توانایی اجداد ما در شکار طعمه‌های بزرگ | راز شکار جانوران عظیم‌الجثه توسط انسان‌های اولیه

تینو – یکتا فراهانی: تحقیقات نشان داده است که اجداد ما هزاران سال پیش توانسته‌اند طعمه‌ای به بزرگی ماموت را پایین بیاورند. اما اینکه چگونه انسان های اولیه هیولاهای غول پیکر را کشتند هنوز تا حدودی یک راز است.

رمز و راز شکار انسان اولیه

تحقیقات نشان می دهد که انسان های اولیه از نیزه های شکاری مجهز به سنگ های تیز برای ضربه زدن به طعمه یا حتی جمع آوری حیوانات زخمی استفاده می کردند.

مطالعات جدید نشان می دهد که هیچ یک از این احتمالات ممکن است درست نباشد. انسان های اولیه ممکن است قنداق نیزه های نوک تیز خود را به زمین چسبانده باشند و اسلحه را به سمت بالا بچرخانند تا حیواناتی مانند ماموت، گاومیش کوهان دار یا گربه را از جای خود خارج کنند.
این نیرو می تواند نیزه را به اعماق بدن شکارچی بریزد و ضربه ای ویرانگرتر از قوی ترین شکارچیان ماقبل تاریخ به تنهایی وارد کند.

بیشتر بخوانید:

کشف بی سابقه رد پای انسان اولیه در تهران اولین انسان ها در کدام نقطه تهران زندگی می کردند؟ | چه آثاری از این دوران کشف شده است؟

پناهگاه های عصر یخبندان

شبیه سازی قدرت حیوانات

به گزارش Sciencetech، تیمی از باستان شناسان، با تکیه بر منابع متعدد نوشته ها و آثار هنری، شواهد تاریخی را از سراسر جهان در مورد شکار مردم با نیزه های کاشته شده بررسی کردند.

سپس، تیم اولین مطالعه تجربی را بر روی سلاح های سنگی انجام داد که بر تکنیک های شکار نیزه متمرکز بود و نشان داد که نیزه ها چگونه به نیروی شبیه سازی شده یک حیوان نزدیک می شوند.
آنها می گویند هنگامی که سنگ دندانه دار به بدنه نفوذ کرد و سیستم نصب هندسی آن را فعال کرد، سر نیزه مانند یک گلوله توخالی امروزی بود که می توانست صدمات جدی ایجاد کند.

پرتاب نیزه های سنگی

این تیم از دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، گفت که آزمایش‌های قبلی نشان داده است که پرتاب نیزه‌های نوک سنگ به سمت یک ماموت 9 تنی “مثل یک سوزن سوزن” است.

به گفته آنها، مردم در هنگام عبور از زمین، تعداد محدودی سنگ مناسب برای کار داشتند. به این معنا که آنها ممکن است صدها مایل را بدون دسترسی به نوع مناسبی از محور بلند و مستقیم که می توانند از آن نیزه بسازند، بپیمایند.

بنابراین، شاید به همین دلیل است که آنها نمی خواهند خطر دور انداختن یا دور انداختن ابزارهای خود را بدون اینکه بدانند آیا به حیوان ضربه می زنند یا نه، به این دلیل است.

بینش جدید در مورد زندگی قبل از عصر یخبندان

جان سانسری، یکی از نویسندگان مقاله، می‌گوید: «انرژی‌ای که می‌توانید با بازوی انسان تولید کنید، با انرژی تولید شده توسط یک حیوان باردار، که نظمی کاملاً متفاوت دارد، یکسان نیست.

محققان می گویند یافته های آنها در مجله Plos One طرز فکر ما را در مورد چگونگی زندگی در حدود 13000 سال پیش در عصر یخبندان تغییر خواهد داد. در ماه های آینده، این تیم قصد دارد با ساختن چیزی شبیه به نسخه ماموت، نظریه خود را آزمایش کند.

آنها امیدوارند با استفاده از یک نوع سرسره یا آونگ، شبیه‌سازی کنند که هنگام برخورد نیزه با یک پستاندار بزرگ و سریع، حمله ممکن است شبیه به آن باشد.