ژاپنی‌ها هم برای امام حسین (ع) گریه کردند

تینو – الناز العباسیمداحی میراث خاندان آنهاست و نام آنها در روزنامه مداحی البلاد ثبت شده است و 3 برادر از این خاندان به مداحی معروف هستند. حاج محسن طاهری دومین برادر این خانواده در دهه شصت و نامش بیش از سایر نام های آشنا در عرصه مداحی شهرت داشت هیئت مدیره و مدیر بنیاد دعبل الخزاعی به مدت دو سال. نهادی فرهنگی که مخاطبان آن مورد حمایت شیوخ و محبان اهل بیت علیهم السلام، هیئت ها، تأثیرگذاران، فعالان فرهنگی، تشکل های مذهبی، شاعران آیینی، مبلغان و مراکز فرهنگی هستند. حاج محسن البته این روزها رسالت دیگری دارد که به سفرهای داخلی و خارجی می رود و تنور هیأت های خارج از تهران را گرم می کند.

آقای طاهری به نظر می رسد این روزها کمتر در تهران فعالیت دارید. از برنامه های خود در خارج از کشور بگویید؟

بنده و شیخ حسین انصاریان در دهه شصت و در دوران جنگ تحمیلی هیئت داشتند. اما الان در جاهای دیگر خدمت اهل بیت علیهم السلام هستم. خیلی ها می دانند که برای تبلیغ شعائر اهل بیت علیهم السلام به اروپا، نیویورک و بسیاری جاهای دیگر سفر می کردم. البته بعد از آمدن ترامپ مثل قبل به آمریکا ویزا نمی دهند. اکنون که 63 ساله هستم، همیشه سعی می کنم تا جایی که می توانم در خوانندگی و ترانه سرایی خود پایدار باشم.

چقدر جالب است، از مردمی که در آن سوی مرز برای امام حسین (علیه السلام) خراج و خراج می گیرند، بگویید.

من اغلب در روزهای خاص مانند ماه مبارک رمضان یا محرم و فاطمیه به کشورهای خارجی دعوت می شوم، از کشورهای عربی خلیج فارس گرفته تا اروپا، آمریکا، کانادا و سایر کشورها. شور و شوقی که در کودکان آمریکایی دیدم غیرقابل توصیف بود. اکثر آنها در واشنگتن متولد، بزرگ شده و تحصیل کرده اند، اما نوع آنها شبیه بچه های مدرسه ما است. جالب اینجاست که آنها به دلیل اینکه در محیطی نسبتاً محروم از این مسائل هستند، در ماشین خود آهنگ های ایرانی گوش می دهند.

اکنون وضعیت هیئت های عزاداری در کشورهای غربی مانند آمریکا چگونه است؟

خدا را شکر در چند سال گذشته درهای آن باز شده، بازدیدهایی صورت گرفته و روحانیون و روحانیون به این کشورها رفته اند. ما الان 4000 مرکز اسلامی در آمریکا داریم. مثلاً در منهتن نیویورک در دهه محرم الحرام روزی به نام «روز حسین» در یکی از خیابان ها دارند. این روز که یکشنبه است گاهی شب چهارم محرم و گاهی شب عاشورا یا نهم است. جمعیت زیادی از کشورهای مختلف مانند ایران، عراق، پاکستان و لبنان می آیند. در ایران از انواع وسایل عزاداری مانند دعاخوانی، مرثیه خوانی و تحریر استفاده می شود. شور حسینی در قلب نیویورک واقعا شگفت انگیز است.

خاطره یا نکته ای برای عزاداری خارجی ها دارید؟

روزی روزگاری بازی فوتبال ایران و ژاپن در ورزشگاه آزادی برگزار شد و قرار بود این برنامه در روز دوازدهم محرم برگزار شود. دعوت شدم بخونم منم با عبا که عکساش هست رفتم. 100000 نفر برخاستند و عزاداری کردند و بر سینه زدند. بعدها که فیلمش را دیدم دیدم ژاپنی ها هم گریه می کنند. خیلی عجیب است. این نام سیدالشهدا (علیه السلام) است که از خود اثر گذاشته است.

