به گزارش «تینو»، پخش این سریال به کارگردانی جمال سیدحتمی از 12 آذرماه هر شب آغاز شد و توانسته نسبت به سریال های دیگر بیننده بیشتری داشته باشد. این سریال که وقایع آن در زمان صفویه رخ می دهد، داستان راهزنی به نام مهور را روایت می کند که دزد می شود. داستان او از آنجا شروع می شود که می بیند مادرش حلق آویز شده و مرد جوانی مداخله می کند. با این کار مهیار تغییر می کند و به شکلی منحصر به فرد به افراد کمک می کند. کم کم از مشکلاتی که در اصفهان و محله اش – دردشت، به مردم، داروگه و… می گذرد، دست می کشد و هر بار داستان جدیدی گفته می شود.
سیدحتمی پیش از مهیار عیار به همراه مسعود آب پرور کارگردانی فصل اول سریال مستوران را بر عهده داشت که ماجراهای آن نیز در دوره صفویه رقم خورد. این بار تلاش شد تا فضای فرهنگی عصر صفویه با محتوایی داستانی ارائه شود و از چهره های مهمی چون شیخ بهایی و رضا عباسی، نقاشان، خوشنویسان و نقاشان عصر صفوی نام برده شد. همانطور که بهروزی مفید، تهیه کننده این سریال توضیح داد، البته پلان اول چیز دیگری بود. پس از مطالعه طرح، به نویسنده پیشنهاد دادم که از این فرصت استفاده کنیم و این داستان را که حرفی برای گفتن دارد، در یک لحظه تاریخی بیان کنیم. مثل دوران صفویه. دوره صفویه برای ما دوره تمدن است. در این صورت اولاً آرامش خوبی در کشور حاکم بود، ثانیاً کشور در مسیر جاده ابریشم قرار گرفت و تجارت خارجی در کشور ادامه یافت. از طرفی تولیدکنندگان بزرگ منسوجات در این دوره به ویژه در زمینه پارچه های ابریشمی فعالیت داشتند. در عین حال به دلیل اینکه در آن زمان جزو امپراتوری بودیم، حضور گردشگران و مستشاران اروپایی در کشورمان داشتیم. این موضوع بهانه ای شد تا بدون ارائه مستقیم شرایط تاریخی خود در بستری داستانی، درباره تاریخ خود بحث کنیم و جوانان خود را با آن شرایط آشنا کنیم.
کومرون تفتی در این سریال نقش مهیار را بازی می کرد، هرچند مفید می گفت انتخاب اول این نقش نبوده اما حضورش در این سریال اتفاق خوبی بود. متین سوتود که بیشتر در رئالیتی شوهای شبکه خانگی دیده می شود، نقش خاتون، شخصیت اصلی زن این سریال را بازی می کند. گفته می شود این نقش را قبل از او باید الیکا عبدالرزاقی بازی می کرد. بهنام تشکر، سیومک صفری، آشا محرابی، رویا میرعلمی و رومین نصرونسیر دیگر بازیگران این سریال بودند.
از منظر گفتن داستان های کوچک برای بازیگرانی که چهره بازیگری دارند
با پخش آخرین قسمت از این سریال نظرات متفاوتی از سوی منتقدان و البته بینندگان مطرح شد. یکی از نکات مثبت این سریال فیلمنامه جذاب و جذاب عنوان کره ای است و نوشت: سریال مهیر عیار فیلمنامه جالب و جذابی دارد که توانسته نظر مخاطب را به خود جلب کند. این مجموعه نمایشی با استفاده از داستان های فرعی که برای انتقال انسجام داستان اصلی به صورت موجز و موثر به کار می رود، ساختاری منسجم و یکپارچه ارائه می دهد. گمان می رود که پیرنگ های فرعی واقع در محور داستان اصلی، چنان با مفروضات منطقی و روایی پیوند خورده اند که مانند پنجره راه پله ای به یکدیگر متصل می شوند. دیگری نوشت: یکی از دلایل جالب سریال مهیار عیار فضای تاریخی و ماجراهای پرماجرا آن است. این سریال با تصویری دقیق از زندگی عصر صفوی، بیننده را به عمق تاریخ ایران می برد. ماجراجویی های هیجان انگیز مخیار، شخصیت های قوی و جلوه های بصری منحصر به فرد این سریال تماشای آن را برای مخاطبان لذت بخش می کند.
منتقد دیگری در جای دیگر آزمایش های پیشین سید حاتمی را در ایجاد فضای بصری و جذاب مهیار عیار اصفهان در دوره صفویه موثر خوانده است. علاوه بر این او معتقد است که در این حوزه تزئین صحنه، لباس و تزیینات به کار کمک می کرد به طوری که سطح کار برای مخاطب قابل باور و قابل دسترس بود.
اما انتخاب بازیگران، به خصوص در مورد بازیگران غیر اصلی، نکته منفی است که توسط منتقدان برجسته می شود. یکی از منتقدان نوشت: «گروه نسبتاً بزرگی از بازیگران، چه معروف و چه جدید، در اینجا حضور دارند. اما این ترکیب یکدست نیست و تفاوت سطح بازی ها به وضوح مخاطب را نگران می کند. دیگری انتخاب غیرحرفه ای بازیگران فرعی را یکی از بزرگترین نقاط ضعف این سریال برشمرد و گفت: برای مثال نقش «خونم سلطان» و پلان های مربوط به او نتوانست به پیشرفت داستان کمک کند. همچنین در برخی از نقش های فرعی این سوال پیش می آید که چرا و بر اساس چه معیاری این هنرمندان انتخاب شده اند، مجموعه نقاط ضعف سریال «مهیر عیار» مختص هنرمندان درجه یک است و قابل نقد است; دیالوگ های ناقص، عدم تعامل با مخاطب، عدم تطابق بین میانگین سنی بازیگران اصلی و بازیگران مکمل و بسیاری جزئیات دیگر در کنار هم قرار می گیرند تا این ضعف را برجسته کنند.
اما موضوع اصلی حضور بازیگران زن در یک سریال تاریخی مربوط به 300 سال گذشته با اقداماتی است که آنها را باورپذیر کرده است: «بازیگر نقش اصلی زن این سریال متین سوتودا است، هرچند که او را به عنوان یک بازیگر توانا می شناسند. . در تلویزیون اما انتخاب او برای ایفای نقش خاتون از نظر چهره چندان جذاب نیست. این نقش به بازیگری نیاز دارد که چهره طبیعی تری داشته باشد و به تصویر ذهنی یک زن در آن لحظه تاریخی نزدیک باشد».
پایانی ناخوشایند و زشت
تماشاگرانی که زیر پست های این سریال در شبکه های اجتماعی یادداشت می نوشتند، اگر همه آنها را درست بشناسیم، رضایت بیشتری از این سریال داشتند. کاربری آن را سریال دیگری نامید و دیگری نوشت که واقعاً باید از شما برای ساخت این سریال در این آشفته بازار سریال سازی تشکر کنیم. اما بیشتر شکایات مربوط به قسمت پایانی سریال بود. بسیاری از کاربران آن را نیمه کاره دانستند و نوشتند که باید فصل دیگری برای پایانی مناسب آماده شود. حتی یکی از کاربران نوشت: «نمی‌دونم چه بلایی سرت اومده که این سریال رو با این نت ناخوشایند و زشت تموم کردی.»
منبع : خبرگزاری hamshahrionline