تینو – بهاری خسروی: بسیاری از خانواده ها به نصب تابلوی نقاشی چشم نواز از مادر، همسر یا خواهر خود روی دیوار علاقه مند شده اند و باعث افتخار آنها خواهد بود. قنبر سیف محمدی یکی از اساتید و پژوهشگران حوزه فرش می گوید: قالی بافی مسیری طاقت فرسا بود و ایرانیان علاقه مند به حمایت و نگهداری از این محصول ارزشمند هنری بودند که حاصل تلاش عزیزانشان بود. به همین دلیل، اکثر تجار بر اساس سلیقه و علایق شخصی خود فرشی را روی دیوار مغازه یا محل کار خود نصب می کنند.
قصه های خواندنی در تهران اینجا او دنبال میکند
سیف محمدی می‌افزاید: «این تابلو می‌توانست تصویری ساده از منظره یا درخت باشد، در واقع با مهاجرت هنرمندان قالی‌بافی به تهران، به‌ویژه در دوران قاجار، هر کدام هنر قالی‌بافی را برای خود به ارمغان آوردند. شهری با طرح و نقشی متفاوت به عنوان سوغاتی برای پایتخت نشینان.
یکی از نکات مهمی که سیف آل محمدی به آن اشاره کرده است، طرح قالی ها، تابلوهای آنها و مسیر تغییرات در آن است. به عنوان مثال، در ابتدا، تصاویری از مناظر زیبا یا کپی هایی از سنگریزه های فرانسوی برای اثاثیه طراحی می شد. اما با گذشت زمان، این تصویرسازی ها وارد متن تصاویر ائمه، آیات قرآن، تصاویر پادشاهان و تصاویر خانواده ها شد.
این پژوهشگر فرش درباره معروف‌ترین ملیله‌های باقی‌مانده بر روی چهره شاهان و شخصیت‌های سیاسی می‌افزاید: در ساختمان قدیمی شهرداری تهران در میدان مشاخ دو فرش قدیمی با تصویر دو شخصیت سیاسی وجود دارد که بیش از ۱۵۰ سال قدمت دارند. همچنین مجسمه رضا شاه که توسط زندانیان کاخ بافته شده است در موزه فورش نگهداری می شود.
به گفته قنبر سیف محمدی، در زمان محمدعلی شاه قاجار در تهران، برای حفظ و سامان دادن به گدایان، خانه هایی به وجود آمد که عوام به آن گدا می گفتند، جالب بود که قالی ها نیز در آنجا بافته می شد بافت این خانه‌ها با کیفیت‌ترین قالی‌ها به شمار می‌رفت که در گوشه آن علامت «سلخان» حک شده بود.
hamshahrionline به نقل از تینو