برسیم به ابتدای مداحی شما، چیزی در مورد شروع مداحی شما شنیدیم; که شاگرد آن مرحوم بودی. از تأثیر آنها در تربیتتان بگویید؟

ما شاگرد بزرگان از جمله حاج آقا کافی بودیم و از نوجوانی برادرم حاج آقا مرتضی و دوستانم نزد ایشان درس می خواندند. البته شروع مداحی من به سال 1341 در محله نازی آباد برمی گردد. خیلی از دوستان دیگرمان هم آنجا شروع کردند تا اینکه دبستان و دبیرستان را گذراندم. در آن دوره با مرحوم کافی و مهدیه آشنا شدم. من آن موقع حدود 12 سال داشتم. با حاجی آقا کافی به شهرهای مختلف می رفتیم و جشن هایی برگزار می کردیم که با استقبال خوبی مواجه شد. البته راهنمایی های پدر بزرگوارم و مرحوم عمویم نیز برای ما مفید بود. برادران من هم همین راه را پیمودند و این افتخار میراث خانوادگی ماست. پدربزرگ کربلایی ما نادعلی طاهری لباس مداحی می پوشید. مرحوم پدرمان این لباس را تا آخر عمر می پوشید. مرحوم عموی ما حاج شیخ اکبر نذری الطهرانی از شاگردان مدرسه سید مجتهدی بود. درس ما بیشتر در محضر پدر بود و بعد از 10-12 سالگی در محضر مرحوم حاجی آقای کافی هم بودیم.

نظر شما در مورد نوحه ای که فاقد معنای عمیق است چیست؟ آیا اساساً به سبک سرودهای جدید لطمه وارد می کنید یا آنها را فرصتی برای جذب مخاطب نسل جدید می بینید؟

شکی نیست که هیچکس در هیچ مقام و مقامی از خطا مصون نیست و جز خدا و چهارده معصوم علیهم السلام از هیچ نقصی در امان نیست. جامعه مداح اهل بیت علیهم السلام نیز از این مقوله مستثنی نیست. اگر دروغ بگویم و اشتباه کنم، اشتباه من از اشتباه یک آدم معمولی بدتر است. اما چقدر خوب است که چیزهای خوب را در آغوش بگیریم و نگذاریم اشتباهات و چیزهای بد بیشتر نمایان و برجسته شوند. متأسفانه برخی از افراد سعی می کنند اشتباهات را برجسته کنند، اشتباهات را اغراق آمیز جلوه دهند و در بین مردم تردید ایجاد کنند.

شما از جمله ستودنی هایی هستید که به فکر جوانان هستید. دلیل خاصی برای این موضوع دارید؟

من معتقدم گاهی خادمان قدیمی ما و آن عزیزانی که این همه سال افتخار خدمت در این سازمان را دارند، حتی با صلوات بر حضرت ابی عبدالله (علیه السلام) دلشان عوض می شود و راهی کربلا می شوند. نقش پیشکسوتان در این عرصه جای خود را دارد اما باید بپذیریم که با توجه به نیاز جامعه باید جوان باشیم. باید جوانان علاقه مند و مستعد در عرصه مداحی را شناسایی و از آنها حمایت کنیم. به طور کلی این روش انتقال مکتب حسینی است که پرچم امام حسین علیه السلام را نسل به نسل و از سینه به سینه می رساند. گاهی اوقات جوانی بیش از حد تأثیر می گذارد.

