سالها بعد از ژیان برنامه چاق و لاغر کار مهمی برای بچه ها نکرده ایم

هموطن آنلاین: قاسم ترکاشوند هنرمندی است که از سال ۱۳۸۰ با قدم هایی مطمئن و خلاقانه وارد صحنه و طراح لباس شد. با ایجاد فضایی روشن و جذاب در سریال های «مشکلات بزرگ»، «نقطه روی خط» و «راه در رو»، «تعطیلات»، «شب های شاد» و … جذب آثار او شد. او برای طراحی و طراحی صحنه و لباس فیلم سینمایی دریا و ماهی پرنده به کارگردانی مهردودی غفارزدا جوایز بسیاری را از جشنواره های بین المللی دریافت کرده است. او با سریال «سنژاد» فعالیت خود را در حوزه کودک آغاز کرد و این روزها پس از مدت ها با سریال «لالی» به دنیای شیرین کودکان بازگشت.

شما سال ها به عنوان گریمور در تلویزیون و سینما و در سال های اخیر به عنوان گریمور در سریال های تلویزیونی زیادی فعالیت کردید. تا چه اندازه از تجربیات گذشته خود برای ایده پردازی طراحی صحنه سریال لالای استفاده کردید؟
در طول دوران حرفه ای ام همیشه هم گریم و هم طراحی لباس انجام داده ام و اولین پروژه ام که در آن به عنوان طراح گریم و لباس کار کردم سریال «سنژاد» بود. اما بعد از سریال «نیسان آبی» که با پلتفرم فیلمو همکاری کردم و پروژه هایم بیشتر شد، تمرکز اصلی ام را روی طراحی صحنه گذاشتم. همچنین در دوران دستیاری کارهای کودک و نوجوان زیادی انجام دادم و در سریال های مختلفی چون «چموش هموش»، «عروسک های جادویی»، «توپ گرد»، «رفیق ها» و چندین کار عروسکی شرکت کردم، اما سال هاست که از این همه کار می گذرد. کار می کند. من به عنوان یک طراح گریم همیشه درگیر پروژه هایم هستم و در پایان هر پروژه باید سعی کنم خودم را از آن جدا کنم و وارد دنیای مجموعه بعدی شوم. سریال «بو» هم به دلیل ژانری برایم هیجان انگیز بود و باعث شد بعد از سال ها به این فضا (کودک و نوجوان) برگردم و سنم را نادیده بگیرم و به جمع بچه ها بپیوندم.
از طرفی یکی از جنبه های مثبت «لالایی» این بود که گروه سال ها در صحنه کودک با هم کار می کردند و همدیگر را می شناختند، بنابراین وقتی به عنوان یک تازه وارد وارد گروه شدم، خوشبختانه سناریو و جو اکثرا آماده بود با همفکری آقای دروش علیپور به سرعت با تیم هماهنگ شدم.

داستان «بلوبی» تلفیقی از فانتزی و دنیای واقعی است و طراحی چنین فضایی لزوماً دشوار است. بر اساس فیلمنامه و ژانر، چه ویژگی هایی را در طراحی در نظر گرفتید؟
یک قسمت از پروژه آهنگ جنگل خیالی بود و قسمت دیگر مربوط به تخیل بود. به همین دلیل سعی کردم از اشکال و جزئیات بسیار خاصی که بچه ها دوست دارند استفاده کنم تا همه چیز خیلی رنگارنگ و به دنیای بچه ها نزدیک شود. به عنوان مثال، در فروشگاه جایزه و لوازم فروشی که آنها دارند، سعی کردیم از لگوها با رنگ های مختلف و منابع نور استفاده کنیم یا لاکی، ماشینی که سوار می شوند، یکی از شخصیت های مهم داستان ما بود که ما برای آن از ابتدا نشانه ای از فرم داشته باشید و از سختی های ساخت آن نترسید و طراحی و اجرای آن بیست و هشت روز طول کشید. بعد از «چاق و لاغر» که سیان در آن خاص بود، ساختار جدیدی را به خاطر ندارم که در پروژه ای مربوط به کودکان تدوین و اجرا شود و این اتفاقات بدون کمک تهیه کننده و کارگردان محقق نمی شد. “لالی”. همچنین در کنار کودکان و نوجوانانی که بیننده این سریال بودند، بزرگسالان نیز در حین تماشا آنها را همراهی می کردند، یعنی دو مخاطب هدف داشتیم و با تلفیق فرم فانتزی و باورپذیر، مخاطب را در هر سنی راضی می کردیم.

