شهروندی آنلاین: رابطه سانسور و سینما در ایران به سالها قبل برمیگردد، به سالهایی که سینما هنوز یک وسیله تفریحی رایج و محبوب در بین مردم نبود، اما سانسور با قدرت زیادی بر نمایش فیلمها نظارت میکرد.
در دوره های مختلف، نهادها و سازمان های مختلفی مسئولیت سانسور فیلم را بر عهده گرفتند. گاه برخی از این موسسات کوچکترین شناختی از دنیای سینما و هنر نداشتند و صرفاً به دلیل وظایف اداری محول شده به سانسور فیلم ها می پرداختند.
روزنامه خوشی در نمونه ای جالب در چهل و چهارمین شماره روز یکشنبه 2 تیر 1336 از دخالت کارمندان یک اداره در کار سانسور فیلم بدون داشتن مسئولیت قانونی در این زمینه خبر داد.
در گزارش اولین روزنامه «ژوزه» با سازوکار سانسور فیلم در آن سال ها آشنا می شویم: «معمولاً قبل از نمایش فیلم، توسط کمیته ای متشکل از نمایندگان وزارت کشور، فرهنگ و ارشاد تماشا می شود. ” و اگر فیلم غیراخلاقی تلقی شود و دارای قسمت های عمومی مضر یا تحریک کننده بر ضد مصالح کشور باشد آن قسمت توقیف می شود. در آیین نامه سانسور فیلم آمده است که نماینده وزارت کشور، نماینده فرهنگ و نماینده تبلیغات حضور داشته باشند.
این گزارش همچنین حاکی از حضور افسران پلیسی است که هیچ ربطی به سانسور فیلم ندارند: «اما نمی دانیم بر چه اساسی نیروهای پلیس کشور، زیرمجموعه وزارت کشور، نماینده ای از اداره عمومی را اعزام می کنند. به مکانها رسیدگی میکند و به کارمندان این بخش اجازه میدهد بدون توجه به موضوع فیلم، فیلمها را تماشا کنند و فقط به گونهای که بر اساس میزان دریافتی از هر فیلم، سانسور شوند.
شنیدیم که مثلاً فیلم ارزشمند «رفیفی» را به دلیل پرداخت نکردن هزینه سانسور توسط صاحب فیلم ممنوع می کنند و فیلم «کلئوپاترا» را به نمایش گذاشتند که صحنه بی ادبانه آن پخش نشد. صاحب فیلم توانایی مدیریت اماکن عمومی را دارد، اما همین بس که ممکن است چند روز بیشتر روی اکران باقی نماند.
خوشی همچنین مبالغ تعیین شده برای سانسور فیلم در اداره ساختمان ها را فاش کرد: «در همه محافل سینمایی رایج است که مسئولان اداره اماکن عمومی نرخ های زیر را برای حق تماشای فیلم برای فیلم هایی که مجوز صادر می کنند تعیین می کنند:
فیلم هندی 5000 ریال
فیلم های آمریکایی »»»»»»»»» 3000 ریال
– فیلم های روسی و متفرقه “” 4000 ریال
وسعت و رنگ سینما “””””””” 8000 ریال
چند روز پیش عوامل مدیریت ساختمان برای تماشای سه فیلم به سینمای ایران رفتند و قبل از تماشای فیلم خواستار حق سانسور شدند و چون صاحب فیلم پول نقد نداشت با این کار موافقت کرد. دادن چک 15000 ریالی. کارمندان اداره فیلم ایران با دفتر محل پخش تماس می گیرند و می گویند که صاحب فلان فیلم می خواهد چک بدهد و تکلیف می گیرند اما دستور امتناع از پذیرش چک دریافت می کنند. صاحب فیلم باید به بانک مراجعه کند و چک را نقد و تحویل دهد. سپس مجوز نمایش صادر می کنند.
همچنین برای فیلم «آتش کشتی» که این روزها در سینما دنیا در حال اکران است مبلغ 8000 ریال دریافت می کنند که 2000 ریال آن 200 ریال، 2000 ریال 50 ریال و 1000 ریال 100 ریال است. ریال و مجوز غربالگری صادر خواهد شد.
خوشی این نامه را به وزیر کشور نوشت تا به این وضعیت رسیدگی کند.
فیلم احیای ژول داسین در سال 1955 تولید شد و به گزارش خوشی، دو سال بعد در تیرماه 57 در ایران به نمایش درآمد.
hamshahrionline به نقل از تینو