کشف اسکلت باستانی دوره سیلک سوم در چشمه علی + تصاویر

تینو – یکتا فراهانی: کشف جدید باستان شناسان در تپه هفت هزار ساله چشمی علی، بینش های ارزشمندی را در مورد یکی از قدیمی ترین سکونتگاه های پیش از تاریخ ایران ارائه می دهد و به درک عمیق تر تمدن های باستانی در فلات ایران کمک می کند. این یافته‌ها در لایه‌های معماری مرتبط با دوره ابریشم سوم دفن شده‌اند و آثاری مانند خرده‌های سفال و بقایای اسکلت به تقویت این دوران کمک می‌کنند.

می توان تاریخ دقیق دفن را تعیین کرد

به گزارش سایت باستان شناسی مگ، حمیدرضا ولی پور سرپرست تیم کاوش در چسمه علی می گوید: کاوش در فصول آینده ممکن است درک ما را از چیدمان معماری و زندگی روزمره در این سکونتگاه باستانی افزایش دهد. به گفته او این تیم امیدوار است که پژوهشکده میراث فرهنگی مجوز تجزیه و تحلیل بقایای اسکلت را بدهد که تاریخ‌گذاری دقیق دوره دفن را برای تأیید دوره دفن ممکن می‌سازد.

اولین بررسی باستان شناسی شیشمه علی

می توان گفت این کشف اخیر اولین بررسی باستان شناسی شیشمه علی پس از نزدیک به سه دهه است. پروژه کنونی کاوش با سرپرستی ولی پور و دستیارش ایمان مصطفی پور با حضور اساتید و دانشجویان گروه باستان شناسی دانشگاه شهید بهشتی انجام می شود..
تیم Valibur امیدوار است که تجزیه و تحلیل بیشتر، شیوه های تدفین، ساختارهای معماری و جنبه های فرهنگی زندگی روزمره در دوره سوم ابریشم را روشن کند.

بیشتر بخوانید:

اهمیت تاریخی ری و چشمه علی

چشمه‌علی که در مجاورت چشمه‌ای تاریخی قرار دارد، منطقه‌ای با تاریخ کهن و اسلامی است. این تپه حدود هفت متر ارتفاع دارد و در کنار بقایای دیوار شهر باستانی قرار دارد که ارتفاع آن به 15 متر می رسد.. ری یکی از قدیمی‌ترین شهرهای فلات مرکزی ایران است که دارای پیشینه فرهنگی عمیقی است و در متون تاریخی مانند اوستا (انجیل زرتشتیان) و آب و کاری وای انجیل از آن یاد شده است.
از نظر تاریخی، چشمه علی توسط باستان شناسان مشهور مورد توجه قرار گرفته است. اولین کاوش ها در این مکان در سال 1912 توسط باستان شناس فرانسوی ژاک دو مورگان، که برای اولین بار رهبری کاوش ها در سوس را بر عهده داشت، انجام شد.

سوابق تفصیلی

با وجود این، دی مورگان کار خود را رها کرد و به غارتگران اجازه بهره برداری از این مکان را داد. همانطور که فردریش سار باستان شناس آلمانی در سال 1913 اشاره کرد. این چرخه تا سال 1924 ادامه یافت، زمانی که باستان شناس فرانسوی دت، وابسته به سفارت فرانسه در تهران، کاوش های بیشتری را انجام داد.
در دهه 1930، اریک اشمیت باستان شناس آمریکایی مطالعات جامعی بر روی ری انجام داد و لایه های ماقبل تاریخ، اشکانی و اسلامی را بر روی تپه چسما علی کشف کرد. کار او گزارش دقیق تری از سایت ارائه کرد. اما در نهایت به دلیل جنگ جهانی دوم متوقف شد.
پس از چندین دهه کاوش متناوب، چشمه علی در سال 1997 توسط باستان شناسان ایرانی محمد رحیم صراف و حسن فضلی نشلی مورد بازدید مجدد قرار گرفت.