به نظر شما یک شورا و تریبون خوب چه ویژگی هایی دارد؟

بینش نقاشی مهمی است. به نظر من خوب است در ایام سوگواری و شادی برای شنوندگان برنامه های متفاوت و جذابی داشته باشیم و از بلندگوها و بلندگوهای مناسب ایام استفاده کنیم. بر فراز منبر صالح، کلام الله مجید و کلام اهل بیت علیهم السلام در کنار مسائل رایج روز جاری شود. مسائل مورد توجه جامعه مسلمانان. مشکلاتی که دشمنان ما در حاشیه کشورمان ایجاد می‌کنند و مسائلی که امروز در جهان اسلام پیش می‌آید نباید از سوی تریبون‌ها و هیئت‌ها نادیده گرفته شود. البته نباید از اهمیت موهای خوب غافل شد. شعری استوار، محکم، متمرکز و هدفمند. شعری که حاوی حرکت و هیجان باشد و شنونده را به خود جذب کند.

بهترین معامله ای که تا به حال دریافت کرده اید چیست؟ از تأثیر معنوی ذکر امام حسین (علیه السلام) در زندگی فردی و اجتماعی خود بگویید؟

من هرگز نعمات مادی خارق العاده ای دریافت نکرده ام. به همین دلیل امروز در این دنیا چیزی ندارم، اما معتقدم «لطاف الحسین علیه السلام ما را تنها نمی گذارد / اگر مردم ما را تنها بگذارند، ما را رها نمی کنند». من 3 دوره مدیرعامل خانه ماداگان بودم و نزدیک به 10 سال بدون هیچ غرامت مالی و حقوقی کار کردم.

شما به عنوان پیشکسوت عرصه مداحی برای تقویت اعتقادات قلبی ما در ایام محرم چه درخواستی از مداحان و نمایندگان دارید؟

بیایید سعی کنیم جلسه ای به دور از ریاکاری، افراط در عصر مدرن و امکانات فریبنده برگزار کنیم. البته عوامل دیگری مانند علاقه و صداقت خود افراد نیز بی تاثیر نیست.

در مورد اشعار انتخاب شده برای مدح چه ملاحظاتی باید داشت؟

البته نباید از اهمیت یک شعر خوب غافل شد، شعری استوار، محکم، محکم و هدفمند، شعری که در واقعیت تاثیرگذار و هیجان انگیز باشد و برای شنونده جذاب باشد. البته با مضامین قدرتمند و انقلابی، مضامینی که مردم را راهنمایی می کند. در مورد غم، افراد جامعه باید عزاداری مناسب داشته باشند و به جای استفاده از آهنگ های غربی، از ملودی های سنتی استفاده کنند. از سوی دیگر، به جای جسارت دیگران که باعث دوری مسلمانان می شود، باید زمینه را برای ارتقای وحدت مسلمانان فراهم کنیم.

اگر بخواهید به هیئتی غیر از هیئت خود بروید، کجا را انتخاب می کنید؟

دیدار برادران حاج محمد.

جشن های امسال در دهه اول و دهه های بعد در کجا برگزار می شود؟

امسال دهه اول در تهران و در هیئت توسل به حضرت علی اصغر (علیه السلام) در فاز چهارم شهرک غرب. در دهه دوم به حاج سید حسین رسولی قول مغازه ام مسجد فرشتی را دادم.

متوقف کردن

شورای رزا وضعیت شهر را بهبود می بخشد

آنچه در سالهای مختلف می سوزاندیم و اشک می ریختیم، این همه ملودی و احساس بود. باید گفت «در کوچه های شهر نسیم حرام است/ این شهر بی مهمانی جای جهنم است». ما واقعاً معتقدیم که همین شورای صورتی است که شهرهای ما را در وضعیت خوبی نگه داشته است و مردم ما هر چقدر هم که از هجمه های فرهنگی غافل باشند، آنها را از ابتدا در مقدسات از سیر و سلوک اهل بیت دور می کند. ماه محرم و به اهتزاز درآوردن پرچم سیدالشهدا (علیه السلام) دلها را گرم می کند و به هم پیوند می دهد و اتفاقاً آنچه را که داریم و به آن باور داریم، همین اصرار بر عمیق ترین اعتقادات قلبیمان است.