این ابرهای کیهانی در میدان های ستاره ای صورت فلکی Cephaphos در فاصله 1300 سال نوری از ما شکوفا شدند. سحابی لیلی که با نام علمی NGC 7023 شناخته می شود، تنها سحابی نیست که تصاویری از گل ها را به تصویر می کشد. اما این تصویر تلسکوپی عمیق طیف رنگ ها و تقارن های سحابی زنبق را در میدان های اطراف پر از غبار بین ستاره ای نشان می دهد.
در درون خود سحابی زنبق، گرد و غبار یک ستاره داغ و جوان را احاطه کرده است. رنگ غالب این سحابی بازتابی آبی است که نشان دهنده خاصیت انعکاس ذرات غبار نور ستاره است. رشته های مرکزی سحابی بازتابی با درخشش قرمز کم رنگی به نام فوتولومینسانس می درخشند. زیرا برخی از ذرات غبار به طور موثر نور فرابنفش نامرئی ستاره را به نور قرمز مرئی تبدیل می کنند.
در درون خود سحابی زنبق، گرد و غبار یک ستاره داغ و جوان را احاطه کرده است. رنگ غالب این سحابی بازتابی آبی است که نشان دهنده خاصیت انعکاس ذرات غبار نور ستاره است. رشته های مرکزی سحابی بازتابی با درخشش قرمز کم رنگی به نام فوتولومینسانس می درخشند. زیرا برخی از ذرات غبار به طور موثر نور فرابنفش نامرئی ستاره را به نور قرمز مرئی تبدیل می کنند.

مشاهدات مادون قرمز همچنین نشان می دهد که این سحابی حاوی مولکول های کربن پیچیده ای به نام PAH است. گلبرگ های آبی غبارآلود سحابی زنبق حدود شش سال نوری وسعت دارند.
سحابی زنبق یک نمونه زیبا از یک سحابی بازتابی است که به ما امکان می دهد فعل و انفعالات پیچیده بین نور ستاره و غبار بین ستاره ای را مطالعه کنیم. به دلیل وجود مولکولهای کربن پیچیده، این سحابی میتواند سرنخهایی درباره ترکیب شیمیایی فضا و فرآیندهای شیمیایی که در سراسر کهکشان اتفاق میافتد ارائه دهد.
تحقیق در مورد چنین ساختارهایی نه تنها به ما در درک بهتر چگونگی شکل گیری ستارگان و سحابی ها کمک می کند، بلکه می تواند اطلاعات بیشتری در مورد تاریخچه و تکامل ماده بین ستاره ای ارائه دهد.
parseek به نقل از یستا