«مخزن زیستی» در ماه برای محافظت از حیوانات در حال انقراض | کشتی نوح را فراموش کن

تینو – یکتا فراهانی: کارآفرینانی مانند ایلان ماسک می خواهند انسان ها را به ماه یا مریخ بفرستند تا اطمینان حاصل کنند که بشر می تواند از یک فاجعه آب و هوایی جهانی جان سالم به در ببرد. اما اگر چنین فاجعه ای رخ دهد، سرنوشت حیات وحش سیاره ما چه خواهد شد و برای آنها چه باید کرد؟

مخزن بیولوژیکی

دانشمندان ممکن است در نهایت پاسخی داشته باشند، زیرا آنها پیشنهاد می کنند یک “مخزن زیستی” در ماه برای محافظت از جانوران غنی زمین قرار دهند.

این مخزن زیستی حاوی سلول های یخ زده از میلیون ها گونه جانوری “یخ زده”، از پستانداران گرفته تا خزندگان، پرندگان و دوزیستان است.

اگر حیات روی زمین منقرض شود، می توان این سلول ها را برای ایجاد حیات جدید شبیه سازی کرد. چه روی زمین، چه ماه یا سیاره دیگر.

بیشتر بخوانید:

حیوانات ممکن است دوباره زنده شوند

المپیک به فضا رسیده است

حفظ سرد گونه ها روی زمین

دانشمندان باغ وحش ملی اسمیتسونیان و موسسه زیست شناسی حفاظتی (NZCBI) در واشنگتن دی سی، طرح خود را در مقاله ای که در BioScience منتشر شده است، شرح می دهند.

اگرچه آنها نمی توانند هزینه دقیق یک مخزن زیستی در ماه را تخمین بزنند، اما می گویند که ساخت آن احتمالاً پنج برابر گران تر از یک مخزن زیستی روی زمین است، اما نگهداری از آن ارزان تر است.

مری هاگدورن، نویسنده اصلی مقاله در NZCBI می‌گوید اول، یک مخزن زیستی ماه می‌تواند گونه‌های در معرض خطر انقراض روی زمین را هدف قرار دهد. اما هدف نهایی خنک نگه داشتن بیشتر گونه های روی زمین خواهد بود.

مناطق سایه دار

در فاصله متوسط ​​238855 مایلی، ماه به اندازه کافی از زمین فاصله دارد تا از فروپاشی آب و هوایی که جانوران سیاره را از بین می برد، جان سالم به در ببرد.
دانشمندان پیشنهاد کرده‌اند که «مخزن زیستی» را در مناطق قطبی سرد ماه قرار دهند، با دهانه‌هایی که به دلیل جهت و عمقشان هرگز نور خورشید را دریافت نمی‌کنند.
این مناطق سایه دار را می توان برای نگهداری در دمای -246 درجه سانتی گراد منجمد کرد.

ذوب منجمد دائمی

در سال 2017، ذوب شدن یخ‌های دائمی باعث سیل‌های گسترده شد و نشان داد که حتی پناهگاه‌های زیرزمینی نیز می‌توانند در برابر تغییرات آب و هوایی آسیب‌پذیر باشند.

به عنوان بخشی از مطالعه خود، هاگدورن و همکارانش نمونه‌هایی از پوست ماهی صخره‌ای به نام ستاره‌گوبی – به‌ویژه از باله‌های آن- را به‌صورت انجماد حفظ کردند.

باله ها حاوی نوعی سلول پوست به نام فیبروبلاست هستند که چارچوب ساختاری بافت حیوانی را تولید می کند و نقش مهمی در بهبود زخم دارد.

ارسال مواد بیولوژیکی به ماه

در مرحله بعد، نمونه ها تحت تابش قرار می گیرند. دقیقاً همان چیزی است که سطح ماه برای آماده سازی برای ارسال مواد بیولوژیکی به ماه در معرض آن قرار می گیرد.
در نهایت، اولین نمونه های سلولی از گونه های در حال انقراض را می توان با فضانوردان به عنوان بخشی از ماموریت های آینده تحت برنامه آرتمیس ناسا به ماه منتقل کرد.

طبیعتاً به نظر می رسد که این پروژه بلندپروازانه با موانع زیادی روبرو خواهد شد. با احتساب تعداد زیادی از گونه های جانوری که روی زمین وجود دارد، که حدود 7 میلیون تخمین زده می شود.

2 میلیون گونه جانوری و گیاهی در خطر انقراض هستند

بر اساس مطالعه ای که در نوامبر سال گذشته منتشر شد، اکنون دو میلیون گونه جانوری و گیاهی در معرض خطر انقراض قرار دارند.

دانشمندان تاکید می کنند که مقابله با چنین انقراض یک پروژه طولانی مدت است که چندین دهه طول می کشد و نیاز به همکاری گسترده بین المللی دارد.

آنها می گویند که ایجاد یک مخزن زیستی ماه به همکاری بین طیف گسترده ای از کشورها، گروه های فرهنگی، آژانس ها و سهامداران بین المللی برای توسعه نمونه های قابل قبول، حکمرانی و برنامه های بلندمدت نیاز دارد.

نگرانی برای حفاظت از حیات روی زمین

یکی دیگر از گام‌های آینده طراحی بسته‌بندی است که بتواند سطوح تشعشع و ریزگرانش معمولی سفرهای فضایی را تحمل کند.

نمونه‌ها ابتدا به ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) فرستاده می‌شوند تا ببینند در صورت نیاز به تغییر در بسته‌بندی، چگونه در فضا می‌مانند.