به گزارش تینو، یک ربات مکانیکی که توسط ایالات متحده ساخته شده است برای تعمیر ماهواره ها در مدار ژئوسنکرون در فاصله حدود 22 هزار مایلی (حدود 35 هزار کیلومتری) از سطح زمین استفاده می شود.
ربات مکانیکی Aerobatic ممکن است به زودی به فضا پرتاب شود و بتواند ماهواره ها را در مدار تعمیر کند.
در یک نقطه عطف مهم، آزمایشگاه تحقیقات نیروی دریایی ایالات متحده (NRL) توسعه یک محیط کنترل بصری و شبیه سازی را برای ربات های واجد شرایط پرواز فضایی به پایان رسانده است.
این آزمایشگاه سیستم سرویس دهی خودکار یکپارچه Robotic Payload (IRP) را برای ماهواره های ژئوسنکرون (RSGS) توسعه داده است. بودجه آن توسط آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی (دارپا) تامین شده است.
این سیستم که شبیه دو بازوی رباتیک غول پیکر است، در اتوبوس ماموریت رباتیک نورثروپ گرومن (MRV) ادغام خواهد شد.
اتوبوس فضاپیما یا اتوبوس ماهواره، قسمت اصلی بدنه و یکی از اجزای ساختاری ماهواره یا فضاپیما است که محموله و کلیه ابزارهای علمی در آن ذخیره می شود.
بروس دانلی، مدیر آزمایشگاه تحقیقاتی نیروی دریایی ایالات متحده، گفت: “مشارکت آزمایشگاه تحقیقاتی نیروی دریایی ایالات متحده با محموله های رباتیک، نوید تغییر عملیات ماهواره ای در مدار زمین ثابت را می دهد، هزینه های اپراتورهای ماهواره ای را کاهش می دهد و توانایی هایی را فراتر از آنچه امروز داریم.” به طور بالقوه برای امنیت ملی و کاربردهای غیرنظامی دگرگون کننده است.
ربات مکانیکی برای مدار ژئوسنکرون
ماهواره های ژئوسنکرون ستون فقرات جامعه مدرن هستند. آنها نقش مهمی در عملیات نظامی، خدمات دولتی، نظارت بر آب و هوا، ارتباطات، رصد زمین و امنیت ملی دارند.
این ماهواره ها پس از سال ها قرار گرفتن در مدار، با چالش های زیادی از جمله تخریب قطعات الکترونیکی و تمام شدن سوخت مواجه هستند.
توسعه، آزمایش و پرتاب یک ماهواره جدید یا جایگزین سال ها طول می کشد و به منابع قابل توجهی نیاز دارد. برای کاهش این چالش ها، ماهواره ها اغلب با سیستم های اضافی و سوخت اضافی طراحی می شوند. با این حال، این امر پیچیدگی، وزن و هزینه ساخت آنها را افزایش می دهد.
توسعه فناوریهای سرویسدهی در مدار، مانند تعمیر خودکار و سوختگیری، راهحلی بالقوه برای افزایش عمر ماهوارهها و کاهش نیاز به پرتابهای مکرر است. ارتش به طور مرتب هواپیماها، تانک ها، کشتی ها و کامیون های آسیب دیده را تعمیر می کند. ما هواپیماها و کشتی ها را با جدیدترین رادارها، رایانه ها و موتورها مدرن می کنیم.
اما ماهوارهها تنها تجهیزات گرانقیمتی هستند که میخریم و قابل تعمیر یا ارتقا نیستند و این هزینه برای مالیات دهندگان تمام میشود. برای تغییر این وضعیت، قصد داریم نشان دهیم که می توانیم این دارایی های ارزشمند را با استفاده از روبات ها ارتقا و تعمیر کنیم.
تست حرارتی
برای اطمینان از آمادگی این ربات برای شرایط سخت فضا، آزمایش های دقیقی از جمله تست خلاء حرارتی را پشت سر گذاشته است. محیط خشن فضا حاوی تشعشعات، دماهای شدید و خلاء است که می تواند در طول زمان به اجزای ربات آسیب برساند.
این شارژ رباتیک تحت آزمایشهای سختی از جمله قرار گرفتن در معرض دمای بالا قرار گرفته است. تمام اجزای محموله از جمله دوربین ها و چراغ ها مورد آزمایش قرار گرفتند. علاوه بر این، مهندسان هر دو بازوی رباتیک را آزمایش کردند.
هنگامی که ربات در مدار قرار می گیرد، با ماهواره ها در مدار زمین ثابت ارتباط برقرار می کند، وظایف تعمیر و نگهداری مختلفی را انجام می دهد و می تواند به افزایش عمر ماهواره های تجاری، عمرانی و امنیتی موجود کمک کند، که برخی از آنها میلیاردها هزینه دارند.
جالب اینجاست که این ربات ها می توانند راه را برای ساخت سازه های بزرگ در فضا مانند رصدخانه ها و نیروگاه های خورشیدی هموار کنند. انتظار می رود این محموله رباتیک در سال 2026 به فضا پرتاب شود.