به گزارش پایگاه اینترنتی تینو. البته در کشورهای دیگر این موج جهانی شروع شده و مردم اغلب با استفاده از وسایل قدیمی آن دوران به دهه 80 و 90 برگردند، به موسیقی قدیمی گوش دهند و حتی مد روز بپوشند. ما اکنون در اوج نوستالژی دهه شصت هستیم، اگرچه هیچکس دلتنگ اینترنت دایل آپ، لباس های بد یا صف های طولانی نیست، اما دستگاه هایی هستند که بدون شک نشان دهنده شادی مردم در چند دهه پیش هستند. وسایلی که امروزه برای تزیین کافه ها و رستوران ها مورد استفاده قرار می گیرند تا محلی برای بازی با نوستالژی مشتریان باشند.
نوار کاست
کاست یک نوستالژی محض بود. ثبت او در رجیستری سرآغاز یک عملیات تخصصی و حیرت انگیز برای خنثی سازی بمب بود. زیرا اگر هنگام جمع آوری نوار از داخل ضبط اشتباه کنیم و یا آن را داخل خود قرقره بپیچانیم، پاره می شود و مشکلات شروع می شود.
گوشی قدیمی
فکر کنم میخوایم با یه شهر دیگه یا یه موبایل تماس بگیریم و تنها ابزارمون یه گوشی قدیمی با شماره گیره. باید منتظر هر شماره با یک تلفن آنالوگ بودیم. اگر تماس گیرنده به طور کامل شماره گیری نمی کرد و ما برای گرفتن شماره بعدی عجله داشتیم، باید تمام مراحل را تکرار می کردیم، اما همین روند برای ما جذاب شد و در برخی از خانه ها هنوز هم می توانید این مدل از گوشی ها را ببینید.
ضبط چند منظوره
نوعی دستگاه ضبط چند منظوره بود که نوار کاست پخش می کرد و دارای رادیو و مهتاب و در نهایت چراغ قوه بود. شارژش راحت بود من شارژ را برای مدت طولانی نگه داشتم و این یک شروع بود. و حالا تلفن های همراه ما جای آنها را گرفته اند.
آتاری قابل حمل; تتریس و مار
در آن زمان که خبری از PS5 و کنسول های بازی پیشرفته نبود، یک کنسول جیبی ساده و پرطرفدار بود که گفته می شد 10000 بازی داشت اما در واقع دو نوع بازی داشت که هر کدام 5000 مدل مختلف ارائه می کرد. مار (میان وعده) و تتریس (خانه سازی) بازی های اصلی این واحدها بودند. داشت باتری را خالی می کرد و زودتر از حد معمول خسته می شد.
اسکنر لیزری
سنسورهای لیزری هنوز در بازار هستند. اما در آن زمان، آنها را یک پدیده علمی بسیار خطرناک و متعالی می‌دانستند، گویی از ناسا خریداری شده‌اند، در حالی که در انتهای فناوری فضایی قرار داشتند.
ساعت زنگ دار
ساعت های قدیمی مانند چکش ثور در فیلم «انتقام جویان» یک چکش داشتند که بعد از اینکه گوشه فلزی ساعت را زدی با سرعت برق از جای خود بیرون پریدی و متوجه شدی که هنوز روی کره زمین هستی و همه چیز. که برای تو مانده بود زمین بود ساعت زنگ خورد. این ساعت ها هنوز جای خود را در خانه ها حفظ کرده اند.
شرایط
در گذشته برای شنیدن صدای یکی از عزیزانمان از دور نامه می نوشتیم و روزها منتظر پاسخ بودیم. اکنون عکس ها، استیکرها و چت در تلفن های همراه جای خوبی برای خاطرات قدیمی گرفته اند.
تلفن های عمومی
تلفن های عمومی قدیمی و تلفن های عمومی با این غرفه های داغ همیشه تنها راهی بود که بسیاری از خانواده ها در تماس بودند. گوشی ها خیلی گرسنه بودند و سکه ها را بدون قید و بند می خوردند. غرفه ها پر از یادگاری های شاعرانه و عاشقانه بود. گاهی تحلیل سیاسی و اجتماعی. همیشه یکی پشت کیوسک بود که با 5 ریال به شیشه می زد و می گفت: برو بابا من عجله دارم. دیگر خبری از این کیوسک ها در شهر نیست، اما برای نوستالژیک بازی، گاهی می توانید یکی از این کیوسک های تزئین شده را در گوشه دنج یک کافه پیدا کنید.
ارز
سکه فقط وسیله خرید و فروش نبود. با آن کاردستی درست می کردیم. اصلاح کردند. کاغذ می گذاشتیم و هنر می کردیم. هر بار که یک سکه جدید می آمد، مشتاقانه آن را به هم نشان می دادیم و به داشتن آن افتخار می کردیم. بسیاری از آنها حتی کلکسیونی از سکه ها را داشتند. سکه های قدیم و جدید. اما حالا یک بچه باید بداند سکه طلا چیست و با این قیمت، زیر نظر گرفتن آن کار همه نیست.
دوربین آنالوگ
قرار بود دوربین های آنالوگ با 24 و 36 حلقه فیلم در یک سال تمام خاطرات کوچک و بزرگ یک خانواده را ثبت کنند. ما فقط اجازه داشتیم از هر موقعیت یک عکس بگیریم، بهترین موقعیت این بود که در آینه نگاه کنیم. این خاطرات هر چند ضعیف ثبت شد و با وجود بی کیفیتی که داشت، روح داشت. زیرا زندگی واقعی در آن اتفاق می افتاد. امروزه شبکه های اجتماعی پر از خاطرات ساختگی است، از لحظاتی که احساس نمی کنیم خوب هستند اما وانمود می کنیم خوب هستند. آن روزها شیرین بود چون همه چیز واقعی بود، خوب یا بد، و ما برای دل خود زندگی می کردیم و شاید به همین دلیل دلتنگ آن دوران هستیم.
ساندویچ با نان نان
ما نمی دانیم راز چیست که وقتی فیلم های قدیمی را تماشا می کنیم، جایی که ستاره سینما وارد یک ساندویچ بسیار معمولی می شود و با عجله ساندویچ خود را گاز می گیرد، دلمان آب می شود و دهانمان آب می افتد. این زمانی است که شیک ترین غذاها نمی توانند جایگزین ساندویچ و نوشابه برای ما شوند. شاید به همین دلیل است که در تهران و برخی شهرها ساندویچ‌فروشی‌هایی با ظاهر و ظاهر به همان دوران وجود دارد که ساندویچ‌های قدیمی‌شان را در نان سرو می‌کنند و یک فنجان نوشابه به مشتریان عرضه می‌کنند.
