تینو – زهرا رفیعی: با مشارکت مردم محلی در فعالیت های اقتصادی پایدار، مانند گردشگری پایدار، صنایع دستی و کشاورزی ارگانیک، می توان از بهره برداری ناپایدار از منابع جلوگیری کرد، مشروط بر اینکه در تصمیم گیری ها مشارکت داشته باشند و دارایی های سرزمینی خود را سلب نکنند.
ذخایر زیست کره کجا نامیده می شود؟
ذخایر زیست کره مناطقی هستند که توسط یونسکو تحت برنامه انسان و بیوسفر تعیین و مدیریت می شوند. این مناطق شامل اکوسیستم هایی با تنوع زیستی بالا و اهمیت جهانی است که هدف اصلی آنها حفاظت از تنوع زیستی، حمایت از توسعه پایدار و تحقیق در زمینه های مختلف علمی است.
وظایف اصلی ذخایر زیست کره
حفاظت: حفظ منابع طبیعی، گونه های گیاهی و جانوری و اکوسیستم های حساس.
توسعه پایدار: کمک به ایجاد سبک زندگی و فعالیت های اقتصادی سازگار با حفاظت از محیط زیست.
تحقیق و آموزشفراهم آوردن شرایط مناسب برای تحقیقات علمی، پایش تغییرات محیطی و آموزش در زمینه مسائل زیست محیطی.
قانون جدید تدوین خواهد شد
علی رضا نجیمی، مدیرکل دفتر مدیریت زیستگاه های سازمان حفاظت محیط زیست: قوانین زیادی در کشور برای حفاظت از محیط زیست داریم، اما قانون خاصی برای ذخایر زیست کره نداریم. بنا داریم پیش نویس آیین نامه ای را در محل کارگاه با حضور روسای ذخایر زیست کره کشور تهیه کنیم تا پس از طی مراحل قانونی، به مبنای قانونی مشخص برای مدیریت ذخایر زیست کره کشور برسیم. اساس ذخایر زیست کره مشارکت جوامع بومی و محلی و حفظ معیشت پایدار برای مردم آن منطقه است. به غیر از هسته مرکزی ذخیره‌گاه بیوسفر، دو ناحیه دیگر به نام‌های «بافر» و «میانگین» داریم. عمدتاً در منطقه میانی بحث مشارکت مردم مطرح می شود زیرا معیشت مردم با مناطق طبیعی پیوند خورده است. در این صورت پیروی از الگوهای مدیریتی سیستماتیک ضروری است. هسته مرکزی ذخایر در بین چهار منطقه است و ما قوانینی برای حفاظت از چهار منطقه داریم.
8000 گونه گیاهی
2421 گونه از گیاهان بومی
502 گونه پرنده
164 گونه پستاندار
209 گونه خزندگان
553 ذخیره گاه زیست کره در جهان
13 ذخیره گاه زیست کره در ایران با 7.1 میلیون هکتار وسعت
107 کشور
ذخایر زیست کره در ایران:
ارسپران، ارگان، پرشان، کویر، توران، میانکالی، ارومیه، کبی داغ، تنگ صیاد، سبزکوه، جینو، حرا، هامون، گلستان و دینا.
|
نام ذخیره گاه زیست کره |
مساحت در هکتار |
|---|---|
|
204.2 هزار |
|
91.8 هزار |
|
1.5 میلیون |
|
1.4 میلیون |
|
96.6 هزار |
|
1.07 میلیون |
|
35 هزار |
|
532.8 هزار |
|
78.7 هزار |
|
283.6 هزار |
|
1.4 میلیون |
|
155.8 هزار |
|
255.5 هزار |
|
مجموعه |
7.1 میلیون |
اضطراب و نگرانی:
استانداری فارس
گونه اصلی: بلوط ایرانی، جغد، خرگوش ایرانی
تعداد کل گونه ها: حدود 500 گونه گیاهی و 150 گونه جانوری
اراسابران:
استان: آذربایجان شرقی
گونه های اصلی: پلنگ ایرانی، خرس قهوه ای، قرقاول ارسباران، خروس قفقازی، جنگل بلوط، گورکن، گیلاس وحشی، سرخدار.
تعداد کل گونه ها: حدود 1400 گونه گیاهی، 250 گونه قارچی و 330 گونه جانوری
گنو:
استان: هرمزگان
گونه های اصلی: عقاب، دال سیاه، تئو، پلنگ، خرگوش، آوانیوس جنوا، کفتار، استبرگ، کهور، اقاقیا، آبنوس، بادام، پنی.
تعداد کل گونه ها: حدود 360 گونه گیاهی و 100 گونه جانوری
گلستان:
استان گلستان
گونه های اصلی: پلنگ ایرانی، گوزن زرد ایرانی، گرگ خاکستری، بلوط، افرا، بلوط بلند، راش، توسکا، توسکا.
تعداد کل گونه ها: حدود 1350 گونه گیاهی و 302 گونه جانوری
حرا:
استان: هرمزگان
گونه های اصلی: جوامع هالوفیتی (گیاهان ساحلی)، جنگل های حرا، همه گونه های لاک پشت های دریایی و پرندگان آبزی و آبزی مهاجر.
تعداد کل گونه ها: حدود 80 گونه گیاهی و 110 گونه جانوری
کویر:
استان ها: سمنان، تهران، قم، اصفهان
گونه های اصلی: کلاغ طلایی، پلنگ آسیایی، جبر، روباه شنی و گربه شنی، قورباغه بیابانی ایران، عقاب صحرایی، گونه های گیاهی مقاوم به خشکی
تعداد کل گونه ها: 205 گونه گیاهی و 166 گونه جانوری
ارومیه:
استان: آذربایجان شرقی و غربی
گونه های اصلی: فلامینگو، پلیکان، کاوا آنگولا، آرتمیا، آلپ، بادام، ارس، داگداگان
تعداد کل گونه ها: حدود 550 گونه گیاهی و 212 گونه جانوری
وسط:
استان مازندران
گونه های اصلی: درنای خزری، عقاب دریایی، غاز، اردک مرمری، اردک بلوط، ماهی خاویاری، انار.
تعداد کل گونه ها: حدود 180 گونه گیاهی و 350 گونه جانوری
توران:
استان: استان های سمنان و خراسان رضوی
گونه‌های اصلی: یوزپلنگ آسیایی، گورخر ایرانی، کلاغ قهوه‌ای، حبرا، شتر پشت، گون، غزال، نشان.
تعداد کل گونه ها: حدود 420 گونه گیاهی و 251 گونه جانوری
