فانتزی‌سازی از مشکلات زنان با لفظ «بانوی اول» + عکس | ماجرای نسخه خانم سیاستمدار برای پزشکیان

به گزارش تینو به نقل از فرهیختگان، چه بپذیریم و چه نپذیریم، مسائل و مشکلات زنان برای سیاستمداران چندان مهم نیست. همانطور که در مناظره ها و سخنرانی های کاندیداهای چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری دیدیم، در مجموع در حوزه زنان و حتی خانواده حرف زیادی برای گفتن نداشتند.

تعداد زیاد لوایح و قوانین بر زمین مانده در این حوزه نیز نشان از عدم عزم برای حل این معضلات دارد، به استثنای معدود دلسوزان در این حوزه که مصادیق بی‌صدایی نیز هستند.

در عین حال، اشتباه در تشخیص موقعیت های اولویت دار در حوزه زنان، معضل دیگری را نشان می دهد. با روی کار آمدن دولت، به نظر آنان، زنان دیگر مشکل خاصی در جامعه ندارند و زنان نخبه و تحصیلکرده جامعه معیار و نمونه جایگاه همه زنان هستند. بار دیگر یک دولت و یک ایده مشکلات بدیهی و اولویت دار را کنار می گذارد و به سراغ مشکلاتی می رود که درصد کمی از مردم درگیر آن هستند. به عنوان مثال لایحه حمایت از زنان در برابر خشونت در دوران نمایندگی زنان خانم مولاوردی و ابتکار با همه تبلیغاتی که پیرامون آن انجام شد راه به جایی نبرد و تمرکز بر موضوعی مانند ورود زنان به عرصه بود. گرچه دغدغه همه گروه‌های زنان قابل احترام است و باید به آن پرداخته شود، اما آنچه مهم است اولویت‌بندی مسائل زنان است که همواره حلقه مفقوده اصلاح‌طلبان زنان در قدرت بوده است.

اکنون به نظر می رسد که این ترتیب این بار با ایجاد کلمه و عنوان جدید در حال تکرار است. معصومه ابتکار ساعاتی پیش در مطلبی در شبکه اجتماعی نوشت: با تشکر از حضور دختران و جوانان عزیز در ایران، چه خوب است که عنوان و مسئولیت مادری را به عنوان دختر اول قبول کرده و همانند وظایف خود را بر عهده داشته باشند. بانوی اول.

علاوه بر اینکه در قانون هیچ عنوانی به نام «بانوی اول» وجود ندارد و البته تکلیف خاصی هم برای او در نظر گرفته نشده است، یادمان باشد سال گذشته جمیله علم الهادی همسر رئیس جمهور شهید همسر رئیس جمهور شهید را بانوی اول خطاب کرد. رهبر انقلاب به عنوان بانوی اول و خود را به عنوان بانوی دوم معرفی کردند که انتقادات زیادی را از سوی هر دو حزب سیاسی برانگیخت. حال چگونه می توان دوباره از بانوی اول صحبت کرد، این بار در دولتی که موضع مخالف دارد؟

حتی اگر بپذیریم که این سخنان نماینده زنان در دولت روحانی برای تنظیم و رسیدگی به امور، مشکلات، دغدغه ها و قوانین حوزه زنان است، باید این سوال را مطرح کنیم که دختر ارباب چه استدلالی می کند؟ آیا مازیکیان ارزش پرداختن به آن را دارد؟ آیا تنها بودن در کنار پدر این توانایی را به فرد می دهد که در عرصه زنان پرچمدار شود؟ یا مثلاً در متن خانم ابتکار ناظر در کدام ویژگی زن بند «ممنون از حضور دختران و پسران عزیز ایران» آمده است؟!

به طور کلی، خانم زهرا مدزیگیان در حوزه زنان و خانواده چه مواضعی دارد و درباره چه موضوعاتی در این زمینه صحبت کرده است؟ حتی رئیس جمهور منتخب – مانند سایر کاندیداها – برنامه جامع و کامل و حتی صحبت مفیدی در حوزه زنان ارائه نکرد، پس چرا باید دخترش در حوزه زنان پیشگام شود و در این زمینه تصمیم گیرنده باشد. رشته؟ دامنه با همراهی پدرش تحت عنوان جعلی بانوی اول؟ خانم ابتکار نیز مانند همتای سابق خود خانم مولاوردی در سایت اجتماعی ایکس، نظرات خود را در مورد مطالب خود بست تا مجبور به پاسخگویی به چنین سوالاتی از سوی مخاطبان خود نباشد.

به نظر می رسد اصلاح طلبان بار دیگر با تصاحب قدرت به دنبال تصور مسائل و مشکلات زنان هستند. بسیاری از لوایح و قوانین باقی مانده در این حوزه را رها کرده اند و به دنبال عنوان ساختگی «بانوی اول» هستند تا عریضه خالی نماند تا بار دیگر عرصه زنان در این دولت نمونه شود. از “آفتاب، هفتاد، شام، نه ناهار!”