اما و اگرها در انتخاب وزیر میراث فرهنگی

تینو – محمدرضا کارگر; مدیرکل سابق موزه‌های اموال منقول فرهنگی: بنابراین برای بیان شاخص های انتخاب وزیر میراث در دولت چهاردهم می توان نظرات بسیاری را مدنظر قرار داد.

در تاریخ ادارات سازمانی وقت و وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع سنتی فعلی، هیچ یک از سرکردگان این گروه متن میراث فرهنگی نبودند. اما امروز مورد احترام اهل میراث هستند و کارنامه درخشان و قابل قبولی دارند. بنابراین، به نظر می رسد برخی از انتقادات و ایراداتی که بدون اجماع کلی در مورد فرد منتخب مطرح شده است، عمدتاً ناشی از حساسیت های مختلف است. هرگز در هیچ یک از حوزه‌های میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، بر روی افراد متن‌مدار یا افرادی که دارای دانش تخصصی هستند، اتفاق نظر وجود ندارد. توجه نشده بود که آنها برای این خدمات چند وجهی مناسب هستند

! در هر دوره اجماع بر مخالفت با انتخاب فردی برای هدایت وزارت میراث فرهنگی بیشتر از وزیر منتخب بود.

فارغ از دکتر صالحی امیری که به گفته نگارنده یکی از گزینه های جالب و قابل دفاع در دولت چهاردهم است و در انتظار رای اعتماد مجلس است، آیا منتقدان این انتخاب می توانند به اجماع برسند؟ در معرفی معاونت میراث فرهنگی که حوزه فعالیتش کاملا تخصصی است و هیچ و آیا ربطی به گردشگری و صنایع دستی دارد؟ پاسخ این سوال در روزهای آینده خواهد آمد. پاسخی که بتواند تعامل، همفکری و حسن اندیشی اهالی میراث فرهنگی را نشان دهد

به نظر می رسد وظیفه فعلی باید مربوط به انتخاب معاونان رئیس جمهور و مدیران وزارت میراث فرهنگی باشد که بسیار آسان تر از انتخاب وزیر برای فعالان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به نظر می رسد. زیرا این مأموریت نه با سایر حوزه های وزارتخانه تلاقی دارد و نه ملاحظات رای. این مستلزم اعتماد به پارلمان و سایر حوزه های حکومتی است