به گزارش تینو، کورش محمدخانی، عضو هیأت علمی گروه باستان شناسی دانشگاه شهید بهشتی در یادداشتی که به معاونت علمی و فناوری همشهری تقدیم شد، به بررسی استفاده از فناوری های روز در باستان شناسی و بررسی زندگی گذشته بشر پرداخت. که در زیر می خوانیم:
باستان شناسی علم مطالعه زندگی گذشته انسان با استفاده از شواهد فیزیکی است. پس از جنگ جهانی دوم، با شکل گیری موج جدیدی از پیشرفت در علم و فناوری، این دانش در پاسخ به زندگی گذشته بشر از سایر علوم و فنون نیز بهره مند شد.
علوم و فنون مختلف مانند: فیزیک، شیمی، زیست شناسی، زمین شناسی، علوم فنی و مهندسی به باستان شناسان کمک می کند تا جزئیات زندگی گذشته انسان را بیابند.
در عین حال، از تلفیق این علوم و باستان شناسی، جهت گیری های پژوهشی جدیدی پدید آمده است، مانند: فیزیک باستان شناسی، کانی شناسی باستان شناسی، معدن شناسی باستان، باستان شناسی، باستان شناسی، ژنتیک باستان شناسی، دیرینه اقلیم شناسی، باستان شناسی، باستان شناسی، باستان شناسی، باستان شناسی، باستان شناسی، باستان شناسی هوش مصنوعی، یادگیری ماشین و باستان شناسی. سنجش از دور، باستان‌شناسی، روش‌های مدرن تاریخ‌گذاری، منشأ، اصالت و بسیاری دیگر از شاخه‌های تحقیق.
شبکه های مختصات را با استفاده از دوربین Total Station ایجاد کنید
انقلاب رایانه‌ای و سپس انقلاب فناوری اطلاعات و هوش مصنوعی تأثیر زیادی بر تحقیقات باستان‌شناسی گذاشت و باعث شد که جستجوها و مکان‌های محوطه‌های باستانی با سرعت و دقت بیشتری انجام شود که انجام خواهد شد نیز تاریخ گذاری و تاریخ گذاری شد با دقت بسیار، منبعی که باید مواد با دقت و سرعت انجام شود و باستان شناسان باید گذشته بشر را با سرعت، دقت و اطمینان بیشتری بازسازی کنند.
از جمله علومی مانند سنجش از دور، سیستم‌های اطلاعات جغرافیایی و فیزیک باستان‌شناسی هستند که به مکان‌یابی مکان‌ها و آثار باستانی در محوطه‌ها می‌پردازند. با کمک تصاویر ماهواره ای و عکس های هوایی، کارشناسان می توانند مناطق وسیعی را کاوش کرده و مکان های باستانی را بدون نیاز به بررسی زمین کشف کنند. در برخی موارد، محوطه های باستانی در مناطق صعب العبور واقع شده اند. گاهی درگیری و جنگ در یک منطقه، بررسی باستان شناسی را غیرممکن می کند، اما با کمک این فناوری های جدید، می توان بدون نیاز به رفتن به آن مکان، به مطالعه، تحقیق و پژوهش پرداخت.
با کمک ژئوفیزیک باستان شناسی، باستان شناسان می توانند محل آثار باستانی مدفون شده در یک منطقه را با اندازه گیری خواص مواد یافت شده در داخل زمین با استفاده از دستگاه های اندازه گیری تعیین کنند.
مطالعه ژئوفیزیک باستان شناسی با استفاده از روش مغناطیس سنجی با استفاده از مغناطیس سنج سزیم روبیدیوم.
با کمک فن آوری های جدید اسکن لیزری، فتوگرامتری و روش های دیگر، باستان شناسان مکان های باستانی را مستندسازی و سپس شبیه سازی می کنند.
استفاده از باستان شناسی دیجیتال و ساخت پایگاه های داده کمک زیادی به باستان شناسان در جمع آوری و مقایسه اطلاعات می کند. ایجاد نرم افزار و برنامه های کامپیوتری در شناسایی مواد حاصل از بررسی و کاوش و همچنین ذخیره اطلاعات در سایت ها و پس از آن بسیار مفید و موثر است.
متالورژی باستان شناسی به باستان شناسان کمک می کند تا در مورد منشاء مواد، مطالعه معادن باستانی و فلزکاری باستانی، و تجزیه و تحلیل ساختار مواد و موادی که مصنوعات باستانی را تشکیل می دهند، بیاموزند.
روش‌های تاریخ‌گذاری آزمایشگاهی و دستگاه‌های مدرن مانند کربن 14، ترمولومینسانس، فلورسانس نوری و غیره به باستان‌شناسان اجازه می‌دهد تا به تاریخ‌گذاری مطلق مواد و مکان‌های باستانی دست یابند.
به طور کلی، علم و فناوری مدرن در پاسخ به سؤالات باستان شناسان و کمک به آنها برای بازسازی دقیق تر زندگی گذشته انسان ها و جوامع بشری، باعث شبیه سازی و بازسازی جوامع باستانی و بررسی چگونگی مردم شده است در گذشته به سرعت، دقیق و با اطمینان بیشتر زندگی کرد.
