آخرین تصویر وویجر ۲ از یک سیاره | بازدید از نپتون و کشف ۶ قمر جدید

تینو – یکتا فراهانی: از برخی جهات، کاوشگرهای دوقلوی وویجر ناسا به کپسول‌های زمان دوران خود تبدیل شده‌اند: هر کدام یک نوار پخش هشت آهنگی برای ضبط داده‌ها حمل می‌کنند. اما این گوشی ها حدود 3 میلیون برابر کمتر از تلفن های همراه مدرن حافظه دارند و اطلاعات را حدود 38000 برابر کندتر انتقال می دهند.

با وجود این، وویجرز همچنان در خط مقدم اکتشافات فضایی باقی مانده است. آنها که توسط آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا در جنوب کالیفرنیا اداره و اداره می شوند، تنها کاوشگرهایی هستند که تا به حال فضای بین ستاره ای را کاوش کرده اند – اقیانوس کهکشانی که خورشید ما و سیاراتش از طریق آن سفر می کنند.

طولانی ترین ماموریت ناسا

وویجر 2، طولانی ترین ماموریت ناسا، نپتون را طی یک رویارویی تاریخی در 25 آگوست 1989 کاوش کرد و اولین نماهای نزدیک ساخته شده توسط انسان از این سیاره و همچنین یکی از آخرین تصاویر نپتون را که توسط وویجر 2 ناسا گرفته شده بود، به دست آورد. تحقیق.

اهمیت و خاص بودن این موضوع به این دلیل است که تاکنون تنها یک فضاپیما از هشتمین و دورترین سیاره از خورشید بازدید کرده است.

بیشتر بخوانید:
وویجر 2 مرزهای منظومه شمسی را بررسی می کند

نپتون سرشار از زندگی است

تور بزرگ

در 25 آگوست 1989، فضاپیمای وویجر 2 ناسا اولین تصاویر نزدیک از نپتون را گرفت. آخرین تصاویر تمام دیسک گرفته شده قبل از اینکه کاوشگر “تور بزرگ” خود را در سیارات کامل کند یکی از مشهورترین آنها شد. این تصویر که نپتون را در رنگ آبی عمیق آسمانی نشان می داد، درک عموم از این سیاره را برای دهه ها رنگ آمیزی کرد. (یعنی تا اوایل سال جاری، یک بررسی جدید از تصاویر وویجر 2 نشان داد که رنگ واقعی نپتون آبی-سبز روشن است.)

فیلترهای آبی و سبز

تصاویر اصلی وویجر 2 با استفاده از فیلترها با رنگ های کاذب گرفته شده است. یک تکنیک استاندارد که توسط ستاره شناسان سیاره ای استفاده می شود.
در این مورد، فیلترهای آبی و سبز از آن در کنار فیلتری استفاده شد که نور را در طول موج جذب شده توسط متان عبور می دهد. دانشمندان می گویند هیدروژن و هلیوم بر جو نپتون غالب هستند، اما متان نور قرمز را جذب می کند و ظاهری آبی به آن می دهد.
فیلترها متان را به رنگ آبی تیره نشان می دهند، اما همچنین لایه ای از مه نیمه شفاف را در سراسر سیاره نشان می دهند.

پرتاب فضاپیمای پرسرعت

لبه قرمز روشن اطراف نپتون به دلیل مه ای است که نور خورشید را در ارتفاعات بالاتر پراکنده می کند و بیشتر گاز متان است. وویجر 2 این تصویر را از کیپ کاد، فلوریدا، نزدیک به 12 سال پس از پرتاب آن بر روی موشک تیتان-سنتور گرفته است.
ویجر پس از بازدید از مشتری در سال 1979، زحل در سال 1981 و اورانوس در سال 1985، نزدیکترین نزدیکی ویجر به نپتون در 25 اوت 1989 بود.

از آنجایی که نپتون حدود 30 برابر از خورشید دورتر از زمین است، تنها کسری از یک درصد از نور خورشید زمین را دریافت می کند، که به این معنی است که وویجر 2 باید عکس هایی با نوردهی طولانی می گیرد. بنابراین مهندسان پیشران های پرسرعت فضاپیما را شلیک کردند تا آن را بچرخانند تا دوربین بتواند فوکوس کند.

کشف 6 ماه جدید

به گزارش وب سایت اسپیس، تصاویر وویجر 2 از نپتون آخرین تصاویری بود که به عنوان سیگنال های رادیویی با فرستنده های 13 واتی ارسال شد. به گفته ناسا، این بدان معناست که قدرت کافی برای روشن کردن چراغ یخچال وجود دارد.

بنابراین چهار ساعت طول کشید تا در سراسر منظومه شمسی به شبکه فضایی عمیق ناسا سفر کرد. در طول پرواز، وویجر همچنین از قمرهای نپتون، تریتون و نرید بازدید کرد و 6 قمر جدید را کشف کرد.