نخستین آگهی تجاری مطبوعات؛ غذای پرطرفدار قجری‌ها | اعلاست و تازگی دارد!

تینو – بهاره خسروی : این اطلاعیه در شماره ششم وقایع ایران در 8 اسفند 1299 شمسی منتشر شد و از همان دوران در معرض دید مطبوعات قرار گرفت. اما محتوای آن تبلیغات چه بود و مسیر تبلیغات روزنامه ها در طول زمان چگونه بود؟

قصه های خواندنی در تهران اینجا او دنبال می کند

مهرشاد کاظمی، تهران بگو، درباره جزئیات این روند می گوید: «در ابتدا از تبلیغات در مطبوعات به عنوان آگهی یاد می شد و تبلیغات غذاهای اروپایی که در دوره قاجار طرفداران زیادی داشت، یکی از اولین تبلیغات در سال 1390 به شمار می رفت. مطبوعات با گذشت زمان در شماره های بعدی Occsional Events با آگهی فروش کالاهای خارجی در حوالی سفارت انگلیس مواجه می شویم و می بینیم که در تبلیغات این خارجی ها از جملاتی مانند عالی و تازه استفاده شده است. محصولاتی برای ارتقاء بازار و جذب مشتری. این اجناس خارجی متعلق به شخصی به نام آقای روگیاری بوده و شامل اقلامی چون زنجیر ساعت، دستبند، میز، صندلی، ساعت، چینی، شمع، باروت، چتر، جعبه موسیقی و … می باشد.

به گفته کاظمی، سال ها تجار و اتباع خارجی مقیم تهران فقط به تبلیغ محصولات خود در مطبوعات می پرداختند تا اینکه کم کم تجار ایرانی متوجه مزایای جذب مشتری و تبلیغات شدند و شروع به تبلیغات کردند. از نمونه این آگهی ها می توان به اعلام قیمت کالاهای مورد نیاز مردم با قیمت رسمی دولتی و فروش کتاب های تازه چاپ اشاره کرد.

پس از روزنامه‌نگاری دوران قاجار، دوران پهلوی اول، نوسازی در ایران و تهران و تغییرات در تبلیغات روزنامه‌ها آغاز شد که در دهه اول قرن چهاردهم این تغییرات را آغاز کرد. مهرشاد کاظمی توضیح می‌دهد: «در این مدت، مطبوعات و حتی مردم از تکنیک صحیح تبلیغات، تأثیر آن بر فرهنگ و نحوه جذب مشتری و مردم آگاهی کامل نداشتند روزنامه اطلاعات بیشترین تعداد آگهی را منتشر کرد از سال 1325، تغییراتی در نحوه نمایش آگهی‌ها که شامل متون ترجمه و چاپ شده در روزنامه‌ها از طریق مؤسسات اروپایی و آمریکایی بود، توسط شرکت‌های واردکننده کالا در ایران و با توجه به هزینه کمتر ایجاد شد. از انتشار آگهی در مطبوعات نسبت به تولید فیلم، روزنامه‌ها راحت‌ترین و مقرون به صرفه‌ترین وسیله سفارش آگهی در بین روزنامه‌های «کیهان» و «اطلاعات» بیشترین تیراژ و آگهی را به خود اختصاص دادند.

اما از سال 1335 حال و هوای تبلیغات حسابی تغییر کرد و به دلیل افزایش سواد، تعدد روزنامه ها و علاقه مردم به روزنامه نگاری، آگهی های متناسب با ذائقه عموم رنگ و بوی ایرانی و استفاده از ضرب المثل های فارسی به خود گرفت. اصطلاحات رایج محاوره ای جایگزین ترجمه ها شدند و این روند در روزنامه نگاری تا به امروز ادامه دارد.

در دوره قاجار به آگهی روزنامه ها آگهی، آگهی، آگهی، آگهی می گفتند و در میان همه این کلمات، واژه آگهی برای مردم راحت تر تلفظ می شد. به عنوان مثال، تبلیغات دولتی را تبلیغات دولتی و تبلیغات تجاری را اطلاعات تجاری می نامیدند. این پژوهشگر تهرانی همچنین توضیح می دهد: «از دوره قاجار تا اواسط پهلوی اول، اداره تبلیغات در مطبوعات، مرکز تبلیغات یا مرکز اطلاع رسانی در سال 1314 با تشکیل فرهنگستان در ایران، کلمه نامیده می شد به جای آن اطلاع رسانی شد، اما سرباس مختاری، رئیس وقت نیروی انتظامی، درخواست کرد که به جای «اخطار» از کلمه «آگاهی» استفاده نشود، زیرا عبارت «آگاهی» به مفاد این اداره کل مربوط می شود.