خداحافظی فرامرز قریبیان از سینما و بازیگری! | تصاویر

به گزارش تینو، بیست و هشتمین جلسه ماه آستانه در شامگاه جمعه 25 شهریور 1403 به تجلیل از کشاورزان مستمر و مؤثر خیرکان اختصاص داشت. فعالیت در زمینه بازیگری، کارگردانی سینما و آثار ادبی.

سپس مراسم تجلیل از این هنرمند پیشکسوت با پخش کلیپی از فرامرز هوروکان آغاز شد.

داریوش فرهنگ در این کنسرت در مورد فرماریز هاروکان گفت: بازیگری توانا که در همه چیز صاحب سبک و شخصیت است. بی حد و مرز او حاضر نیست به هیچ قیمتی کاری انجام دهد. اخلاقی است و سیستم خاص خود را دارد. مهم ترین چیزی که آن را متمایز می کند این است که سبک دارد. راه می‌رود، می‌نشیند، می‌ایستد، اعتراض می‌کند، تعامل می‌کند و مهم‌تر از همه چشمانش هنوز در او برق می‌زند.

وی ادامه داد: رسیدگی به هنرمندان کار بسیار پیچیده ای است. شغل هنرمندان پرسش است و وظیفه مسئولان پاسخگو نیست. آیا هنرمندی را می شناسید که کشور و مردمش را دوست نداشته باشد یا کار نکند؟ آقای هاروکان خداحافظی کرده اما آقای هاروکان! حرفه ما بازنشستگی و سن ندارد. حرفه ما به شما، بازی شما و چشمان روشن شما نیاز دارد.

گوهر خیراندیش در بخشی دیگر از این مراسم نیز یادآور شد: بعد از اینکه آقای ابوالحسن داودی فیلمنامه فیلم «مرد بارانی» را نوشت، گفتم چرا مرد باید هر بار در فیلم به عشق علاقه داشته باشد و وقتی با هم رابطه دارد آن را ببیند. . همسر؟ گفتم اینطوری دوست ندارم و فیلم را قبول نکردم. در آن زمان نمایش «عروسی خون» به کارگردانی علی رفیعی را اجرا می‌کردم که از آن‌ها دعوت کردم که نگاه تیموریان را ببینند و به این ترتیب نقش را از دست دادم. وقتی همسرم همبازی او شد، هر روز از اخلاق، استایل، استایل و چشمانشان می گفت. آقای هاروکان در چشمانش گوهری دارد و این نگاه یک داستان کامل را نشان می دهد. زنده اسماعیل خانی هر وقت از نظم و ادب و احترام و صبر آقای هاروکان صحبت می کرد با خودم می گفتم چه نقشی را از دست داده ام! هنوز امیدوارم که آنها برگردند و بتوانیم با هم بازی کنیم.

همانطور که ایرج راد هنرمند تئاتر و سینما گفت: هیچکس مجبور نشد در این کنسرت شرکت کند، همه به عشق دیدن آقای هاروکان آمده بودند. از مردی که سال ها در سینما بازی کرد، زحمت کشید و باعث افتخار او شد، تشکر می کنم. نه تنها در عرصه بازیگری و کار خودش، بلکه توانست شخصیتی به سینمای ایران ببخشد. او از نظر شخصیت و شهرت از جایگاه ویژه ای برخوردار است. یک هنرمند برجسته نه تنها خود را در سینما در قالب چهره نشان می دهد، بلکه دارای فرهنگ و جایگاه ویژه ای از انسانیت، شخصیت، اخلاق، رفتار و تأثیر عمیق در جامعه است. آقای نزدیکتر! شما افتخار کردید و ما به همکاری با شما افتخار می کنیم. ما به شما افتخار می کنیم. نام شما در تاریخ سینمای این کشور جاودانه خواهد ماند.

در بخشی دیگر از مراسم یادبود کشاورزان هاروکان؛ ابوالحسن داودی کارگردان سینما در بیان خاطرات خود گفت: در سیزده فیلمی که کار کردم این فرصت را داشتم که با بسیاری از بازیگران و شخصیت های بزرگ سینمایی کار کنم اما چند نفر بودند که به عنوان اسطوره همیشه یکی از من بودند. رویاها اینکه بتوانم برای همکاری با آنها وقت بگذارم، مرز هاروکان بود. خوشبختانه شرایط برای فیلم «مردبارانی» فراهم شد، اگرچه در ابتدا قرار بود با زندیان شکیبی کار کنیم، اما به دلیل همزمانی فیلم آقای مهرجویی این همکاری میسر نشد. ناامید به سراغ آقای هاروکان رفتم و او پذیرفت. این فیلم یکی از تاثیرگذارترین کارهای من با یک بازیگر بود. من از او چیزهای زیادی یاد گرفتم، حتی زمانی که فکر می کردم دارم حرفه ای می شوم.

