خورشید در آستانه یک رویداد مهم | معکوس شدن میدان مغناطیسی خورشید

تینو – یکتا فراهانی: معکوس شدن میدان مغناطیسی خورشید تقریباً هر 11 سال یکبار اتفاق می افتد و نشان دهنده مرحله مهمی در چرخه خورشیدی است. این جابه‌جایی قطبی، نیم‌راه حداکثر خورشیدی، ارتفاع فعالیت خورشیدی و آغاز تغییر به سمت حداقل خورشیدی را نشان می‌دهد.

میدان مغناطیسی خورشید

آخرین باری که میدان مغناطیسی خورشید چرخید اواخر سال 2013 بود اما دلیل این تغییر قطبیت چیست و آیا خطرناک است؟ بیایید نگاهی عمیق به معکوس شدن میدان مغناطیسی خورشید بیندازیم و اثراتی که می تواند بر روی زمین داشته باشد را بررسی کنیم.

با چرخه خورشیدی آشنا شوید

برای درک معکوس میدان مغناطیسی، ابتدا مهم است که با چرخه خورشیدی آشنا شوید. چرخه تقریباً 11 ساله فعالیت خورشیدی توسط میدان مغناطیسی خورشید هدایت می شود و با فراوانی و شدت لکه های خورشیدی قابل مشاهده بر روی سطح مشخص می شود.

اوج فعالیت خورشیدی در طول یک چرخه خورشیدی معین به عنوان حداکثر خورشیدی شناخته می شود و برآوردهای فعلی پیش بینی می کند که در اواخر سال 2024 و اوایل سال 2026 رخ دهد.
میدان مغناطیسی خورشید می چرخد. اما یک چرخه بسیار مهم دیگر وجود دارد که کمتر شناخته شده است و شامل دو چرخه خورشیدی 11 ساله است.

بیشتر بخوانید:

میدان مغناطیسی خورشید در عمق 32 هزار کیلومتری زیر سطح آن قرار دارد!

رویداد نجومی شگفت انگیز رصد شفق شمالی در ایرا

طول حداقل خورشیدی

رایان فرنچ، اخترفیزیکدان خورشیدی و نویسنده Space.com می گوید: این چرخه مغناطیسی که به چرخه هال معروف است حدود 22 سال طول می کشد و در طی آن میدان مغناطیسی خورشید معکوس می شود و سپس به حالت اولیه خود باز می گردد.

در طول حداقل خورشیدی، میدان مغناطیسی خورشید به یک دوقطبی نزدیک است، با یک قطب شمال و یک قطب جنوب، شبیه به میدان مغناطیسی زمین.

حداکثر توان خورشیدی

به گفته فرنچ، با حرکت به سمت حداکثر خورشیدی، میدان مغناطیسی خورشید پیچیده‌تر می‌شود و هیچ جدایی واضح از شمال به جنوب وجود ندارد. هنگامی که حداکثر خورشیدی عبور می کند و حداقل خورشیدی می رسد، خورشید به دوقطبی خود باز می گردد. البته با قطبیت معکوس.

تخلیه توده کرونایی

به گزارش فاکس نیوز، تغییر قطبی در آینده از شمال به جنوب میدان مغناطیسی در نیمکره شمالی و بالعکس در نیمکره جنوبی خواهد بود. فرانسوی می گوید: این ما را به همان جهت مغناطیسی زمین هدایت می کند. میدان مغناطیسی زمین با نقطه جنوبی آن نیز در نیمکره شمالی قرار دارد.

این انعکاس توسط لکه های خورشیدی انجام می شود، که از نظر مغناطیسی مناطق پیچیده ای در سطح خورشید هستند که می توانند منجر به رویدادهای بزرگ خورشیدی شوند. مانند شعله های خورشیدی، پرتاب جرم تاجی (CMEs)، انفجارهای بزرگ پلاسما و میدان های مغناطیسی.

قانون هیل

در حالی که لکه های خورشیدی که در نزدیکی قطب ها تشکیل می شوند دارای میدان مغناطیسی هستند که با جهت مغناطیسی ورودی مطابقت دارد. این قانون “قانون هیل” نامیده می شود.

تاد هوکسما، فیزیکدان خورشیدی و مدیر رصدخانه خورشیدی ویلکاکس در دانشگاه استنفورد، به اسپیس دات کام گفت که میدان مغناطیسی مناطق فعال به سمت قطب ها می رود و در نهایت باعث وارونگی می شود. اما دلیل اصلی این تغییر قطبی هنوز ناشناخته است.

ضرورت یک توصیف ریاضی منسجم

فیل شرر، فیزیکدان خورشیدی در دانشگاه استنفورد، قبلاً به Space.com گفت: “این در کل چرخه خورشیدی نقش دارد، و عجیب است که ما نمی دانیم چیست.” در واقع، ما هنوز یک توصیف ریاضی کاملاً منسجم از آنچه در حال وقوع است نداریم.
این بستگی به دانستن منبع میدان مغناطیسی دارد. آیا لکه های خورشیدی زیادی وجود خواهند داشت و آیا لکه های خورشیدی به میدان مغناطیسی قطب کمک می کنند یا به صورت محلی از بین می روند؟ این سوالی است که هنوز نمی دانیم چگونه به آن پاسخ دهیم.