از زیر خاک بیرون آمدن «اتوبان دایناسورها» بعد از ۱۶۶ میلیون سال | تصاویر

به گزارش تینو، گری جانسون با یک بیل مکانیکی در معدن آکسفوردشایر برای پاکسازی خاک معدنی کار می کرد که ضربه غیرمنتظره ای به سطح سنگ آهک وارد شد. او درباره این برخورد تصادفی گفت: «فکر می‌کردم این فقط یک ناهنجاری روی زمین است. اما بعد یکی دیگر را زدم که طولش سه متر بود، یک شلیک دیگر و دیگری سه متری».

آنچه جانسون کشف کرد بخشی از مسیر سفر دایناسورهای غول پیکر با قدمت 166 میلیون سال بود. یعنی زمانی که این معدن تالاب گرم و کم عمقی بود که موجودات عظیمی از آن عبور می کردند. این مکان را می توان به یک بزرگراه ماقبل تاریخ تشبیه کرد که در آن آثار زیادی از دایناسورهای غول پیکر یافت شده است.

محققان تاکنون نزدیک به 200 ردپای بزرگ را در این مکان کشف کرده اند که آن را به بزرگترین ردپای دایناسور در بریتانیا تبدیل کرده است. اعتقاد بر این است که اینها ردپای دو نوع دایناسور هستند: پسیتوزارهای گیاهخوار، که خزندگانی بودند که روی چهار پا راه می رفتند، و مگالوسوروس گوشتخوار کوچکتر.

تاکنون پنج مسیر سفر جداگانه به طول 150 متر پیدا شده است و کارشناسان دانشگاه‌های آکسفورد و بیرمنگام معتقدند که این مسیرها می‌توانند بسیار گسترده‌تر از این باشند، زیرا تاکنون تنها یک بخش از معدن حفاری شده است.

پروفسور کرستی ادگار، دیرینه شناس دانشگاه بیرمنگام، به بی بی سی گفت: “این یکی از چشمگیرترین مکان هایی است که از نظر مقیاس و اندازه ردپاها تا به حال دیده ام. “شما می توانید به گذشته برگردید و تصور کنید. این موجودات چگونه راه می رفتند.

پس از کشف اولیه جانسون، تیمی متشکل از بیش از 100 دانشمند، دانشجو و داوطلب در تابستان گذشته به حفاری سایت کمک کردند. علاوه بر ساخت گچ بری از رد پاها، این پروژه شامل گرفتن 20000 عکس و استفاده از پهپادهای هوایی برای ایجاد مدل های سه بعدی دقیق از منطقه بود.

برداشت هنرمند از اینکه مگالوزاروس و استتوزاروس چه ردپایی از خود به جای گذاشته اند

پروفسور ریچارد باتلر، دیرینه شناس دانشگاه بیرمنگام، می گوید که رد پای دایناسورها تصویری از زندگی این حیوانات را ارائه می دهد: «نکته بسیار جالب در مورد ردپای دایناسورها، به خصوص اگر در مسیر پیاده روی بروید، این است که عکسی از آن به دست می آید. زندگی یک حیوان.”

“شما می توانید چیزهایی در مورد نحوه حرکت آن حیوان بیاموزید. می توانید بیاموزید که محیط آن چگونه بوده است.”

چرا این مسیرهای خاص حفظ شدند ناشناخته باقی مانده است، و باتلر می گوید: «شاید اتفاقی افتاده که باعث شده این مسیرها حفظ شوند. “ما دقیقا نمی دانیم چه اتفاقی افتاده است، اما ممکن است یک رویداد طوفانی رخ داده باشد که باری از رسوب در ردپاها باقی مانده است، به این معنی که آنها حفظ شده اند، نه شسته شده.”

منبع: عصر ایران