تهمینا میلانی کارگردان نیز گفت: من با آقای هاروکان کار نکردم، اما در ۱۶ سالگی با همکلاسی هایم هزار بار فیلم جوسینها را تماشا کردم. در 19 سالگی که با آقای شیمیدان کار می کردم، ایشان را از نزدیک دیدم و فکر کردم می توانم پاسخ تمام سوالاتم را در مورد چریک های ایرانی به او بدهم. حضور آقای هاروکان برای من یک معجزه بود. آیا می دانید این نتیجه چیست؟ این جادوی نقش است. نقش های قابل قبولی که ملکه ذهن ما می شود و قبول می کنیم که همان آدم هستند.

سپس مسعود جعفری جوزانی کارگردان گفت: صحبت درباره آقای هاروکان برایم سخت است، زیرا ما از نسلی هستیم که سینما برای ما بسیار جدی بود. زمانی که ما برای تحصیل در رشته سینما رفتیم، دیگران فکر می کردند که این کار عجیب است؟ آقای هاروکان تصویری است که در ذهن یک نسل باقی ماند و رفتار و شخصیت آنها را تغییر داد. در عصر جدید بازی های گروهی و ورزشی و آثار هنری جنبی از شاخص های هنری و فرهنگی ملت و میهن محسوب می شود. جوهره تولید سینمای جمعی در چهره بازیگر ظاهر می‌شود و او را به تصویری می‌ماند که در ذهن می‌ماند و می‌تواند مخاطب را از ظاهر به ذهنیت تغییر دهد.

وی ادامه داد: آقای هاروکان فقط یک چهره نیست، ستاره و سوپراستار نیست، او بازیگری است که در عمق نگاه، مکث و حرکت خود آن تصویر را خلق می کند. یک بازیگر را نمی توان تنها به یک چیز تقلیل داد. گفتار، لحن و حرکت او متعادل است. هنرمندی مثل آقای هاروکان، حتی اگر فیلمنامه ضعیفی داشته باشد، آنقدر باورپذیر کار می کند و کار می کند که ضعف فیلم را ببخشید.

جعفری جوزانی در بخشی دیگر از سخنان خود گفت: هاروکان فرهنگی جاودانه است. دیدگاهی که آقای هاروکان از فرهنگ ایران در سینمای ایران به جا گذاشت، نگاه جوانمردی و ایثار برای دیگران بود. او یک دوست است.

همانطور که سعید امبله تهیه کننده گفت: در این سال ها به چیزی رسیدم که با هیچ چیز دیگری نتوانستم به آن برسم. من با افرادی ملاقات کرده ام و با آنها زندگی کرده ام که ارزش زندگی کردن، لذت بردن از همراهی و یادگیری از آنها را دارند. از اینکه فرماس به من نزدیک است احساس خوشحالی می کنم، امیدوارم سالیان سال ادامه داشته باشد و می توانم از چنین صحنه ای به او بگویم دوستت دارم. من 50 سال است که او را می شناسم و هرگز ندیده ام که او در مورد کسی حرف بدی بزند. غمگین و ذلیل شد و ظلم را دید و درباره آن شخص حرف می زدند و او حرفی نمی زد. من یک کلمه حسادت و تحقیر از او نشنیدم. امروز که دوستانم را ندارم و دلم برایشان تنگ می شود با دیدن دوستان ورام دلم باز می شود و می توانم به او بگویم دوستت دارم دوباره دوستت دارم.

در زیر محمد متسلانی بازیگر و کارگردان در سخنانی کوتاه گفت: همه صفات خوب انسانی در او جمع شد. یکی دو بار در طول کارم سعی کردم با او همکاری کنم اما نشد و دلم برایش تنگ شده بود. من این فرصت را داشتم که به “گناهکاران” خدمت کنم و برعکس شد. دعوتم کردند. امیدوارم او همچنان بدرخشد و در تصمیم خود تجدید نظر کند تا بتوانیم او را دوباره روی پرده سینما ببینیم، لذت ببریم و الگوی همه باشیم.

در ادامه مراسم سام هوروکان بازیگر و فرزند فرامرز هوروکان گفت: اقتباس در سینمای ایران به دلیل مسائلی که معمولا بین فیلمسازان و نویسندگان وجود دارد موفقیت آمیز نبود. اما آقای هاروکان یکی از بازیگرانی بود که چندین اثر موفق اقتباس شده از کتاب داشت، از جمله فیلم‌های «سایه‌های بلند باد»، «غبار»، «چشم‌هایش»، «مرگ یوزپلنگ» و «غزال». ” و…

در ادامه فرامرز هاروکان با تشویق حضار به روی صحنه رفت.

وی در سخنان کوتاهی که از حاضران تشکر کرد، گفت: خود آقای فرهنگ یکی از اسطوره های سینمای ایران است و به عنوان بازیگر و کارگردان آثار فوق العاده ای داشت. سریال زیبای سلطان و شبان که یکی از بهترین سریال های ایرانی به شمار می رود و فیلم طلسم یکی از بهترین فیلم های تاریخ سینمای ایران بود. آقای میتوسلان سال ها قبل از من هم در سینما بود. قرار بود در فیلم زیبای سالک بازی کنم که متاسفانه به دلایلی نتوانستم و بعد از سالها او بازیگر فیلم گناهکاران شد.

