تینو – بهاری خسروی: جلال ملکی سخنگوی سازمان آتش نشانی تهران از حادثه آتش سوزی ساختمان بلاسکو به عنوان تلخ ترین ماموریت دوران حرفه ای و آتش نشانی خود یاد می کند و حتی 8 سال بعد از این حادثه وقتی نام بلاسکو و دوستانش را به شهادت رساند او هنوز همان غم را بر چهره دارد.
داستان های تهران را برای خواندن اینجا ببینید
وی در تشریح این ماجرا می گوید: ساعت 8 صبح روز پنجشنبه 9 دی ماه 1393 بود که سامانه 125 از حادثه آتش سوزی پلاسکو مطلع شد و ساعت 11:30 ساختمان پلاسکو به صورت عمودی سقوط کرد. مردم در حال سقوط.» آتش نشانان توانستند آتش داخل ساختمان را مهار کنند. این همه سال به این فکر می کردم که تلخ ترین لحظه این نه روز چیست؟ چه داستانی بود لحظه فروریختن ناگهانی ساختمان؟ زمانی که ستون های ذوب شده از ساختمان بیرون می آمدند و ما باید این واقعیت را می پذیرفتیم که هیچ کس زنده از این آوار خارج نمی شود؟ شنیدن خبر شهادت بهنام میرزاخانی که در حین اطفای حریق مجروح و به بیمارستان منتقل شد اما کمتر از 24 ساعت بعد در بیمارستان فوت کرد و یا شهادت علی امینی که معلم من بود و حسین سلطانی که سال ها با او کار کردیم و…؟
به گفته ملکی همه چیز تلخ بود و هر لحظه یک اتفاق داغ جدید ما را بیشتر فعال می کرد. 16 نفر از همکاران ما اگر گناهی نداشتند در این حادثه به شهادت رسیدند اما از سر احساس وظیفه و وجدان عملی با اینکه ساختمان خالی بود و در داخل آن هیچ کس زنده ای نبود اما برای حفظ جان در داخل ساختمان ماندند. اموال عزیزان و هموطنان خود و به شهادت رسیدند. در واقع برای نجات اموال ساکنان ساختمان پلاسکو به کار خود ادامه دادند.»
خود المالکی دقایقی قبل از فروریختن ساختمان در داخل مجتمع بود: «وقتی اسامی آتش نشانانی که در زمان تخریب در ساختمان مانده بودند فاش شد، این یک تراژدی واقعی برای همه ما بود.»
حوادث متروپل آبادان، سقوط هلیکوپتر دکتر رئیسی، زلزله بم و حوادث تلخ دیگری که جلال ملکی در سال های خدمتش درگیر آن بود.
