به گزارش وب سایت همشاری آنلاین به نقل از یورونیوز، قربانیان این شیرها در واقع کارگران ساختمانی بودند که در سال 1898 مشغول ساخت خط راه آهن بین کنیا و اوگاندا بودند.
کارگران در ساحل رودخانه ساوو کمپ زده بودند که بارها مورد حمله دو شیر بزرگ و بی پا قرار گرفتند.
این شیرها به مدت 9 ماه در حومه کمپ کمین کردند و کارگران را شبانه از چادرهایشان بیرون می کشیدند، آنها را پاره می کردند و به طرز فجیعی می خوردند.
کارگران تلاش های زیادی برای ترساندن شیرها با ایجاد نگهبان و روشن کردن آتش انجام دادند، اما همه تلاش ها بی نتیجه ماند و شیرها پریدند یا از میان نگهبانان شکستند و کارگران بیشتری را کشتند.
سرعت کار به حدی افزایش یافت که با فرار کارگران از ترس شیرها، پروژه ساخت پل متوقف شد. سرانجام، سرهنگ جان هنری پترسون، مهندس عمران پروژه، پس از چندین تلاش ناموفق، موفق شد به شیرها شلیک کند.
این شخص بقایای شیر را در سال 1925 به موزه تاریخ طبیعی فیلد در شیکاگو فروخت و اکنون در این مکان نگهداری می شود.
در دهه های اخیر، مطالعات متعددی بر روی بقایای اسکلتی شیرها انجام شده است، با این حال، دانشمندان کاملا مطمئن نبودند که آیا بقایای آن متعلق به همان شیرهای آدمخوار سافو است یا خیر.
برای بررسی این موضوع، یک تیم بین المللی متشکل از محققان دانشگاه ایلینویز، دانشگاه نایروبی و موزه ملی کنیا تارهای مو را که له شده بود و در حفره دندان شیرها فشار داده بود، کشیدند و شروع به انجام آزمایش کردند. روی DNA آنها
تیم تحقیقاتی توانست تکه هایی از موی انسان، زرافه، اویکس، آنتلوپ آبی (نوعی بز بزرگ) و گورخر را که توسط شیرها کشته شده و به عنوان طعمه خورده شده بودند، شناسایی کنند.
دانشمندان از تجزیه و تحلیل موهای انسان در دندان شیرها خودداری کردند. آنها می گویند که این کار را به دلیل احترام و تعهد به “علم مسئولانه و اخلاقی” انجام داده اند، زیرا این افراد احتمالاً “امروزه در این منطقه فرزندانی دارند.”
به گفته محققان، اطلاعات ژنومی این دو شیر نشان داد که نژاد آنها با شیرهای تانزانیا و کنیا سازگار است. این نیز از فرضیه اولیه مبنی بر خواهر و برادر بودن این دو حیوان پشتیبانی می کند.
در عین حال، غافلگیری محققان عدم وجود بقایای بوفالو در رژیم غذایی این شیرها بود. در همین حال، بوفالوها طعمه ترجیحی شیرهای ساووی امروزه هستند.
بیشتر بخوانید:
دکتر پیترهانس در این باره می گوید: «سرهنگ پیترسون زمانی که در ساوو بود دفترچه ای دست نوشته داشت، اما هرگز مشاهده گاومیش یا گاو بومی را در دفترچه خود ثبت نکرد.
محققان علت این امر را تخریب دام و گاومیش در این قسمت از آفریقا در آن زمان و یک بیماری همه گیر ویروسی می دانند.
دانشمندان می گویند بررسی بیشتر موهای روی دندان شیرها به آنها این امکان را می دهد که حداقل تا حدودی رژیم غذایی شیرها را بازسازی کنند و مشخص کنند که عادت آنها به شکار انسان از چه زمانی شروع شده است.
