چند توصیه برای خانواده‌هایی که فرزندانشان سیگار الکترونیکی می کشند

تینو – مریم سرخوش: بازار محصولات دخانی به ویژه سیگارهای الکترونیکی برای مدت طولانی جوانان را به دام انداخته است و مصرف کنندگان این محصولات در نهایت با عواقب جبران ناپذیری مواجه خواهند شد.

هر چند متولیان نظام سلامت معتقدند که باید در این زمینه ممنوعیت ها و محدودیت هایی در نظر گرفته شود، اما به هر حال نسل جدید تولیدکنندگان دخانیات ترفندهای خاصی برای جذب مشتری و فروش بیشتر محصولات خود دارند. از طعم های جذاب و اسانس های خاص گرفته تا محصولات کم خطر و مضر. به همین دلیل، امیرحسین جلالی نادوشن، سخنگوی انجمن علمی روانپزشکان ایران، معتقد است که دنیای امروز جایی نیست که ممنوعیت ها چاره کار باشد، بلکه برعکس جذابیت بیشتری ایجاد می کند. بر این اساس افزایش آگاهی و آموزش در بین خانواده ضروری است.

وی در گفتگو با همشهری به راهکارهای جالبی برای برخورد با نوجوانانی که استفاده از سیگار الکترونیکی را روی آورده اند اشاره کرد که در ادامه می خوانید.

فشار همسالان

سخنگوی انجمن علمی روانپزشکان ایران درباره دلایل روند رو به افزایش مصرف دخانیات به ویژه سیگارهای الکترونیکی به ویژه در بین نوجوانان می گوید: استعمال دخانیات به ویژه در پسران نشانه بلوغ تلقی می شود. این گروه سنی به شدت تحت تأثیر همسالان است و پدیده روانی خاصی در این گروه به «فشار همسالان» معروف است. برای عضویت در گروه در واقع باید از روش هایی که گروه به آنها دیکته می کند استفاده کنند و این رقابتی است برای بلوغ و ورود به بزرگسالی.

علائمی که سیگارهای الکترونیکی تجربه نمی کنند

جلالی با اشاره به تغییر شرایط فیزیکی سیگار در نسل آینده می گوید: سیگار کاغذی بوی بدی دارد و دهان را بدبو می کند. به همین دلیل، والدین، سرپرستان مدرسه و دیگران به خوبی از این موضوع آگاه هستند و می توانند رفتار فرد را کنترل کنند. این فرآیند به عنوان یک عامل بازدارنده موثر است، به همین دلیل است که بسیاری از نوجوانان ممکن است در گذشته سیگار کشیدن را امتحان کرده باشند، اما این یک مشکل دائمی نبوده است. اما سیگارهای الکترونیکی این علائم را ندارند و در نتیجه کنترل خارجی بر آن غیرممکن است.

عوامل موثر

به گفته این روانپزشک، نکته مهم دیگری نیز وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرد که شامل بحث سیاست اجتماعی و روانی است که همان بحث اضطراب است.

وی در توضیح بیشتر می گوید: جامعه به دلایل مختلف از جمله اجتماعی، اقتصادی، آینده شغلی، تشکیل خانواده، رفاه و غیره دچار اضطراب می شود بدون اینکه آن را نشان دهد. اما به طور کلی می دانیم که سیگار و برخی رفتارهای مشابه راهی برای کنترل اضطراب است و در جوامعی که این مشکل زیاد است، تمایل به سیگار افزایش می یابد.

چه باید کرد

سخنگوی انجمن علمی روانپزشکان درباره راهکارهایی که می تواند منجر به کاهش مصرف شود، می گوید: ما باید این کلیشه را کنار بگذاریم که ممنوعیت بهترین راه استچون دنیای امروز جایی نیست که منع کار کند، برعکس جذابیت بیشتری ایجاد می کند. باید از توجه سطحی، اغراق در خطرات، دشمن آفرینی برای سیگارهای الکترونیکی و جلوه دادن آن به عنوان یک معضل مهم و بزرگ اجتماعی به گونه ای که گویی مشکل دیگری وجود ندارد، پرهیز کنیم.

او معتقد است که اینگونه مسائل به طور گسترده گسترش می یابد، به علاوه توصیه های فردی مهم هستند، اما ما باید محتوا، راهنماها، دستورالعمل ها و فرهنگ سازی کنیم تا مردم آگاه تر شوند.

ادامه مطلب

سیگار الکترونیک مجوز ندارند

68 درصد از نوجوانان آن را دارند سیگار خرید می کنند

سن مصرف دخانیات در ایران به 12 سال رسیده است

قیمت های عجیب سیگار الکترونیکی در فروشگاه ها و سایت ها

خانواده چه راهکارهایی دارد؟

سخنگوی انجمن علمی روانپزشکان ایران بر آگاهی بخشی و آموزش خانواده ها تاکید می کند و می گوید: مسئله مهم افزایش گفتگو در خانواده هاست این چیزی است که البته به ندرت در سطح خانواده شاهد آن هستیم، در حالی که والدین باید به جای روشن کردن سیگارهای الکترونیکی، برخوردهای خشونت آمیز، فضایی را به گونه ای فراهم کنند که بتوان چنین بحث هایی را مطرح کرد و در مواجهه با چنین موقعیت هایی. تهدید و محرومیت، و باید با کودکان صحبت کنند و تلاش کنند تا در مورد عوامل مؤثر بر میل به مصرف بیاموزند.

جلالی تاکید می کند: خانواده ها نباید از ابتدا حرف خود را دیکته کنند. نوجوانان باید شنیده شوند و به رسمیت شناخته شوند. ما می توانیم خیلی بهتر از سایر سنین روی کودکان و نوجوانان تاثیر بگذاریم، اما هر مخاطبی راه خودش را برای تاثیرگذاری دارد. مخالفت، مقابله و تبدیل موضوع سیگار الکترونیکی به بازی قدرت بین والدین و فرزندان نتیجه ای جز جنگ بین والدین و فرزندان ندارد. اگر می‌خواهیم در سلامت و بهداشت، به‌ویژه در کاهش و حذف مصرف سیگار الکترونیکی مؤثر باشیم، باید به نگرانی‌های فردی، حوزه‌های تأثیرگذار و ایده‌ها بپردازیم تا احساس دیده شدن و شنیده شدن در فرد ایجاد شود. سپس می‌توانیم پیشنهاداتی را برای کودکان ارائه کنیم تا از این رفتار نابهنجار خودداری کنند. این اشتباه است که باور کنیم تفکر والدین به فرزندان دیکته می کند و در نهایت منجر به پرهیز از رابطه جنسی می شود.