مهارت نه گفتن به کیسه پلاستیکی

تینو – زهرا رفیعی: چندی پیش، فروشگاه های زنجیره ای در حمایت از قوانین ملی اعلام کردند که اگر همه فروشگاه ها، از فروشگاه های زنجیره ای گرفته تا خواربارفروشی های کوچک، کیسه های پلاستیکی را “به یکباره” حذف کنند، آنها نیز به این جنبش انقلابی خواهند پیوست و به آنها “نه بزرگ” خواهند گفت. کیسه های پلاستیکی اما مسئولان حفاظت از محیط زیست کشور متوجه می شوند که این غیرممکن است. زیرا شهروند دریافت کیسه پلاستیکی را بخشی از فرآیند خرید می داند و برداشتن ناگهانی آن امکان پذیر نیست و نیازمند فرهنگ سازی است.

دریافت یک کیسه پلاستیکی برای هر خرید از فروشگاه های بزرگ و کوچک به حدی تبدیل شده است که برداشتن آن می تواند به درگیری لفظی بین فروشنده و خریدار تبدیل شود. بنابراین سوپرمارکت ها و فروشگاه های زنجیره ای اغلب ترجیح می دهند سالیانه 40 تا 50 میلیارد تومان برای خرید کیسه های پلاستیکی بپردازند، اما نه در فضای رقابتی با خواربارفروشی ها و چالش های کلامی.

به نظر می رسد فروشگاه ها از دوستداران پلاستیک می ترسند. از کسانی که اگر به آنها بگویند کیسه پلاستیکی نداریم و باید یا یک کیسه پارچه ای بیاوری یا به قیمت گزاف بخری، عصبانی می شوند و به سراغ فروشنده دیگری می روند. غافل از اینکه کیسه پلاستیکی می تواند عروق و بافت های حیاتی مانند قلب مصرف کنندگان پلاستیک را در یک چرخه معیوب از بین ببرد.

مراکز خرید با فروشگاه های مواد غذایی رقابت می کنند

عرضه کیسه‌های پلاستیکی زمانی که فروشگاه‌های زنجیره‌ای در سراسر کشور توسعه یافتند، امری عادی تلقی شد. دغدغه اصلی نمایندگان فروشگاه های زنجیره ای این است: چه کسی می خواهد اولین حرکت را انجام دهد؟ مردم عدم عرضه کیسه های پلاستیکی را ناشی از سودجویی فروشگاه می دانند. اگر همه ما همزمان شروع می‌کردیم، مردم راحت‌تر آن را می‌پذیرفتند، مانند الزام خرید یک کیسه پلاستیکی نان از طریق کارت‌خوان نانوایی. یک روز صبح قانون بدون استثنا اجرا شد. از آنجایی که فروشگاه‌های زنجیره‌ای تنها ۱۵ درصد از سهم بازار خرده‌فروشی را دارند، کنترل مصرف کیسه‌های پلاستیکی بدون حمایت از سوپرمارکت‌هایی که ۸۵ درصد از سهم بازار سنتی خرده‌فروشی را دارند، امکان‌پذیر نیست. اگر آنها از این قانون پیروی نکنند، فروشگاه های زنجیره ای در بازار رقابتی خرده فروشی ضرر خواهند کرد. در غیر این صورت برداشتن کیسه پلاستیکی با واکنش شدید مردم مواجه خواهد شد.

این پلاستیک ها خطر سکته قلبی را 5 برابر افزایش می دهند

میکروپلاستیک ها آنها همه جا هستند. حتی در بدن ما!

کیسه های پلاستیکی یکی از پرمصرف ترین کالاها در سراسر جهان است.

سالانه بیش از 380 میلیون تن پلاستیک در جهان تولید می شود. این تولید از اواسط قرن بیستم رشد قابل توجهی داشته است.

هر ساله حدود 8 میلیون تن زباله پلاستیکی به اقیانوس‌ها سرازیر می‌شود که باعث آسیب‌های زیست محیطی عظیم می‌شود.

در سطح جهان، تنها حدود 9 درصد از پلاستیک بازیافت می شود. بقیه سوخته، دفن یا در طبیعت رها شده است.

صنعت بسته بندی بزرگترین بازار مصرف پلاستیک است و بیش از 40 درصد از کل مصرف پلاستیک را به خود اختصاص داده است.

از 56 هزار تن زباله روزانه در کشور، 12 درصد آن پلاستیک است

185 هزار تن: تولید سالانه پلاستیک غیر قابل بازیافت.

۷۴ کشور قوانین منع استفاده از پلاستیک دارند.

در 36 کشور، پرداخت هزینه کیسه های پلاستیکی اجباری شده است.

مصرف سالانه: ایران سالانه حدود 1.5 میلیون تن پلاستیک مصرف می کند.

به طور متوسط ​​هر شهروند تهرانی روزانه 3 کیسه پلاستیکی را وارد محیط زیست می کند

روزانه 260 تن پلاستیک به عنوان زباله تولید می شود

موارد مصرف کیسه های پلاستیکی: بسته بندی، ساخت و ساز، کشاورزی

ناجیان زمین

سیاستگذاران می توانند با تصویب مقررات مختلف دسترسی به کیسه های پلاستیکی را محدود کنند. اما شهروندان دوستدار محیط زیست می توانند از روش های خلاقانه تری استفاده کنند. اکنون در بسیاری از کشورهای جهان استفاده از کیسه های تاشو رایج شده است. به جای jasso سنتی، از یک کیف جمع و جور استفاده می شود که در آلمانی کیف جیبی نامیده می شود. در ایران، قبل از استفاده گسترده از کیسه های پلاستیکی، اینها سبدهای پلاستیکی بودند و قبل از آن، شهروندان برای هر خرید از سبدهای حصیری استفاده می کردند. حال با بازگشت به این ابزار یا انتخاب کیسه های تاشو می توان به محیط زیست کشور و زمین فرصت نفس کشیدن دوباره داد.