گروه دیپلماسی – تینو: هشام صفی الدین، استاد تاریخ دانشگاه بریتیش کلمبیا در سایت میدل ایست آی نوشت که پس از حملات اخیر رژیم صهیونیستی به لبنان و شهادت تعدادی از رهبران حزب الله به ویژه سید حسن السید نصرالله، دبیرکل این گروه، مقامات آمریکایی شهامت یافتند که پس از حزب الله لبنان را ببینند.
به گفته صفی الدین، در حالی که حمله زمینی رژیم صهیونیستی به لبنان با شکست مواجه می شود، جنگ دیگری در پشت خط مقدم در حال وقوع است. در این حوزه نیروهای دیپلماتیک، سیاسی و رسانه ای بسیج شدند تا نگاه مردم لبنان به حمایت از مقاومت فلسطین را برای دستیابی به اهداف اسرائیل تغییر دهند.
جنگ خاموش در جبهه سیاسی
- لیزا جانسون، سفیر آمریکا در لبنان، در 11 اکتبر با سیاستمداران لبنانی از جمله نمایندگان مستقل پارلمان دیدار کرد. جانسون در این دیدارها گفت که لبنان باید برای دوران جدیدی پس از حزب الله آماده شود، دوره جدیدی که حزب الله دیگر کنترل دولت و گذرگاه های مرزی را ندارد.
- عاموس هوخشتاین، فرستاده ویژه واشنگتن و سرباز سابق صهیونیست، علناً همان روایت سفیر آمریکا را در کانال های اصلی لبنان – البته به شیوه دیپلماتیک – تکرار می کند.
- نجیب میقاتی، نخست وزیر لبنان و شورای وزیران نیز می گویند که متعهد به اجرای قطعنامه 1701 شورای امنیت سازمان ملل هستند که بر لزوم عقب نشینی حزب الله به جنوب رودخانه لیتانی تاکید می کند.
- عجله برای انتخاب رئیس جمهور جدید که دستور کار آن با سیاست های واشنگتن و تل آویو منطبق باشد نیز یکی از محورهای جنگ سیاسی علیه حزب الله است. نامزد احتمالی ریاست جمهوری آمریکا و متحدانش جوزف عون، فرمانده ارتش لبنان است.
- گام بعدی تأیید اجرای نسخه اصلاح شده قطعنامه 1701 است که مکانیسم های سختگیرانه ای را برای حذف حزب الله از مرزهای لبنان و سرزمین های اشغالی ایجاد کرد.
جبهه نظامی
- پس از جنگ 2006، آمریکا با ارتش لبنان همکاری استراتژیک برقرار کرد. این مشارکت شامل کمک مالی 3 میلیارد دلاری بود.
- نمایندگان واشنگتن همچنین به طور معمول با فرمانده ارتش جوزف عون دیدار می کنند و تمرینات آموزشی مشترک یا مراسم تشریفاتی را با افسران ارشد برگزار می کنند.
- اما به لطف تعهد تزلزل ناپذیر واشنگتن به برتری نظامی تل آویو، هیچ یک از این کمک ها برای خرید تسلیحات تهاجمی یا آموزش دفاع در برابر تهاجم خارجی استفاده نشده است.
- هدف سیاست های آمریکا در چند سال گذشته در خصوص همکاری نظامی با لبنان، ایجاد ارتشی انعطاف پذیر از نظر ایدئولوژیک بود. بر این اساس می بینیم که در جنگ گذشته صهیونیست ها به سربازان ارتش لبنان حمله کردند اما پاسخی دریافت نکردند.
- به همین دلیل است که استقرار نیروهای مسلح لبنان در جنوب با هدف تضمین امنیت اشغالگران است نه لبنان.
نیروهای ایمن یونیفل
- نیروهای سازمان ملل متحد در لبنان موسوم به یونیفل نمی توانند به همان اندازه از تجاوزات اشغالگران دفاع کنند.
- این نیروها از زمان استقرار خود در منطقه در سال 1978 تاکنون نتوانسته اند هیچ حمله اسرائیل را دفع کنند.
محاصره اقتصادی و اجتماعی
- از نظر اقتصادی، واشنگتن و متحدانش در خلیج عربی تحریم های مالی و اقتصادی علیه لبنان را تشدید کردند.
- حتی پس از بحران مالی شدید سال 2019، هیچ کمکی به دولت لبنان که یکی از مهمترین اهداف آن تشدید تنش در این کشور با هدف تحریک درگیری های فرقه ای و تحریک افکار عمومی لبنان علیه حزب الله بود، صورت نگرفت.
- در عوض، ایالات متحده و متحدانش تلاش های گسترده ای برای فاصله گرفتن حامیان حزب الله از این گروه در سراسر جهان، از جمله غرب آفریقا و آمریکای لاتین انجام داده اند.
جنگ رسانه ای علیه مقاومت
- همزمان با جنگ سیاسی و اجتماعی علیه مقاومت، واشنگتن تلاش کرد تا سازمان‌های غیردولتی نوظهور در لبنان را به هم پیوند دهد و تحرکات جدیدی را برای تضعیف پایگاه اجتماعی حزب‌الله در این کشور به راه بیندازد.
- یقیناً تسلط رسانه های غرب گرا در لبنان در این زمینه نیز نقش مهمی داشت.
هشام صفی الدین، استاد تاریخ در دانشگاه بریتیش کلمبیا می گوید: علیرغم تمام اشتباهات آشکار و پنهان آمریکا، روشن است که بدون پیروزی قاطع نظامی علیه حزب الله – که تا امروز غیرممکن به نظر می رسد – این تلاش ها به نتیجه نخواهد رسید، زیرا تخریب وحشیانه پایگاه اجتماعی این حزب از طریق کشتار غیرنظامیان به خواست خداوند خواهد بود. به آن فرمان می دهد. این تنها عزم جامعه لبنان را برای دفاع از نیروهای مقاومت که از آن دفاع می کنند، تقویت می کند.
مرز لبنان و سوریه، 15 اکتبر 2024، خبرگزاری فرانسه