وی ادامه داد: به جز خانم درخشنده که برایم پیام محبت آمیزی فرستادند، فرصت زیادی برای همکاری با کارگردانان زن نداشتم. به غیر از ایشان فرصت همکاری با خانم تهمین میلانی را نداشته ام اما ایشان دوست عزیزم و یکی از پردرآمدترین کارگردانان سینمای ایران هستند. ایرج راد یکی از استادان است و من این افتخار را داشتم که در یکی از اولین فیلم های او به نام «طوفان» حضور داشته باشم، هرچند پسرم سام پسر آقای راد در این فیلم بود.

وی افزود: باید به زندگی نعمت حقیقی اشاره کنم که او اولین کتاب را در کتابخانه «سخن» به من داد و من کتابخوان شدم که برای شغلی که می خواستم شروع کنم مهم است. «مرد بارانی» موفقیت بزرگی بود و زمانی که جایزه جشنواره طلوع سیمرغ را برای آن بردم، این جایزه برکت واقعی به من داد. از آقای داودی برای تهیه کنندگی این فیلم تشکر می کنم. من با آقای جوزانی به عنوان کارگردان کار نکردم اما در «آژانس دوستی» همکاری داشتیم و ایشان از من خواستند که فیلمنامه «گشمیشا» را برای کارگردانی بنویسم. دوستی ما ادامه دارد و ادامه خواهد داشت. جناب میلابی عزیز، شما مرا به سال هایی که وارد سینما شدم برگردانید. آقای میلابی سال ها با نام مستعار فیلمنامه می نوشت. هنوز خیلی ها عاشق فیلم نماز ظهر هستند.

هاروکان گفت: درود می فرستم به همه هموطنان عزیزم که بین 57 تا 58 سال و به گفته پسرم شاید 60 سال (از نوجوانی و به دفتر ساموئل خاچیکیان و من اینقدر به من لطف داشتند. به دوبله فیلم ها در زیرزمین کمک کرد) و از همه برای حمایتشان تشکر می کنم.

سپس به مناسبت یک عمر فعالیت مستمر و موثر در عرصه بازیگری و کارگردانی سینمایی و سینمایی با اهدای جایزه سال استاد از کانون ادبی زمین، تندیس، لوح تقدیر و هدایایی از سوی کشاورز کروکان تجلیل شد. آثار ادبی

آیدین نظمی با خوانندگی و نواختن پیانو قطعه ای موسیقایی اجرا کرد. در بخشی دیگر از این مراسم شرکت کنندگان در بخش مسابقه آثاری را ارائه کردند که مورد استقبال قرار گرفت و با رای هیات داوران جایزه ترانه ماه به سوسن صدیقی و جایزه آواز مردمی به رامین جوکار از فرمرز هاروکان اهدا شد. . .

اجرای قطعه شعری از محمدعلی بهمنی با صدای مهدی یغمایی و نوازندگی محمدرضا شیرقعلی با پیانو از دیگر بخش های این کنسرت بود.

شایان ذکر است: سجاد عزیزی آرام در ابتدای بیست و هشتمین ماه نشست خود در استانبول از محمدعلی بهمنی شاعر تازه درگذشته یاد کرد که پیش از این در برخی از جلسات کانون زمستان شرکت کرده و به نقد آثار وی پرداخته بود. وی از حاضران خواست به احترام این هنرمند یک دقیقه سکوت کنند.

سپس کتاب های «شب رویا» و «از ناصرالدین شاه» نویسنده علی رضا مرتضی قلی رونمایی شد.

بعدا کلیپی از صحبت های علی رضا مرتضی قلی پخش شد که در آن وی روی صحنه آمد و یکی از شعرهایش را برای حاضران خواند.

گوهر خیراندیش، داریوش فرهنگ، تهمینا میلانی، پژمان بازغی، بهمن فرمان آرا، ابوالحسن داودی، نصرالله مدقالچی، فرزاد موتمن، اصغر حمید، شهره سلطانی، ایرج راد، سام هاروکان، کوروش تهامی، مجید قندی‌آرابی، سعید، مجید قندی‌آری، سعید. . جوزانی، بهرام دهقانی، فرزاد حسنی، شهید احمدلو، مهدی یغمایی، محمدرضا شیرکلی، حمید غلامعلی، مازیار عصری، علی رضا عیوضی، چنگیز حبیبیان، محمد میتوسلانی، فرخ نعمتی، سهیلا رضوی، علی قایمقمی، حسینیه جماعتی. فرزانه. نشاط خواه مهدی میامی و… از مهمانانی بودند که در این مراسم حضور داشتند.