فداکاری بزرگی که حسین خانی‌بیک در دوران کاری‌اش انجام داد

شهروندی آنلاین: حسین خانی بک بازیگر سینما و تلویزیون سه شنبه شب 9 مرداد ماه در سن 83 سالگی درگذشت و مردم او را بیشتر با سریال هایش می شناختند تا فیلم هایش. وی متولد 27 مرداد 1320 است و فعالیت هنری خود را در تئاتر از سال 1347 آغاز کرد و با هادی اسلامی، عباس جوانمرد، خسرو شکیبایی، سیروس جرجستانی و چند تن دیگر در یک گروه تئاتر فعالیت کرد و برای اولین بار در سال 1388 ظاهر شد. صحنه نمایشی به نویسندگی و کارگردانی هادی اسلامی. وی تا سال 1355 در مجموع 13 نمایشنامه بازی کرد و برای ادامه فعالیت، چمدانی از تئاتر گرفت.

در سال 1356 اولین تجربه تصویری او مقابل دوربین فیلم باغ بلور نصیر محمدی بود. او با پرویز فنی زاده و مصطفی طاری در این فیلم حضور داشت. فیلم «باغ بلورین» مضامین اجتماعی داشت و به شکلی واقع گرایانه داستان دختر و پسری را روایت می کرد که برای ساختن زندگی به تهران می آیند اما با مشکلاتی مواجه می شوند. فیلم مهم بعدی در کارنامه خانیبک پس از انقلاب تولید شد و به کارگردانی حسن زندباف «دست شیطان» نام داشت. «دست شیطان» تبلیغاتی جاسوسی درباره ورود یک مامور آمریکایی به ایران برای کسب اطلاعات از محل نگهداری گروگان‌های اشغالگر سفارت آمریکا است که توسط گروهی از ماموران امنیتی که به دنبال دستگیری آنها هستند، رد می‌شود. خانی بیک در این فیلم نقش یک مامور ایرانی را در کنار هادی اسلامی بازی کرد. بیشتر فیلم های خانیبک به دهه های 1460 و 1470 برمی گردد و در بیشتر آنها نقش های کوتاه و کوتاهی داشت.

خانیبک کار خود را در تلویزیون با سریال پرطرفدار سربداران (1372) آغاز کرد. پس از آن تا سال ۱۳۷۳ در چند سریال دیگر بازی کرد و در سریال «پهلوان نامی میراند» نقش شیخ حسین را با دوبله احمد رسول زاده بازی کرد. «شات پایانی»، «تسبیح گلگون»، «کوشیک جنگلی»، «امام علی»، «سیمرغ»، «روشن‌تر از سکوت» و «مختارنما» از دیگر سریال‌های مهمی بودند که خانی‌بک در آن بازی کرد.

نقش های خانی بک در این فیلم ها و سریال ها را شاید کمتر کسی به خاطر بسپارد، اما او اغلب در نقش هایی که بازی می کرد قابل قبول بود. خانیبک چه نقش مثبت و چه منفی بازیگری بود که تماشاگر را با خود همراه کرد. قیافه او گرم و جذاب بود و با آرامش و متانت به حرکاتش توجه می کرد که شخصیتی متمایز به نقش می بخشید. شاید اینطور به نظر برسد که بازیگرانی مثل خانیبک که سرشناس نیستند و فرصت ایفای نقش اصلی در فیلم ها و سریال ها را پیدا نمی کنند، کار مهمی در دنیای فیلم و سینما انجام نمی دهند. اما واقعیت این است که بازیگرانی که می توانند نقش های فرعی و کوچک و همچنین نقش های اصلی را ایفا کنند، بدون اینکه بخواهند با بازی خود توجه را از داستان یا شخصیت های اصلی جلب کنند، برای هر فیلم و سریال باکیفیتی ضروری هستند. خانیبک یکی از این بازیگران بود. او در کارنامه اش نقش های بزرگی به دست نیاورد، اما در نقش های کوچکی که بازی می کرد، آنقدر کارش را خوب انجام می داد که نمی ترسید خاطره زیادی از خودش به جای نگذارد. او قبول کرده است که در حرفه ای که همه در آن تلاش می کنند برجسته شوند، چندان دیده نشود تا کل کسب و کاری که در آن شرکت می کند بهتر به نظر برسد. هنر او این بود که شجاع باشد و ریسک کند تا مورد توجه قرار نگیرد. بلیط