دسترسی و جداسازی بهتر محل کار به منظور بهبود کیفیت زندگی کارکنان کارخانه بوده است.
برای این منظور قسمت های مختلف کارخانه از جمله بخش عملیات و ادارات از هم جدا شدند تا دسترسی مستقل به فضاهای باز اطراف داشته باشند.
این فضاهای باز با تامین نور طبیعی، هوای تازه، سایه، فضای سبز و رنگ های متنوع به بهبود کیفیت زندگی افراد در محیط کار کمک می کند.
استفاده از ورقه های فلزی با ظاهری فرسوده که بخش بزرگی از نمای واحد پردازش را پوشش می دهد، علاوه بر انتقال حس صنعتی فضا، چشم اندازی متفاوت به کارخانه می بخشد و فضا را نسبتاً بی روح می کند و وضعیتی مشابه در آن پیدا می کند. بیشتر فضاهای کارخانه ای ایران از خود فاصله می گیرد و تبدیل به یک منظره زنده و شگفت انگیز می شود.
وقتی فضای سبز اطراف این قسمت رشد کرده و سبزتر می شود، تضاد رنگی بسیار خوبی بین رنگ سبز و استیل ایجاد می شود که نمای گیاه را جذاب تر و متفاوت تر می کند.
منبع: عصر ایران
