تولدتان مبارک آقای کیمیایی | ۶ نکته از زمانه و زندگی پیش‌قراول موج نو سینمای ایران | راوی رفاقت در کوچه پس‌کوچه‌های تهران

شهروندی آنلاین: آقای رایس خالق رمان های تهران ناب دیروز و امروز، خیابان ها و کوچه های شلوغ، جایی که پیاده روها به پایان می رسد… راوی خشم و غرش مجروحان تنها و نقاش دوستی های ناب و نادر، آقای. مسعود کیمیایی امروز 83 ساله شد. این شش نکته کوتاه ادای احترامی است به دنیای عشق و معرفت.

1. دوستی

دوستی مرد یکی از عناصر تکراری در فیلم های شیمی است. دوستی در چند فیلم اول کیمیایی چندان دیده نمی شود و فیلم ها بیشتر حول محور مردان مجروح و تنها می چرخند. اولین نشانه بارز رفاقت مردانه در فیلم های کیمیایی در رابطه صالح و مصیب، برادران، در خاک، ششمین اثر کارگردان، نمایان می شود. «آهو» اوج تم رفاقت در سینمای شیمی بود. در فیلم های شیمی دهه 1960، «دندان مار» الگو بود و در دهه 1970، «پانکیت» وظیفه معرفی مخاطبان جدید با مفهوم دوستی مردانه در سینما را بر عهده داشت.

2. ستاره ساز

شاید هیچ کارگردانی در تاریخ سینمای ایران به اندازه کیمیز بازیگران را به سینمای ایران معرفی نکرده باشد. توضیح دقیق‌تر می‌توان این بود که هیچ کارگردانی در ایران ستاره‌ای مثل شیمیدان ساخته نیست. بیش از نیم قرن است که فیلم های شیمی مکانی برای رشد و دیده شدن بازیگران بوده است. از فرامرز خوروکان تا فرامرز صدیقی، فریبرز عرب نیا، محمدرضا فروتن و هادیه تهرانی. نام های زیادی را می توان نام برد که اولین بار مقابل دوربین کیمیایی قرار گرفتند.

3. برای مخاطبان طبقه متوسط

قبل از ظهور موج نو، طبقه متوسط ​​به ندرت فیلم هایی از جریان اصلی سینمای ایران را تماشا می کرد. از اواخر دهه 1940 که کیمیست روی صحنه ظاهر شد، با وجود اینکه فیلم های او روایتی از زندگی مردم جنوب شهر بود، اما مخاطبان طبقه متوسط ​​که پیش از آن مخاطب فیلم های خارجی بودند، به تماشای آن نشسته اند. این آثار و مرتبط با سینمای ایران است. فیلم های دوره اول فیلمسازی کیمیایی، مخاطبان طبقه پایین را به سالن های سینما و مخاطبان طبقه متوسط ​​را آورد.

4. تداوم

از 21 دی ماه 1347 که «بیگانه بیا» در سینماهای تهران اکران شد تا امروز در مرداد 1403 مسعود کیمیایی حضور پررنگی در سینمای ایران داشته است. بیش از نیم قرن تداوم حرفه ای، کیمیایی را به باسابقه ترین سینماگر تاریخ سینمای ایران تبدیل کرده است. کارگردانی که توانست در دوره های مختلف تاریخی فیلم بسازد، با نسل های مختلف بازیگر، سینماگر، آهنگساز و… کار کند و برای مخاطبانی فیلم بسازد که بسیاری از آنها در سال هایی که او در اوج بود هنوز متولد نشده بودند. از شهرت او

5. کارگردان سینمای تهران

وی در سال 1320 در تهران به دنیا آمد. شیمی همیشه در تهران فیلمساز بوده است. از 33 فیلم کیمیایی شامل 31 فیلم بلند و 2 فیلم کوتاه، 25 فیلم در تهران تولید شده است. کیمیایی به عنوان یکی از نمادهای فرهنگی پایتخت، دوران مختلف تهران را بیشتر و بهتر از هر فیلمساز دیگری به تصویر کشید. اسناد تصویری کیمیاگری کوچه ها، پس کوچه ها و خیابان های پایتخت دهه 40 و 50، نشانه های باقی مانده از محله هایی است که برخی از آنها از بین رفته اند. برخی از لوکیشن های فیلم های شیمی اکنون بخشی از میراث تهران محسوب می شوند. از همام نواب گرفته تا پازارچی نواب و… کوچه هایی که قهرمانان شیمی در آن پرسه می زدند، اکنون بخشی از تاریخ و دوران ماست. دوربین کیمیایی معمولاً به بیرون شهر می رفت و مناظر را می گرفت و به سینمای وسترن نزدیک می شد.

6. روایت و انشاء

فیلم های مسعود کیمیایی در دوره های مختلف تغییراتی در سطح روایی ایجاد کرد که گاه دوستداران فیلم های قدیمی او را دوست نداشتند. روایت به اصطلاح سرراست فیلم های دوره اول فیلمسازی خمیایی محصول دورانی است که خمیایی جوان به عنوان پیشگام موج نو سینمای ایران فیلم می ساخت. این رابطه عادی بین کارگردان، منتقد و تماشاگر در دهه 1960 مختل شد. ابزار بیان کارگردان با توجه به تغییرات گسترده اجتماعی و فرهنگی تغییر کرد. این یک تفاوت مهم بین فیلم های شیمیایی دوره های مختلف است. نکته مهم ارتباط معنی دار آثار شیمیایی با یکدیگر است. آنچه از آن به عنوان مهر و امضای مدیر یاد می شود مانند کیمیایی در مورد هیچ مدیری صدق نمی کند.