– طراحی و تنظیم تزیینات آهنگ الله چقدر طول کشید و آیا هنگام ساخت تزیینات با مشکلی مواجه شدید؟
سریال Forest بخشی فانتزی و بخشی فانتزی است. سعی کردم از اشکال و جزئیات خاصی که بچه ها به آن علاقه دارند استفاده کنم. سعی کردیم فضای طراحی شده پر رنگ و روشن باشد تا دنیای کودکانه به آن نزدیک شود. به عنوان مثال در خانه و مغازه کادو فروشی از لگو با رنگ های مختلف و منابع نوری مختلف استفاده می کنیم. همچنین طراحی ماشین داستان جادویی به نام لاکی که یکی از شخصیت های اصلی سریال بود، این شخصیت نه تنها یک ماشین، بلکه ماشینی بود که با هوش مصنوعی کار می کرد و توانایی تفکر و ارتباط با دیگران را داشت. علائم به عنوان نمادی از فناوری و نوآوری، لاکی به داستان ما عمق بخشید، بنابراین من در خلق او بسیار دقت کردم. طراحی و اجرای این دستگاه حدود بیست و هشت روز به طول انجامید و باید از ابتدا فرمی را در نظر می گرفتیم که در برابر آن مقاومت کند.

– در سریال «لالی» از چه عناصر و رنگ هایی استفاده کردید؟
من همیشه به پیشینه و ویژگی های هر شخصیت توجه ویژه ای دارم. هر شخصیت داستان ویژگی ها و توانایی های متفاوتی دارد و بر اساس این تحلیل، مواردی را در طراحی و چیدمان در نظر خواهم گرفت. به عنوان مثال، در طراحی مغازه و خانه جایزه که در پرورشگاه بزرگ شد، از مواد بازیافتی و ضایعات باقی مانده در طبیعت استفاده کردیم تا ارتباط او با گذشته و طبیعت حفظ شود. دانستن ویژگی های هر رنگ و استفاده صحیح از آنها در دکوراسیون برای یک طراح بسیار مهم است. اگر در انتخاب رنگ و شکل به روانشناسی شخصیت ها توجه نکنیم قطعا در کار با مشکل مواجه خواهیم شد.

– علاوه بر دکوراسیون صحنه، به عنوان طراح صحنه و لباس و بازیگر نیز فعالیت داشتید. به چه رشته ای بیشتر علاقه دارید؟
طراحی لباس برای من جذابیت خاصی دارد و بیشتر از دیگران به آن علاقه دارم. بهتر است بگویم بعد از بیست و پنج سالی که در زمینه طراحی صحنه فعالیت داشتم، این رشته هم از نظر طراحی اولیه و هم به دلیل تیم خوب و ماهری که در کنارم دارم تا حدودی برایم راحت شده است. اما وقتی نوبت به طراحی لباس می رسد، ابتدا ویژگی های هر شخصیت را روی کاغذ می خوانید و سپس در مورد هر شخصیت ایده می گیرید. بعد وقتی با طراحی شما جلوی دوربین می آیند خیلی حس خوبی دارد و به همین دلیل برای من جالب است.

– فضای کار در تلویزیون چقدر با نمایش خانگی متفاوت است و این تغییر فضا چه تاثیری روی کار شما داشت؟
در کار تلویزیون باید قسمت زیادی از کار را برای فیلمبرداری در مدت زمان کوتاهی آماده کرد. من بعد از سریال نومی X5 به پروژه «لالایی» آمدم و کاهش فشار زمانی کاملا مشخص بود. قبلاً در «نیسان آبی» تجربه کار با پلتفرم فیلمو را داشتم و به دلیل برنامه ریزی خوب و منظم، بچه ها از نظر ذهنی آمادگی بیشتری داشتند.

– به نظر شما یک طراح لباس برای نمایش های مربوط به کودک و نوجوان چه نکاتی را باید در نظر بگیرد؟
برنامه های مربوط به کودکان بسیار مهم است زیرا شخصیت کودکان در سنین پایین شکل می گیرد. یادگیری از نظر ارتباط با خانواده و دوستان، بحث در مورد غذا و مضرات فست فود و از همه مهمتر استفاده صحیح از فضای مجازی از جمله مواردی است که در تولیدات کودک و به طور کلی باید مورد توجه قرار گیرد زیرا کودکان از این سبک تقلید می کنند. از برنامه ها، آنها باید مراقب باشند که چیزهایی را نشان ندهند که می تواند به آنها آسیب برساند. همچنین می توانیم خیلی عاقلانه این سیاست دعوت از کودکان را به استفاده از لباس و المان ایرانی ترویج دهیم تا فرهنگ ما فراموش نشود.

گفتگو از آلما خاگیگی