گربه‌های قفقازی در ایران – تینو

تینو – زهرا رفیعی: گربه های کوچک خانواده گربه ها هستند که معروف ترین آنها گربه هایی هستند که در خیابان می بینید. اما گونه های وحشی آن در ایران شامل گربه وحشی، گربه جنگلی، گربه پالاس، گربه شنی، سیاه گوش و سیاه گوش (گوش سیاه) است. البته در برخی دسته ها یوزپلنگ ایرانی نیز جزو گربه های کوچک طبقه بندی می شود.

سیاهگوش همان «سیاه گوش» یا سیاهگوش است که دم کوتاه و تاج زیر گلو دارد، این دو گونه را نباید با هم اشتباه گرفت، اگرچه گوش هایشان موهای سیاه و جذابی دارد، اما جزو یک دسته نیستند. سیاه گوش را می توان در دشت های کویری مرکز ایران و همچنین سیاه گوش را در جنگل ها و مراتع با تراکم درختان و بوته های زیاد یافت.

خانواده گوش سیاه شامل چهار جنس اصلی است که زیرگونه ای از آنها در ایران یافت می شود.

1- سیاهگوش اوراسیا (Lynx lynx): بزرگترین گونه سیاه گوش که در اروپا، قفقاز، ترکیه، ایران، آسیای مرکزی، ترکستان جنوبی و بالاتر از همه سیبری زندگی می کند.

2- سیاهگوش کانادایی (Lynx canadensis): بومی کانادا

3- سیاهگوش ایبری (Lynx pardinus): نادرترین گونه سیاه گوش که به شدت در معرض خطر انقراض و بومی شبه جزیره ایبری در جنوب غربی اروپا (اسپانیا و پرتغال) است.

4- گربه دم کوتاه یا سیاه گوش (Lynx rufus): بومی آمریکای شمالی

سیاهگوش اوراسیا خود به 6 زیرگونه تقسیم می شود که در زیستگاه هایی از اروپا تا آسیای مرکزی و هیمالیا زندگی می کنند. از جمله این شش زیرگونه سیاهگوش قفقازی (L. l. dinniki) است که در قفقاز یافت می شود. ایرانترکیه و بخش اروپایی روسیه زندگی می کنند. این گونه در ایران در خطر انقراض است، در آذربایجان کمتر مورد توجه و در گرجستان در معرض خطر انقراض است. بر اساس شواهد موجود، این زیرگونه یکی از ناشناخته ترین زیرگونه های سیاه گوش در جهان است که در جنوبی ترین نقطه دامنه آن در شمال، شمال غرب و برخی مناطق غربی ایران دیده شده است.

زیستگاه سیاهگوش قفقازی در ایران:

در استان های آذربایجان شرقی و غربی، اردبیل، تهران، زنجان و قزوین گزارش شده است.

ویژگی های ظاهر سیاهگوش اوراسیا:

طول بدن: از 80 تا 130 سانتی متر

طول دم: از 5 تا 19 سانتی متر

ارتفاع بدن از 50 تا 75 سانتی متر

وزن 8 تا 31 کیلوگرم

سن: بین 10 تا 20 سال ( رکورد 26 سال در اسارت)

تغذیه: غذای مورد علاقه آن معمولا خوک، چوخه، میرال و پستانداران کوچک است

کاراکال را با سیاهگوش اشتباه نگیرید

سیاهگوش یک تیره جدا از گربه های کوچک است که در گذشته به اشتباه به آن سیاه گوش می گفتند زیرا این گونه نیز دارای لکه سیاه روی گوش و سیاهی پشت گوش است اما امروزه کاملاً از گونه سیاهگوش جدا شده است. این گونه با موهای کوتاه و زرد ماسه ای مشخص می شود. دست ها و پاهایش بلند و دمش کمی بلندتر از سیاه گوش است.