چرا در بین این همه برنامه «گل یا پوچ» به دل مخاطبان نشست

تبلیغات بنری


شهروندی آنلاین: یک تکه کاغذ مچاله شده یا حتی یک لوبیا حداکثر چیزی بود که برای گرم کردن محافل خانواده کافی بود. «گل یا بوچ» یک بازی کاملاً ایرانی است که لذت آن از دهه‌ها پیش و نسل به نسل باقی مانده و بخشی دیگر از آداب و رسوم و فرهنگ‌های جمعی جذاب در گوشه‌ای از خاطرات ما مدفون شده است. گردگیری چنین گنجینه ای و تبدیل آن به «نو» اصلاً کار ساده ای نیست. فصل اول برنامه «سگ بگو» که با میزبانی مهران مدری از شبکه نمایش خانگی به پایان رسید، اتفاقی ممتاز در روند تولید و توزیع محصولات سرگرمی در بسترهای خانگی بود.

یک سرگرمی واقعی
«گل یا پوچ» پروژه ای حساب شده در مرحله ایده پردازی، در مرحله طراحی و در مرحله اجرا بود که توانست طیف وسیعی از مخاطبان را با خود جذب کند. این همراهی تنها به آمار و ارقام رسمی ثبت شده در شبکه خانگی بستگی ندارد، کافی است سری به بازار محصولات سرگرمی بزنید تا شاهد عرضه گسترده انواع لوازم جانبی مربوط به این بازی باشید. جعبه اسباب بازی Gulyabush در حال حاضر یکی از پرطرفدارترین محصولات در بازار اسباب بازی های فکری محسوب می شود و این جدی ترین گواه موفقیت برنامه «گل، بوش» است. در شرایطی که با طرح پیشنهاد «صنعت سرگرمی»، عده‌ای معتقد بودند که موفقیت در ساخت یک برند در این زمینه نیازمند ایده‌های عجیب و غریب و پرهزینه است، برنامه‌نویسان به ساده‌ترین ایده ممکن و یک بازی کاملاً بدیع و در عین حال دست یافتند. ، برنامه ای جذاب و در دسترس تولید کرد. برنامه ای که البته گروه سازنده از کیفیت اجرای آن و ایجاد جذابیت و ظاهر بصری کوتاهی نکردند و توانستند به خوبی از تکنولوژی در خدمت ایده محوری خود استفاده کنند. نکته مهم این است که ظرافت اجرا یا تولید بر ایده اولیه سایه نینداخته و به خصوص در مرحله کارگردانی اصالت ایده اولیه حفظ شد. گل یا پوچ بازی ساده ای است و پیچیدگی های اضافی آن نباید از اصالت آن کم کند. در چنین شرایطی، تجربه شرکت کنندگان ناشناس آشکار شد. شرکت کنندگان در این مسابقه فقط باید به گلیاپوچ تسلط پیدا می کردند و هیچ شرط اضافی برای ستاره شدن آنها وجود نداشت. ضمناً این ویژگی مزیت دیگری است که «گل یا پوچ» را نسبت به سایر برنامه های سرگرمی تلویزیون و شبکه خانگی متمایز می کند.

تشکیل ستاره در خاک رس یا قلع و قمع
گرچه محوریت برنامه چهره شناخته شده ای به نام مهران مدری بود، اما چارچوب کلی طراحی «گل یا پوچ» به جای «ستاره شدن» بر اساس «ستاره شدن» بود. مهم ترین اتفاقی که می تواند برای یک برنامه سرگرمی نمادین بیفتد این است که به مرحله ستاره شدن برسد. «گل یا پوچ» موفق می شود چهره خیابانی های معمولی را به ویترین خود فرا بخواند و بر اساس مهارت های فردی آنها را به ستاره تبدیل کند. تجربه طراحی، تولید و عرضه گل یا پوچ بار دیگر ثابت کرد که پلتفرم های خانگی می توانند ژانر تلویزیون را در زمینه پرکردن سبد مصرفی مخاطبان در حوزه سرگرمی و در فضای رقابتی که تنها پارامتر تعیین کننده آن است، حمل کنند. تحسین و تقاضای مخاطب ادامه این مسیر می‌تواند برندهای ماندگاری را در آینده ایجاد کند که برنده اصلی آن‌ها مخاطبان شبکه خانگی خواهند بود تا سازندگان و سرمایه‌گذاران.

تبلیغات بنری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *