شهروندی آنلاین – مجید الجعبری: چندی پیش، مسافران و دوستداران طبیعت از نشستن زیر سایه درختان در جنگل، شنا در رودخانه ها و پیاده روی در کوه لذت می بردند. اما چندین سال پیش عده ای از گردشگران پای ماشین های بزرگ با صدای بلند و اگزوزهای پر از دود را به محیط زیست باز کردند و خسارات جبران ناپذیری به جنگل ها، مراتع، کوه ها و بیابان ها وارد کردند. ورود خودروها و موتورسیکلت‌ها با لاستیک‌های سنگین و بزرگ به مناطق بکر و طبیعی مناطق مختلف ایران برای سرگرمی عده‌ای بدون هیچ چارچوب و قاعده‌ای، روز را به قیمت نابودی پوشش گیاهی، فرسایش خاک، افزایش خطر به پایان رساند. سیل و سلب آرامش حیات وحش.
یکی از دغدغه های فعالان محیط زیست در مورد آفرود در طبیعت، فرسایش و تخریب زیستگاه های طبیعی است. خودروهای آفرود قدرتمند می توانند آسیب قابل توجهی به اکوسیستم های تالاب، علفزار و جنگل وارد کنند. لاستیک های خودروهای خارج از جاده خاک را از بین می برند، سنگ ها و گیاهان را از جای خود خارج می کنند و لایه بالایی پوشش گیاهی را از بین می برند. این اختلال منجر به افزایش فرسایش، از بین رفتن حاصلخیزی خاک و کاهش کیفیت زیستگاه برای بسیاری از گونه های گیاهی و جانوری می شود.
اثرات مضر سواری خارج از جاده در طبیعت
فعال محیط زیست و دبیر انجمن محیط زیست دیده بان کوهستان وی در این خصوص گفت: خودروهای آفرود در تمامی نقاط محیط زیست از جمله کوهستان، بیابان و جنگل تخریب های جبران ناپذیری را به بار می آورند. ورود خودروها به رودخانه ها به گیاهان حاشیه رودخانه آسیب می رساند، گاهی اوقات با ریختن بنزین و روغن خودرو به داخل رودخانه، گونه های جانوران رودخانه را در معرض آسیب قرار می دهد. در مناطق جنگلی و بیابانی هم همینطور است. در واقع می توان گفت آفرود سواران طبیعت ایران را شکل داده اند. این خودروها باعث کاهش امنیت مناطق حیات وحش، تلف شدن برخی از حیوانات و مهاجرت اجباری برخی از گونه‌ها شد.
عباس محمدی وی ادامه داد: بر اساس اصول زیست محیطی، وقتی وارد یک مکان محیطی می شویم، طبق دستورالعمل در این زمینه، حتی برای پوشیدن کفش مناسب برای پیاده روی، دستورالعمل هایی وجود دارد که گل و لای به آن نچسبد. آنها را به گونه ای که خاک حاصلخیز به خارج از آن منطقه حرکت نکند، اکنون باید محاسبه کنیم که یک ماشین چند تنی با عاج های بسیار بزرگتر از عاج کفش چقدر گل و لای حرکت می کند و چه تأثیر مخربی روی آن می گذارد. ترک خوردگی و فرسایش خاک یکی دیگر از پیامدهای آفرود سواری در مناطق بیابانی و جنگلی است.
آل محمدی تاکید کرد: وقتی از دوچرخه سواری آفرود به عنوان یک ورزش یاد می کنیم باید بدانیم که باید یک سری قوانین در این زمینه وجود داشته باشد. باید همکاری بین سازمان محیط زیست و فدراسیون اتومبیلرانی و انعقاد قرارداد بین آنها وجود داشته باشد. حوزه فعالیت تیم های آفرود باید به مکان های خاصی محدود شود تا از تخریب بیش از حد محیط جلوگیری شود.
10 پیامد ویرانگر برای طبیعت ایران
- فرسایش خاک
- تخریب محل سکونت
- گسترش گونه های مهاجم
- تخریب میکروارگانیسم های موجود در خاک
- انتقال مواد شیمیایی به طبیعت
- آلودگی هوا
- آتش سوزی در جنگل و مرتع
- رشد ضعیف گیاهان و درختان
- تخریب پوشش گیاهی
- از دست دادن آرامش برای حیات وحش
- نابودی خزندگان بیابانی
مناطقی که بیشترین آسیب را از سواران خارج از جاده دیدند:
- کویر مصر، اصفهان
- جنگل های مازیشال در مازندران
- جنگل های هیرکانی در گلستان
- باغ ها و جنگل های گیلان
- کویر ماسه طلایی یزد
- کویر مرنجاب اصفهان
- جزیره کیش
- کویر ورزنه، اصفهان
- جنگل های زاگرس
- اسپاران، اردبیل
hamshahrionline به نقل از تینو