چرا نور چراغ‌های داخل کابین هواپیما را هنگام برخاستن و فرود کم می‌کنند؟

تینو – یکتا فراهانی: کم‌نور کردن چراغ‌های کابین در هنگام غروب یا سحر یا زمانی که هوای بیرون از هواپیما تاریک می‌شود، یک اقدام ایمنی است تا اطمینان حاصل شود که چشمان شما به اندازه کافی در تاریکی تنظیم می‌شوند تا در صورت تصادف یا خروج اضطراری، چراغ‌های کف را که شما را در طول راهرو راهنمایی می‌کنند، بهتر ببینید. . راهنمایی می کند، ببینید.

پروتکل سفر هوایی

هنگام پرواز، خدمه کابین چراغ‌ها را خاموش می‌کنند، که نشانه مطمئنی از آمادگی هواپیمای شما برای برخاستن یا در شرف فرود است.
کم کردن چراغ های هواپیما فقط کمک به خواب بهتر یا داشتن خواب بهتر در شب نیست. در واقع، این پروتکل سفر هوایی است، مانند قرار دادن تلفن در حالت هواپیما یا بستن کمربند ایمنی.

یک خلبان و کارشناس هوانوردی می گوید، مانند بسیاری از ویژگی های پنهان در هواپیما، کم نور کردن چراغ های کابین در هنگام برخاستن و فرود فقط یک اقدام احتیاطی است. این در مورد بدترین سناریوهایی صدق می کند که مطمئناً اکثر ما نمی خواهیم هنگام پرواز به آنها فکر کنیم.

بیشتر بخوانید:

پروتکل ها و شرایط جدید سفر هوایی اعلام شد

هر کاری که باید قبل از سفر انجام دهید

چشم ها را با نور محیط هماهنگ کنید

به گزارش ریدرز دایجست، دان پوپ، خلبان خطوط هوایی و در حال حاضر دانشیار دانشگاه نوادا، می‌گوید: «در طول سحر، غروب و شب، خدمه پرواز چراغ‌ها را کم می‌کنند تا در مواقع اضطراری هنگام مسافران و پرواز. خدمه باید هواپیما را ترک کنند، چشمان آنها از قبل به تاریکی عادت کرده است.”

باب اضافه می کند که اگر چشم در یک محیط روشن باشد، 5 تا 10 دقیقه طول می کشد تا با تاریکی سازگار شود. بنابراین، اگر مسافران و خدمه مجبور باشند در مواقع اضطراری سریع عمل کنند، چشم آنها باید از قبل به نور کم و کاهش دید در کابین عادت کند.
این کار باعث می‌شود که مسافران هنگام خاموش بودن چراغ‌های خروجی اضطراری، از جمله چراغ‌های کنار راهرو، راحت‌تر ببینند.

خطرات احتمالی در هنگام برخاستن و فرود

توجه داشته باشید که چراغ ها برای ایمنی مسافران و خدمه کم می شوند، اما چرا فقط در هنگام برخاستن و فرود؟ بوئینگ گزارشی سالانه در مورد سوانح و تلفات خطوط هوایی تجاری تهیه می کند و فاز پروازی که در آن این حوادث رخ می دهد را ردیابی می کند.

نتیجه نشان داد برخاستن و فرود یکی از خطرناک ترین زمان های پرواز هواپیماست. در واقعیت 21 درصد از حوادث مرگبار در هنگام برخاستن و صعود اولیه رخ می دهد و 46 درصد از کل تصادفات مرگبار در هنگام برخاستن و فرود نهایی رخ می دهد.
باب درباره اعداد هشدار دهنده می گوید: برخاستن و فرود مهمترین مراحل پرواز هستند. زیرا ممکن است اتفاقات زیادی برای خلبانان بیفتد. این شامل نظارت بر سیستم‌های هواپیما، یعنی اسکن محیط فرودگاه برای سایر هواپیماها و موانع در حین گوش دادن به دستورالعمل‌ها و آماده‌سازی‌های کنترل ترافیک هوایی است. اگر باید متوقف شود، بلند شود یا از فرود امتناع کند.

پیکربندی کثیف

باب می‌گوید در صنعت هوانوردی، این دو مرحله از پرواز زمانی اتفاق می‌افتد که هواپیما در “پیکربندی کثیف” قرار دارد. یعنی زمانی که بال ها و ارابه فرود از کار افتاده باشند.

هواپیما نیز در این مواقع با سرعت کمتری پرواز می کند. اگر خلبان ها توجه نکنند و هواپیما خیلی آهسته پرواز کند، ارتفاع را از دست می دهد و اتفاقی که می افتد، استال نامیده می شود. این اغلب منجر به تصادفات مرگبار می شود.

صرفه جویی در انرژی

شما نمی توانید انتظار داشته باشید که خدمه در پروازهایی که بعد از تاریکی یا شب انجام می شوند، چراغ ها را کم کنند. در واقع، شما انتظار دارید که چراغ ها پس از برخاستن از زمین خاموش شوند تا مسافران بتوانند در طول پرواز راحت باشند، غذا بخورند و فیلمی برای تماشا پیدا کنند.
البته کاهش نور چراغ ها نیز باعث صرفه جویی در مصرف انرژی می شود و همچنین به مسافرانی که می خواهند در هواپیما بخوابند کمک می کند تا بهتر استراحت کنند.