‌درباره هادی کاظمی که تا امروز نقش اول بازی نکرده است

به گزارش تینو، سال هاست که هادی کاظمی را در تلویزیون، اکران خانگی و سینما می بینیم. او در دانشکده هنرهای دراماتیک و معماری تحصیل کرده است، اما می گوید از دانشگاه چیزی به دست نیاورده و فقط روابطی که برایش ایجاد شده کمک کرده است. او با بازی در پاورچین به کارگردانی مهران مدیری به شهرت رسید و پس از آن در لیالی بره ادامه داد و نشان داد که یک کمدین با مهارت زیاد بازیگری است. او در ویلای من (یکی دیگر از کارهای مهران مدیری) یکی از متفاوت ترین و بامزه ترین نقش های خود را با لهجه آذربایجانی در نقش پیرمردی ایفا کرد و پس از آن تقریباً در تمامی آثار مدیری بازی کرد.

او بین سال‌های 1996 تا 1402 در فیلم‌های کمدی زیادی شرکت کرد که در همه آن‌ها نقش مکمل را بازی کرد، اما بازی او ظریف بود و تماشاگران را بدون اغراق می‌خنداند و به تماشای فیلم کمک می‌کرد. این چهار نقش مهم ترین نقش های کمدینی است که تا به امروز نقش اصلی را بازی نکرده است:

آلبالو مانی واقعی 50 کیلویی 1394

فیلم جنجالی مانی حقیقی حول محور داستان دختر و پسری است که در مراسم عروسی توسط پلیس دستگیر می شوند و دختر برای فرار از دست پلیس می گوید زن و شوهر هستند و فردا با هم ازدواج می کنند. ازدواج رسمی آنها و سفر آنها به جنوب برای تغییر شناسنامه برای طلاق، باعث می شود که بیشتر با یکدیگر آشنا شوند و عاشق هم شوند، در حالی که هر دو نامزد دارند.

فیلم پر از ستاره است. از پژمان جمشیدی، سعید سهیلی و علی صادقی گرفته تا آزاده صمدی و فرهاد آئیش. علاوه بر آنها، هادی الکاظمی نیز در چند صحنه نقش کوچکی دارد. او در دفتری که دختر و پسر با هم ازدواج می کنند، دستیار است و زمانی که درخواست طلاق می دهند، با فوت صاحب دفتر، رئیس دفتر می شود. هادی الکاظمی، جوانی خجالتی و مذهبی، توانست به خوبی از او بازی کند.

فصل، کریم امینی، ۱۳۹۸

فسیل با فروش عجیب و اکران طولانی اش شاید بهترین فرصت برای دیدن هادی الکاظمی بود. او در این کمدی سیاسی با بازی بهرام افشاری نقش مردی را بازی کرد که قبل از انقلاب در یک گروه سه نفره ساز می زد و بعد از انقلاب به عضویت کمیته درآمد. دو نوع آرایش و گونه متفاوت در فسیل دارد. در قسمت قبل از انقلاب موهای بلند صورتی و بدون ریش و سبیل دارد و در قسمت بعد از انقلاب که یکی از نیروهای کمیته می شود او را با موهای کوتاه و ریش و سبیل می بینیم. بازی کاظمی در این فیلم اغراق آمیز نیست و با حرکات ساختگی سعی در خنداندن مخاطب خود ندارد. علاوه بر این تفاوت شخصیت ایشان در دوره های قبل و بعد از انقلاب کاملاً مشخص است.

بخارست، مسعود الاطیابی، 1401ق

این فیلم یکی از فیلم های موفق گیشه سال 1401 هجری قمری است که در همان سال با فیلم دیگر مسعود الاطیابی به نام «انفرادی» اکران شد. بخارست داستان دو برادر بود که معتقد بودند شخصی را کشته اند و جسد او را پشت ماشین گذاشته اند. اما کسی که فکر می کنند مرده است، زنده و ثروتمند است. این فیلم با استفاده از کلیشه های سینمای کمدی ایران در چند سال گذشته و با بازیگرانی چون پژمان جمشیدی و حسین یاری سعی در جذب مخاطب دارد و با فروش بیش از 50 میلیارد تومان تا حدودی به این هدف می رسد. پژمان جمشیدی بار دیگر بازی تکراری ای را که در این سال ها از او دیده ایم ارائه کرد تا مخاطب بتواند انتظارات بینندگان این دسته از فیلم ها را برآورده کند و حسین یاری نیز نقش کمدی را به بازی های خود اضافه کرد. این دو در کنار امیرحسین آرمان و هادی کاظمی نقش اول گروهی را بر عهده دارند و یک نقش کمدی منفی پیش روی آنها قرار گرفت.

القنفود، مستانی مهاجر، ۱۴۰۲ق

اولین فیلم مهاجر مستانی در سال 1999 ساخته شد و در سال 1402 اکران شد. جوجه تیغی یک کمدی سیاسی درباره زنی است که قصد دارد اولین رئیس جمهور زن ایران شود. پسرش یوسف یک فعال اجتماعی و برادرش جاوید یک پلیس است. جاوید که به دلیل از دست دادن چندین هزار دلار ممکن است به زندان برود، دو هفته از رئیسش وقت می گیرد تا دلارها را پیدا کند. از یوسف خواسته می شود تا با نفوذ به یک شرکت مدلینگ به شناسایی دلارها کمک کند. یوسف که این را در تضاد با عقاید شخصی خود می دانست، به خاطر جاوید این را می پذیرد. آنچه در فیلم بیش از تلاش زنان از طرف رئیس جمهور به چشم می خورد، تأثیر یوسف با بازی حامد کاملی در شرکت مدلینگ است. در کنار او جاوید با بازی هادی کاظمی ایستاده است، پلیسی که علاوه بر اشتیاق برای یافتن دلار، عاشق روانکاوش می شود اما نمی تواند آن را بیان کند. پلیسی که او بازی می کند متفاوت است و رابطه او با خواهرش که برای به دست آوردن دختر مورد نظرش از او کمک می خواهد و برادرزاده اش هم سن و سال در این تفاوت نقش دارند.