روزگار سخت آقای جانباز | من جانباز ۱۵ درصدی نیستم

به گزارش پایگاه اینترنتی تینوتوییتی جنجالی درباره شرایط سخت زندگی یک جانباز در محله خاکسوی بهانه ای شد برای رفتن به سراغ آقا سید. خودش اصرار دارد که تصویر واضحی از خودش در روزنامه منتشر نشود. ما هم به خواسته او احترام می گذاریم. با درد و دل او می نشینیم و از سخنانش و از اوراق و آرای کمیته ای که پیش روی ما قرار می دهد به مشکلات او پی می بریم. محور ماجرا این است که او به درصد جانبازی خود در بنیاد شهید اعتراض کرده و می خواهد با رئیس قوه قضائیه برای احقاق حقی که به گفته خودش تضییع شده ملاقات کند. در زیر به تشریح اتفاقاتی که در این دیدار با آقای سید جلیل موسوی بین ما افتاد پرداختیم و پیگیر درخواست ایشان از بنیاد شهید و امور ایثارگران شدیم.

روزهای سخت پس از مصدومیت

وقتی پیش آقا سید می رویم، اولش خوب به نظر نمی رسد. راست میگه دل شکسته و رنج کشیده در گوشه سوله ای در پشت بام محله خاکسویان پناه می گیرد. تمام دلخوشی او تصاویر دوران جوانی اش با دوستانش و مرور خاطرات آن روزهاست. در این سرزمین، جوانی 16 ساله بود که تصمیم گرفت به جبهه برود و تا آخر عمر برای دفاع از وطن ایستاد. به دلیل ذکاوت و مهارتی که داشت به سرعت در گردان تخریب شیها فعال شد اما در 16 مهر 62 در حین پاکسازی مین در جنوب خرمشهر بر اثر انفجار از ناحیه کمر و دست و گوش مجروح شد. موج انفجار روی اعصاب و روانش عوارض داشت و جانباز 10 درصد ثبت شد اما جراحات شبانه روز او را آزار می داد و حتی پس از ازدواج و تولد فرزندانش این درد شدت گرفت. از یک سو مشکلات اقتصادی و افزایش مشکلات روحی و روانی متاثر از انفجار باعث ناتوانی و غیبت وی از فعالیت های عادی شده و سال به سال وضعیت وی سخت تر می شود. او می گوید: «این تقصیر من نیست، وقتی استرس می گیرم، متوجه نمی شوم که دارم چه کار می کنم. قبل از اینکه جمله اش را تمام کند، متوجه چشمک زدن دوربین عکاس شد و گفت: «اصلاً نیازی به عکس گرفتن نیست و نمی خواهم با نشان دادن این شرایط زندگی ام، پیشکسوتان ملتم را آزار بدهم». معامله با خداست و هیچ ادعایی ندارید. من فقط در شرایط اقتصادی حقوقم را برای خانواده ام مطالبه می کنم».

درد و زخم ناگفتنی

پسر آقاسد در ادامه صحبت های پدرش می گوید: «سال ها هزینه های درمان او را خودمان تامین می کردیم تا اینکه با توجه به هزینه های درمان، درصد سربازی پدرش را افزایش دادیم و در نهایت او را ۱۵ ساله معرفی کردند جانباز به این تصمیم اعتراض کردیم و بنیاد شهید پرونده را به کمیسیون رسمی قضایی مرکز قضایی بدون در نظر گرفتن مشکل کمر 50 درصد به تخلف عضو رأی داد اما بنیاد شهید آن را نپذیرفت. و یکبار دلیل پزشکی را ارائه کردند و با 66 درصد رای به تخلف اندام و ناتوانی دادند و پزشک قانونی حتی 75 درصد رای خود را اعلام کرد و در نهایت این پرونده به او تقدیم شد دادگاه اداری متاسفانه رای به رد این پرونده داد. اختلافات بین آنها و پدرم را بررسی کنید.

آقاشید در ادامه سخنان پسرش گفت: پزشکی قانونی و کارشناسان رسمی دادگستری تشخیص دادند که 66 درصد به دلیل عوارض جانبازی از کار افتاده هستم اما بنیاد شهید این تصمیم را نمی پذیرد. من حدود 5 سال پیش بیمه درمانی گرفتم و برای 3 سال کمک هزینه معیشتی کمی می گیرم و جوابگوی مشکلات من نیست.

پاسخ بنیاد شهید و امور ایثارگران

جناب آقای جلیل موسوی جانباز دارای پرونده با ضریب 15 درصد جانبازی (طبق نظر کمیته ذیصلاح مصوب 5/4/1398) در این موسسه می باشد. با توجه به اعتراض خود به این رای و مستندات خود می توانند درخواست تشکیل کمیته و بررسی آن را داشته باشند. این کمیته هر 3 سال یکبار برگزار می شود. ناگفته نماند چون درصد جانبازی کمتر از 25 درصد است و از هیچ ارگانی حقوق دریافت نمی کند، ماهانه مبلغ 5 میلیون به عنوان کمک معیشت به حساب وی واریز می شود. موارد فوق نیز به میزان 100 درصد تحت پوشش بیمه تکمیلی بنیاد شهید قرار دارند. وی در پرونده خود در سال 1384 تسهیلات قرض الحسنه مسکن اخذ کرده است.

علی رضا اکبری روابط عمومی پایه شهید تهران