سالمند شدن جمعیت چه مشکلاتی دارد؟

تینو – یکتا فراهانی: راه های زیادی برای تعیین پیری یک جامعه وجود دارد. اما بر اساس ادبیات علمی، زمانی که بیش از 7 درصد جمعیت یک کشور از 65 سال گذشته باشد، می توان اعلام کرد که کشور وارد مرحله پیری جمعیت شده است. البته پیری به تنهایی مشکلی ندارد. در واقع مشکل زمانی رخ می دهد که نسبت ساکنان فعال در یک جامعه و بهره وری آنها کاهش یابد و نیاز به حمایت های بهداشتی و مالی برای سالمندان افزایش یابد.

اهمیت سلامت روان

علی صیادی، روانشناس سلامت از دانشگاه بریتیش کلمبیا، کانادا وی در مورد افزایش سن می گوید: سن عملکردی با سه جنبه زیستی، اجتماعی و روانی مرتبط است. بنابراین با توجه به اینکه جمعیت ایران رو به پیری است، چاره ای جز توجه بیشتر به سلامت سالمندان نداریم. این سلامت تنها به حوزه جسمانی محدود نمی شود، بلکه حوزه سلامت روان را نیز شامل می شود.

آسیب های اجتماعی

این روانپزشک درباره آسیب های اجتماعی می گوید: به طور کلی حدود 40 درصد از افراد بالای 65 سال دچار تنهایی می شوند، در این میان افرادی که کاهش روابط خود را با دیگران مشاهده می کنند، بیشتر دچار اختلالات روانی و این کاهش روابط می شوند. دلایل زیادی دارد: از جمله مرگ همسر، دوست یا خویشاوند، دوری از اعضای خانواده و ناتوانی که ملاقات و ارتباط را دشوار می کند.

بازنشستگی اجباری

به گفته این روانپزشک، بازنشستگی اجباری با علاقه شدید و عمیق به کار می تواند مشکلات جسمی و روانی بسیاری را در سالمندان ایجاد کند. علاوه بر بازنشستگی اجباری، از دست دادن درآمد و احساس اینکه فرد دیگر کنترلی بر سرنوشت خود ندارد، تغییر محل سکونت یا اختلال در سلامت نیز می تواند احساس تنهایی را در فرد تقویت کند، زیرا همه این موارد به کاهش تماس های اجتماعی کمک می کند. . تنهایی و از دست دادن عزت نفس منجر به این احساس می شود که فرد دیگر به عنوان یک انسان با دیگران ارتباط ندارد.

اختلالات روانی

به گفته الصیادی، دومین جنبه ای که در رابطه با سلامت روانی سالمندان باید مورد توجه قرار گیرد، موضوع اختلالات روانی است. لازم به ذکر است که شایع ترین اختلال روانی در بین سالمندان افسردگی است. بحران های کوچک و بزرگ نیز می تواند این افراد را به سمت خودکشی سوق دهد. به نظر می رسد خودکشی در سالمندان نیز نشان دهنده کمبود کم و بیش کامل حمایت اجتماعی باشد.

بیشتر بخوانید:

جنون پیری

الصیادی معتقد است که در مقوله سلامت روان سالمندان، اختلالات اندام های مغزی وجود دارد که شامل تمام اختلالاتی است که عموم مردم در حالت شدید آنها را «جنون سالخوردگی» می نامند. این سندرم ها معمولاً شامل سندرم های حاد یا برگشت پذیر و سندرم های مزمن می شوند. در بحث درمان اختلالات روانی در سالمندان باید گفت که متأسفانه تعداد کمی از درمانگران حرفه ای حاضر به کار منحصراً روی سالمندان هستند.

کمک به بهبود کیفیت زندگی سالمندان

الصیادی معتقد است برای بهبود کیفیت زندگی سالمندان ابتدا باید به تشخیص (که اولین و مهمترین بخش هر مداخله ای است) توجه شود. مداخلات فیزیوتراپی مناسب برای افراد مسن را نباید نادیده گرفت. در عین حال کمک به بهبود تغذیه، خواب و راحتی سالمندان امری است که نباید از آن غافل شد. کار دیگری که می توان برای بهبود سلامت روان سالمندان انجام داد، تغییر و اصلاح محیط زندگی آنها و در صورت لزوم روان درمانی فردی است. ارتقای کیفیت و ارتقای استاندارد مراکز روزانه و شبانه، مراکز پذیرش و کلینیک ها از مواردی است که باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد.