شهروندی آنلاین – گروه سیاسی: عباس عراقچی وزیر امور خارجه دولت چهاردهم در ماه های نخست فعالیت خود در شدیدترین دیپلماسی به 9 کشور خاورمیانه سفر کرد. مهم ترین دلیل این سفرها که به صورت دوجانبه و چند جانبه انجام شد، گسترش شعله های جنگ از سوی اسرائیل به خارج از مرزهای سرزمین های اشغالی است. پس از حمله موشکی ایران در 10 اکتبر، رژیم اسرائیل تهدیدات نظامی بی‌سابقه‌ای را علیه جمهوری اسلامی ایران نشان داد و پاسخ به حمله موشکی ایران قطعی تلقی می‌شود.
تردیدی نیست که تهدیدات اسرائیل علیه ایران از ابتدای کارش در وزارت امور خارجه از مهمترین وظایف او به شمار می رود و بعید نیست که این هفته ها و ماه ها سخت ترین کار او در طول کار باشد. دوره او مسئولیت وزارت او. او در مدت زمان بسیار کوتاهی به لبنان، سوریه، عربستان سعودی، قطر، عراق، عمان، اردن، مصر و ترکیه سفر کرد.
سفر منطقه ای عراقچی یک هفته پس از شهادت سید حسن نصرالله، دبیرکل سابق حزب الله لبنان آغاز شد. وی در 22 مهر 1043 در آغاز سفر منطقه ای خود به لبنان رفت و با مقامات این کشور دیدار و گفتگو کرد. عراقچی در میان تبادل آتش بین اسرائیل و حزب الله لبنان، دیپلماسی با دیگر کشورهای غرب آسیا و مرز جنوبی خلیج فارس را نیز در دستور کار قرار داد.
اما مهمترین دلیل این سفرها در قالب توضیحات وزیر امور خارجه و تحلیل رسانه ای غالب چیست؟
یکی از مهم ترین دلایل این سفرها پاسخ به تهدیدات اسرائیل است. ایران به عنوان یک قدرت منطقه ای تلاش می کند با تقویت روابط با متحدان خود به ویژه حزب الله، موقعیت خود را در مقابل اسرائیل تقویت کند.
سفر عراقچی به کشورهای عربی و ترکیه می تواند به تقویت روابط اقتصادی و سیاسی با این کشورها کمک کند. ایران به دنبال ایجاد یک شبکه همکاری منطقه ای است که بتواند به ثبات منطقه کمک کند. با توجه به تحریم های شدید اقتصادی اعمال شده علیه ایران، تقویت روابط تجاری و اقتصادی با کشورهای همسایه می تواند به بهبود وضعیت اقتصادی ایران کمک کند.
توئیت‌های عباس عراقچی در زمان این پروازها همچنین تردیدها را در مورد هشدار ایران به کشورهای منطقه در خصوص ممنوعیت ارائه حریم هوایی این کشورها برای پرواز هواپیماهای جنگنده اسرائیلی به سمت ایران تقویت کرد.
سفرهای وزیر امور خارجه نشان دهنده ترکیبی پیچیده از برنامه دولت برای گسترش روابط با همسایگان و اجتناب از مداخلات خصمانه بالقوه است. جمهوری اسلامی ایران در سال های اخیر همواره بر ضرورت امنیت داخلی در منطقه خاورمیانه تاکید داشته است.
با این حال، ارزیابی موفقیت این سفرها مستلزم بررسی توافقات، رایزنی های غیررسمی و تحولات بعدی است. تأثیر این سفرها بر ثبات منطقه و روابط ایران با سایر کشورها تا حد زیادی به واکنش طرفین و تحولات آتی بستگی خواهد داشت.
