آتش‌بس به وقت ۶ و ۳۰ دقیقه صبح

به گزارش وب سایت تینو، آتش بس ایران و عراق به درخواست خاویر پرز دیکویار، دبیرکل وقت سازمان ملل متحد، از ساعت شش و نیم روز دوشنبه 8 مرداد 1366 مطابق با 29 مرداد 1367 در امتداد تمام مرز دو کشور.

جنگی که در 31 شهریور 1359 پس از 8 سال مقاومت ایران در برابر رژیم بعثی عراق که مورد حمایت همه جهان قرار گرفت آغاز شد و در آن روز با ناکامی ارتش بعثی در حمله مجدد به ایران، منافقین شکست خورد و در عملیات مرصاد و همچنین با تلاش دبیرکل سازمان ملل متحد، دولت عراق حدود یک ماه پس از پذیرش قطعنامه مجبور به پذیرش آتش بس شد.

آتش بس در قوانین عرفی و قراردادی بین المللی جنگ به معنای پرهیز از آتش و توقف موقت مخاصمات و جنگ ها برای صلح یا انجام امور دیگر است. آتش بس یکی از عناصر ضروری آتش بس است و به طور کلی شامل صدور فرمان آتش بس از سوی طرفین برای نیروها می شود بحث در مورد تغییرات کوچک محلی و ایجاد خطوط مرزی موقت و احتمالاً ایجاد یک منطقه غیرنظامی، ناظران نظامی پاسخگو به شورای امنیت سازمان ملل بر اجرای آتش بس نظارت خواهند کرد.

متجاوز رژیم بعث را به رسمیت می شناسد

گزارش دکویار به عنوان دبیرکل سازمان ملل متحد در شورای امنیت در آخرین روزهای کارش در زمینه شناسایی متجاوز علیه رژیم بعث عراق در جنگ علیه جمهوری اسلامی، یکی از معتبرترین و معتبرترین گزارش هاست. اسناد معتبر شناسایی متجاوز به ارتش بعث عراق در جنگ تحمیلی.

وی به صراحت می گوید: «در مورد بند 6، برخی از مولفه های مواضع طرفین در این مورد برای من روشن بود عنوان تخلفات (نقض قوانین بین المللی، استفاده غیرقانونی از زور و عدم احترام به تمامیت ارضی کشور مسئول درگیری) حمله 22 سپتامبر 1980 علیه ایران است که طبق منشور، ایالات متحده ملت ها و اصول شناخته شده قابل توجیه نیستند و مسئول درگیری هستند و حتی اگر قبل از شروع درگیری ها حملاتی از سوی ایران به خاک عراق صورت گرفته باشد، این گونه حملات نمی تواند توجیه کننده تجاوزات عراق علیه ایران باشد که منجر به ادامه اشغال این کشور شد. خاک ایران در جریان درگیری و این تجاوز ناقض ممنوعیت توسل به زور است که یکی از اصول حقوق بین الملل است.

به عنوان مثال، به درخواست یک یا هر دو طرف، در چندین مورد، تیم هایی از کارشناسان را برای بررسی تخلفاتی مانند استفاده از سلاح های شیمیایی، حمله به مناطق غیرنظامی و بدرفتاری با اسیران جنگی به میدان جنگ فرستادم. متاسفانه، این گزارش ها شواهدی از نقض جدی حقوق بشر را نشان می دهد. در یک مورد، ناگزیر شدم با تأسف عمیق شاهد یافته‌های کارشناسان مبنی بر استفاده از سلاح‌های شیمیایی علیه غیرنظامیان ایرانی در منطقه‌ای نزدیک به یک شهر بدون هیچ گونه حفاظتی در برابر چنین حملاتی باشم…»

دبیرکل سازمان ملل متحد در پایان جنگ با انتشار بیانیه ای رسمی از عراق به عنوان آغازگر جنگ نام برد که یکی از اسناد حقانیت جمهوری اسلامی ایران در جنگ نیز بود. .

در طول جنگ تحمیلی عراق به ایران، هیئت‌های صلح متعددی از سازمان ملل، سازمان همکاری اسلامی (OIC)، اتحادیه عرب و جنبش غیرمتعهدها برای میانجی‌گری به تهران و بغداد سفر کردند، اغلب به دلیل عدم تحمل داوری. بی طرفی و گاه خالی از عدالت و صداقت نتیجه ای در بر نداشت.

حضور نیروهای حافظ صلح در مرزهای ایران و عراق

در پی پذیرش قطعنامه شماره 598 شورای امنیت سازمان ملل از سوی جمهوری اسلامی ایران، دستور آتش بس بین دو کشور توسط دکویار صادر شد.

وی بر اساس بند اول این قطعنامه، آتش بس اعلام کرد و گروهی متشکل از 1300 سرباز حافظ صلح سازمان ملل را مأمور نظارت بر آن کرد. این گروه به نام یونیماگ در آستانه آتش بس در مرز دو کشور مستقر شد.

یونیماگ بر اساس قطعنامه شماره 612 شورای امنیت مصوب 26 مرداد 1367 تشکیل شد و در ابتدا مأموریتی 6 ماهه برای نظارت بر آتش بس در مرزهای ایران و عراق به عهده گرفت، اما پس از پایان این مدت مأموریت این گروه تمدید شد. برای یک دوره دیگر 6 ماه.

Unimag از 24 کشور ارسال شده است، این کشورها عبارتند از: آرژانتین، استرالیا، اتریش، بنگلادش، کانادا، دانمارک، فنلاند، غنا، مجارستان، هند، اندونزی، ایرلند، ایتالیا، کنیا، مالزی، نیوزیلند، نیجریه، نروژ، لهستان، سنگال. سوئد، ترکیه، یوگسلاوی و زامبیا.

این گروه شامل 350 ناظر نظامی، 615 سرباز، 80 پلیس نظامی، 375 مامور ارتباطات، 130 خدمه بالگرد و 30 ملوان است. تعدادی غیرنظامی نیز برای انجام کارهای اداری در این گروه به کار گرفته شدند.

دفتر مرکزی یونیماگ در تهران و بغداد واقع شده است. هر یک از ستادهای فوق الذکر متشکل از ناظران نظامی، مشاوران ارشد سیاسی، سخنگویان گروه ها و سایر پرسنل کلیدی است که به طور متناوب در تهران و بغداد کار می کنند.

رئیس گروه ناظر یک افسر ایرلندی بود و ژنرال اسلاوکویویچ، شهروند یوگسلاوی سابق، فرماندهی کلی یونیماگ را بر عهده داشت.

تاریخ و زمان

روز آتش بس ایران و عراق، روزی تاریخی برای نسلی است که جنگ تحمیلی را با گوشت و پوست آن احساس کردند. ساعت 6:30 آن روز پس از درخواست دبیرکل سازمان ملل متحد و پذیرش قطعنامه 598 توسط ایران، توقف مخاصمات در تمام مرزهای ایران و عراق اجرا شد و هشت سال جنگ تحمیلی به ایران فرا رسید. یک پایان پایان یافت و پنج روز پس از برقراری آتش بس، دور اول مذاکرات ایران و عراق به منظور اجرای قطعنامه 598 با حضور نمایندگان سازمان ملل در روز پنجشنبه (12 شهریور 1367) در ژنو آغاز شد.