وویجر ۱ زنده شد! | نمونه‌برداری از باد خورشیدی

تینو – یکتا فراهانی: وویجر 1 هنوز به شبکه فضای عمیق متصل است. در فاصله 142.31 واحد نجومی (معادل 21.289 میلیارد کیلومتر) از خورشید در 25 سپتامبر 2018، این فضاپیما دورترین فضاپیما از زمین و تنها فضاپیمایی است که به فضای بین ستاره ای رسیده است.

این کاوشگر نیز پس از 46 سال و 9 ماه و 13 روز از 19 ژوئن 2024 UTC در فضا بوده است.

مطالعه فضای بین ستاره ای

فضاپیمای وویجر 1 ناسا پس از رفع مشکلات فنی با تمام ابزارهای خود به طور کامل عملیاتی شده و به مطالعه فضای بین ستاره ای ادامه می دهد، به فعالیت های عادی بازگشت.

البته، تعمیر و نگهداری برای اطمینان از صحت داده ها و ثبات سیستم ادامه دارد. وویجر 1، همراه با وویجر 2، بخش مهمی از اکتشافات اعماق فضای ناسا است.

رفع مشکلات فنی و تعمیر وسایل علمی

فضاپیمای وویجر 1 ناسا برای اولین بار از زمان وقوع یک مشکل فنی در نوامبر 2023، فعالیت های علمی عادی خود را از سر خواهد گرفت.

تیم ماموریت تا حدی مشکل را در آوریل برطرف کرد. زمانی که او فضاپیما را برای شروع به بازگرداندن داده های مهندسی دریافت کرد. داده هایی که شامل اطلاعاتی در مورد سلامت و وضعیت فضاپیما بود.

در 19 می، تیم مرحله دوم تعمیر را انجام داد و فرمانی را برای شروع بازگرداندن اطلاعات علمی به فضاپیما فرستاد. دو مورد از چهار ابزار علمی بلافاصله به حالت عادی بازگشتند. دو ابزار دیگر نیاز به کار بیشتری دارند.

اما اکنون آنها می توانند هر چهار ابزار علمی قابل استفاده را برگردانند.

ماموریت های ویجر ادامه دارد

این چهار ابزار امواج پلاسما، میدان های مغناطیسی و ذرات را مطالعه می کنند. اما وویجر 1 و وویجر 2 تنها فضاپیماهایی هستند که مستقیماً از فضای بین ستاره ای خارج از هلیوسفر پرواز می کنند. یعنی از حباب محافظ میدان های مغناطیسی و باد خورشیدی ایجاد شده توسط خورشید نمونه برداری می کنند.

بیشتر بخوانید:
رویای سفر به مریخ با یک فضاپیما از ابتدا تا کنون

آیا جت های پلاسما مسئول باد خورشیدی هستند؟ | اطلاعات جدید در مورد مریخ نورد خورشیدی ناسا

تعمیر و نگهداری مداوم و نقاط عطف

Voyager 1 هنوز به کمی کار بیشتر نیاز دارد تا اثرات این موضوع را روشن کند. بنابراین مهندسان نرم‌افزار زمان‌بندی را روی سه رایانه درون‌برد فضاپیما دوباره همگام‌سازی می‌کنند تا بتوانند دستورات را در زمان مناسب اجرا کنند. این تیم همچنین تعمیر و نگهداری را روی یک ضبط کننده دیجیتال انجام خواهد داد که برخی از داده ها را از یک ابزار موج پلاسما که دو بار در سال به زمین ارسال می شود، ضبط می کند.

البته بیشتر داده های علمی فضاپیما بدون ثبت مستقیم به زمین ارسال می شود.

طولانی ترین و دورترین فضاپیمای ناسا

وویجر 1 بیش از 15 میلیارد مایل (24 میلیارد کیلومتر) از زمین و وویجر 2 بیش از 12 میلیارد مایل (20 میلیارد کیلومتر) از این سیاره فاصله دارند. این طولانی ترین و دورترین فضاپیمای ناسا است. هر دو فضاپیما از کنار مشتری و زحل عبور کردند. در حالی که وویجر 2 از اورانوس و نپتون نیز گذشت.

ماموریت های ویجر

طبق گزارش Scitechdaily، ماموریت های وویجر، متشکل از وویجر 1 و وویجر 2، کاوشگرهای فضایی دوقلوی ناسا هستند. وویجر 1 روی مشتری و زحل متمرکز شد، در حالی که وویجر 2 مشتری، زحل، اورانوس و نپتون را کاوش کرد.

پس از مأموریت اولیه، هر دو کاوشگر به مطالعه منظومه شمسی ادامه دادند و اکنون در فضای بین ستاره‌ای سفر می‌کنند و داده‌های ارزشمندی درباره هلیوسفر و جهان گسترده‌تر فراتر از منظومه شمسی ما ارسال می‌کنند. این ماموریت ها درک ما از منظومه شمسی را بسیار گسترش داده اند و در میان دورترین اجرام ساخت بشر در فضا باقی مانده اند.