مرد فقیر اردبیلی که توانست ۷۲ مدرسه بسازد!

شهروندی آنلاینعدد 72 بار دیگر در زندگی او تکرار شد اما این عدد نمادین این بار به تعداد مدارس ساخته شده توسط زنده یاد علیپور اشاره دارد که قصد داشت به یاد 72 شهید 72 مدرسه در مناطق محروم کشورمان بسازد. واقعه عاشورا: لقب بقیع الصالحات را برای فرزندان ایران به یادگار بگذارید. در 9 دی 1317 در روستای دیگویجین اردبیل به دنیا آمد. دوران کودکی حسنعلی در سالهای پرتلاطم پس از جنگ جهانی دوم در روستای زادگاهش سپری شد، زمانی که فقر و بیکاری در بین دهقانان نواحی شمال غرب کشور فراگیر بود. مرادعلی پدر حسنعلی نیز از این وضعیت بد در امان نماند و خیلی زود ورشکست شد و تمام دارایی خود را فروخت. حسنعلی به درس و مدرسه علاقه داشت، اما اوضاع اقتصادی خانواده طوری نبود که اصرار کند. بنابراین یک سال قبل از اخذ مدرک تحصیلی را رها کرد و وارد بازار کار شد.

فراز و نشیب های زندگی در جوانی

در جوانی ابتدا به نیروی هوایی رفت و به عنوان تکنسین هواپیما مشغول به کار شد، اما پس از مدتی متوجه شد که این شغل با روحش مطابقت ندارد و خود را فدیه داد. در دوران نوجوانی و جوانی در میان اقوام و آشنایان به صداقت و صداقت شهرت داشت و به دعوت یکی از آشنایانش که در تجارت فرش در آلمان مشغول به کار بود، دعوت به کار شد. او به سرعت این پیشنهاد را پذیرفت، زیرا احساس می کرد کار در کشور دیگری به او فرصت کسب تجربه می دهد. حسنعلی با سرمایه ای که پس انداز کرده بود در آلمان مغازه ای اجاره کرد و به سرعت اعتماد دلالان فرش را به خود جلب کرد و حتی میلیون ها فرانک فرش و عتیقه جات را بدون ضمانت به آنها فروخت و به این ترتیب رونق کسب و کارش افزایش یافت. این کارهای موفق حتی پس از 40 سال زندگی در اروپا ادامه یافت که در سال 1357 با پیروزی انقلاب اسلامی در ایران به همراه خانواده به کشور بازگشت و پس از گذشت یکی دو هفته از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و یک انقلاب جدید. او در فاز اول زندگی خود را با کارهای خیریه خود در زمینه ساخت مدارس در مناطق محروم آغاز کرد.

آغاز یک کار خیر با ساختن مسجد

حسنعلی ابتدا با ساختن مسجد در روستای خود قدمی به وادی امور خیریه گذاشت، اما سپس به ساختن مدرسه روی آورد. او قصد داشت 72 مدرسه را به یاد 72 شهید دشت کربلا بسازد، اما 52 مدرسه ای که ساخت تقریباً هیچ پولی نداشت. فقط یک خانه در ولنجک تهران باقی مانده بود که با همسرش در آنجا زندگی می کرد. آنها تنها زمانی که تصمیم به فروش خانه گرفتند با همسرشان چه کنند اما اطرافیان مانع از آنها شدند و به نوعی به این مسیر ادامه دادند تا در نهایت 72 مدرسه ساخته شد.

پس از ساخت این 72 مدرسه، مسئولان سازمان مرمت تصمیم گرفتند مدرسه ای را که با هزینه آموزش و پرورش ساخته شده بود به نام حسنعلی علیپور نامگذاری کنند، اما ایشان مخالفت کردند و نام مبارک حضرت حمزه سید شهدا (علیه السلام) را پیشنهاد کردند. ). . اصرار او در این موضوع دیگران را متقاعد کرد. حسنعلی 30 سال از عمر خود را وقف مدرسه سازی کرد. وی در زمان حیات حسنعلی علیپور جایزه بهترین خیرین مدرسه ساز را از رئیس جمهور وقت دریافت کرد و در جشنواره های مختلف خیرین مدرسه ساز لوح و تندیس دریافت کرد و از شخصیت وی قدردانی شد.

در شهر اردبیل میدانی به نام وی نامگذاری شد و تندیس این سازنده مدرسه خوب در ورودی اداره کل آموزش و پرورش استانداری اردبیل نصب شد. وی در اولین دوره از مراسم تجلیل از خیرین مدرسه ساز به عنوان خیر مدرسه ساز تجلیل شد. با دریافت مدال نقره خورشید خیران، مدال خود را به موزه آستان قدس رضوی اهدا کرد. زمانی که حسنعلی از بیماری قلبی رنج می‌برد، توان مالی برای پرداخت هزینه جراحی قلب را نداشت و این هزینه را دیگران تامین می‌کردند. سرانجام حسنعلی علیپور در تیرماه 1388 بر اثر سکته در زادگاهش درگذشت. «ساریا بایرامی چیکان» همسر زادیاد علیپور نیز مانند او به امور خیریه علاقه دارد. آنها هرگز صاحب فرزند نشده اند، اما تمام دانش آموزانی که در مدارس آنها درس می خوانند را فرزند خود می دانند و به آن افتخار می کنند.