اکران دوباره جدایی راه از مسکن | موافقان و مخالفان چه می گویند؟

به گزارش تینو، پس از موافقت روز سه شنبه مجلس با طرح یک فوریتی تفکیک وزارت راه و شهرسازی، بحث بین موافقان و مخالفان این موضوع دوباره مطرح شد اما این روزها به ویژه با داستان نهضت ملی، منطق حامیان جدایی. 1390 به نظر می رسد.

از زمان ناصرالدین شاه که در سال 1298 وزارت فواید عامه تأسیس شد و سپس وزارت راه و خیابان نام گرفت، وزارت راه و زیربنا در سازمان سیاسی ایران تأسیس شد. بعدها نام این وزارتخانه مطرح شد و بعدها به وزارت راه و ترابری تبدیل شد.

سرانجام در سال 1390 وزارت راه و ترابری با وزارت راه و شهرسازی ادغام شد تا دولت با ساخت و ساز مسکن و شهرسازی کاهش یابد و وزارت راه و شهرسازی با مسئولیت ها و مشکلات فراوان در یک کشور فرم بزرگ و گسترده سامانه طویل مسئولیت 86 معاونت مدیریت، بنگاه ها، سازمان ها و ادارات را بر عهده دارد. منتقدان موافق اتحاد مجدد ساختار هستند و مخالفان همچنان به دنبال شواهدی هستند که چرا اصلاً این یکپارچگی اتفاق افتاده است.

بعد از 13 سال جدایی از خانه

اکنون پس از 13 سال از ادغام وزارت راه و شهرسازی، بخشی از مجلس و دولت به همراه بزرگترین وزارتخانه کشور که در محاصره بنگاه های عظیم قرار دارد، در صدد جداسازی بخش های راه و مسکن هستند. و مسئولیت های بی شمار اگرچه بسیاری از انتقادات به زمان ادغام بی پاسخ مانده است، اما حامیان جدایی به ویژه برای حل مشکل مسکن بیشتر شده و به همین دلیل این لایحه بلافاصله در مجلس تصویب شد.

یکی از نکات کلیدی در بیانیه حامیان تجزیه طلبی این است که نتیجه این 13 سال ادغام چه بوده است و هدف از ادغام چه بوده است؟ در واقع هیچی حتی هدف اصلی اتحاد که کوچک کردن دولت بود، تنها در حد کاهش یک وزیر از کابینه دولت اجرا شد و از نظر ساختار تشکیلاتی و زیرساختی موفقیتی حاصل نشد.

جدایی؛ مزایا و معایب

تغییر ادارات مستقل مسکن و ترابری در وزارت راه و شهرسازی مبنای واحدهای این وزارتخانه است و به گفته حامیان این کار می تواند در شرایط بسیار گسترده فعالیت این وزارتخانه را بهبود بخشد. وظایف

آنها معتقدند برای دستیابی به 2 امتیاز 8 درصدی رشد اقتصادی که در برنامه هفتم در حوزه راهسازی و عمران شهر پیش بینی شده است، باید این دو منطقه از یکدیگر تفکیک شوند. همچنین با توجه به تمرکز کشور و قوه مجریه بر موضوع ساخت و ساز مسکن و تردد مردم، باید به صنعت ساختمان به عنوان محرک اقتصادی که یکی از الزامات تفکیک است، توجه ویژه شود.

حامیان جدایی وزارت راه و شهرسازی ادغام این دو وزارتخانه در سال 90 را اشتباه می دانند اما مخالفان جدایی از فربه شدن نهاد دولتی و اینکه این وزارتخانه ها قبل از ادغام چه وظایفی داشتند می گویند. . ، که با ادغام قابل اجرا نیست؟

به گفته مخالفان تفکیک، اگر به کارکرد ذاتی وزارتخانه ها یعنی سیاست گذاری توجه شود، این کارکرد بدون تفکیک قابل انجام است و نیازی به ایجاد دستگاه بزرگ و طویل جدید نیست.

نقطه کلیدی جدایی یا تداوم ادغام

وزارت راه و شهرسازی نباید مسکن بسازد. تمرکز بر این نکته کلیدی که اکثر سیاستمداران و ذینفعان بر آن اتفاق نظر دارند، یک اصل کلیدی است که چه وزارتخانه منحل شود و چه به حیات خود ادامه دهد، باید رعایت شود.

بر اساس قانون جهش تولید مسکن که مبنای اجرای طرح نهضت ملی مسکن قرار گرفت، دولت باید برای ساخت یک میلیون خانه مسکونی در سال برنامه ریزی کند و در نهایت زمین مورد نیاز را تامین کند. و این برنامه ریزی عمدتا به وزارت راه و شهرسازی سپرده شده است. در اختیار وزارت راه و شهرسازی نیست که بانک وام ندهد یا قیمت سیمان و یراق آلات افزایش یابد و اگر این عوامل منجر به شروع حرکت مسکن در سراسر کشور شود. این وزارتخانه را نمی توان مقصر دانست.

اگر این اصل پذیرفته نشود، نه تنها تفکیک وزارت مسکن، بلکه ایجاد چندین وزارتخانه مجزا برای ساخت و ساز مسکن، ساخت و ساز شهرها، روستاها، شهرک های جدید و … مشکلی را حل نمی کند. حالا وزارت راه و شهرسازی را متهم می کنند.