تینو – سحر جعفریان: عبدالله النقاش با برس سیمی ظریف سطح مهر را صیقل می دهد و اکنون نام پیرمرد را روی آن حک شده است. مهر را پشت انبوهی از سبیل های بلند و مجعد مخفی می گذارد و پایان کار را اعلام می کند: «خوشا به حال تو و انشاءالله در پایان آن را نشان می دهی لایحه و به طور کامل.» پیرمرد با حساسیت خاص کسانی که سرد و گرم را چشیده اند به ناهمواری مهر می نگرد: دست تو از طلاست، مثل آن است که برای من ساختی! عبدالله حکاک، یکی از معدود و باستانی مهرسازان بازار بزرگ که هنوز از دردسرهای دختر دیگری کور نشده، مشتری متعجب و پرسشگر: «مهر دست ساز سنتی!؟» اگر عبدالله حق حوصله دارد، پس عواملی که فقط مهرهای لیزری و هولوگرام را می شناسند، وفاداری امثال او مانند حاج اکبر، حشمت مهرکان و دیگر مهرها که با وجود مشکلات صنفی و اقتصادی فراوان در شهرهای مختلف، به این امر وفادار ماندند. حرفه می گوید برای مدت طولانی.
دوران مهرهای بی سواد
مهرسازان در این عصر یا کارگران سنتی هستند که با مهر و لایی و مرکب خود که همگی توسط دستان ماهر و هنرمندان ساخته شده اند در کنار و کنار هر خیابان بازارهای باستانی پول خرج می کنند و یا صنعتگران و کارگران صنایع دستی هستند که بیشتر وارد فضای مجازی می شوند. فضاها و در بین خریداران و کاربران آنلاین قرار می گیرد. و اما عبدالله الحقاق به دلیل بقای پدری که مهر تأیید جمعی از درباریان، اشراف، ثروتمندان و علمای دین بود، از گروه اول و رئیس جمهور است که قبلاً درباره آن نوشتیم. . نزدیک به 60 سال است که هر روز صبح با سلام و صلوات وارد سلول بدون سرداب و دیوار شده است. سیاه چال حتی 5 متر عرض و همچنین پر از پیشخوان های رنگ و رو رفته. جایی در کنار یکی از منبرهای (در ورودی) مسجد امام خمینی (رضوان الله تعالی علیه). این 60 سال پیش بود، اما اکنون یک تفاوت بزرگ وجود دارد. تفاوت از تعداد مشتریان تا نیازها و ترجیحات آنهاست. عبدالله حق، السامانی به میز حکاکی خود کنده، قلم، سوهان، اسکنه، دستگاه حکاکی مینیاتوری و زنجیره ای از مس خام می دهد: «آدم برای محتار و بت زاده سنگ ها و فلزات طلا و نقره و مس را حکاکی می کرد وقتی 10 ساله بودم و بعد از اینکه خوشنویسی را یاد گرفتم، از آن روزها، قالب های پر زحمت، کنده کاری های وقت گیر، ترس از اشتباهات و اشتباهات جبران ناپذیر را به یاد می آورد و همچنین مهر طلای گران قیمتی که پدرش برایش ساخته بود را به یاد می آورد. تاجری سرشناس و اندکی بعد تاجر از ترس با چکش و پتک (!) مهر را له کرد.
200000 تومان معمولی و 1 میلیون سفارش
کمی دورتر از اتاق عبدالله حق، حاج اکبر با نوک انگشتان پهن و گوشتی خود آرم یک فروشگاه پوشاک وارداتی را می کشد و اسکنه ای فولادی بین آنها قرار می دهد. مهری سنتی و دست ساز و در عین حال منحصر به فرد و خاص است. خنده دار است که زیر شیشه رنگی پیشخوان اتاق باریکش کاغذی چسبانده شده با این مطالب: «در این اتاق قیمت تمبرهای مسی معمولی 200 هزار تومان قیمت سفارشی است. تمبرهای مسی هم بر اساس اسکناس های 250 هزار تومانی تا 600 هزار تومانی هم بسته های مهر لیزری، ژلاتینی، چوبی، رنگارنگ، برجسته، شماره دار، تاریخ دار و ممتاز داریم که جای دیگری نمی رود! حاجی اکبر که سالهاست به هنرهای دستی میپردازد، تاکنون تمبرهای بسیاری از اشخاص حقیقی و حقوقی را به دست آورده است: «بازار تمبرهای دستساز حتی 20 سال پیش احتمالاً به دو دلیل بود در آن سالها تعداد بیشتری از افراد بیسواد و بیسواد، خط و امضا نمیدانستند، و از آنجایی که برخی از تشریفات اداری و قانونی مستلزم دستخط و امضا بود، مهرهای مسی با حکاکی نام افراد جایگزین شد به ساخت مهر تبدیل شد و مهرهای دست ساز بازار را در انحصار خود درآوردند.
رسم پادشاهان این است که مهر خود را بر این عنوان می گذارند
جامخان یک کارگر باسابقه سلول حشمت مهرگان است و عادت دارد تمبرهای آماده شده را جلوی چشم مشتریان در جوهر تمبر فرو کند، آنها را از دهان رد کند و روی حرف “ح” فشار زیادی وارد کند تا کاملا رنگ شود. . و روی کاغذ ثبت نام کنید. از خرید و فروش مهرهای سنتی و خاص نیز غافل نمی شود. گویا یک بار مهر سنگی با قدمت بیش از 70 سال را به یک گردشگر خارجی و یک دلال عتیقه فروخته و با این سود مدتی اندوهگین بوده است! سینه بند روی دیوار حجره با خط نوشته شده است: «رسم پادشاهان است که مهر خود را بر این عنوان می گذارند، عظمت مهر نیز توجه هر مشتری را به خود جلب می کند و می گوید: «شما نام با مهرهایی که من برای شما می سازم مهر می شود و شما فقط با اخلاق و رفتارتان که برای همیشه باقی می ماند و بقیه مهرهای سنتی که اغلب حجره هایی در اطراف سبزه میدان و مسجد امام خمینی دارند. سیلرهای جوانی هستند که در محل و آنلاین انواع مهرهای ژلاتینی، حرارتی و لیزری را با قیمت های 200 تا 900 هزار تومان با لامپ و دستگاه های اتوماتیک قابل خرید با سرمایه حدودا 50 میلیون تومانی تولید می کنند و همشت مهرکان میداند که محصولات اصلی این رقبا بیکیفیت و کمدوام هستند، کارکرد آنها هرگز به مهرهای قدیمی که دارای مصالح سنگ عقیق یا طلا بودند نمیرسد تا به مکاتبات شخصی از اجتماعی تا احساسی اعتبار بدهد. !) رسمی، اداری، مدنی و حتی محرمانه در بین مشتریان خود کارآموزان و شاگردانی دارد که اصالت را بر بازدهی مالی فراوان ترجیح می دهند.
hamshahrionline به نقل از تینو