به گزارش تینو، معیار رایج ساخت دنباله‌ها در بسیاری از کشورهای دارای صنعت سینما این است که تلاش می‌کنند فصل‌های بعدی یک اثر موفق را با توجه به نیاز و توانایی داستان تولید کنند و نقاط عطف را در روند داستان بگنجانند. و البته تشنگی مخاطب. البته این معیارها به تنهایی کافی نیست چرا که استودیوها موارد دیگری از جمله تهیه بودجه، وجود ضمانت بازگشت سرمایه، بهره برداری از تجهیزات تولید و … را در نظر می گیرند تا در نهایت تصمیم جمعی حرفه ای غالب باشد. بر این اساس ساخته شده است. سریال یا فیلم موفقی ساخته خواهد شد.
اما در ایران این معیارها بیشتر منوط به نظر تهیه کننده و کارگردان اثر موفق است و به همین دلیل اغلب این تجربه ها به آثار چندان موفقی تبدیل نمی شوند، زیرا به جای احساس نیاز هنری، مواردی مانند برند سریال و چهره های محبوب در این اثر نقش آفرینی کردند و کارفرمایان تقریباً با این حمایت تصمیم به ساخت دنباله می گیرند که طبیعتاً نمی توانند به موفقیت دست پیدا کنند.
واکنش عجیب مردم وقتی مالک به سمیرا سیلی زد! ببینید
در فصل سوم، همانند فصل دوم، آنچه بیش از هر عنصر دیگری باعث شکست شد، عدم قطبیت داستان نسبت به ثبات درام بود.
در نتیجه این روند، فصل سوم سریال Work Wound به تولید رسید. یک داستان شبه مافیایی که در جامعه ایرانی در حال گذار اتفاق می‌افتد، فصل اول آن با توجه به ماهیت روابط ارائه شده نسبتاً خوب بود. این یک ضعف اساسی کارفرمایان است، شاید تصور نمی کردند کارشان آنقدر طول بکشد که روزی بخواهند دنباله آن را بسازند وگرنه ممکن است داستان را اینطور تمام نکرده باشند.
در فصل سوم، همانند فصل دوم، آنچه بیش از هر عنصر دیگری باعث شکست شد، عدم قطبیت داستان نسبت به ثبات درام بود. در فصل اول، نبردی برای رسیدن به قطبیت بین چندین شخصیت وجود داشت. برخی از این شخصیت ها در یک مسابقه مافیایی حذف شدند و آنهایی که ماندند تا آخرین قسمت برای زنده ماندن می جنگند تا میدان به نفع رقیب خالی نشود. دوئل شدیدی در گرفت. در فصل دوم، عرصه درام از چنین عناصری تهی شد و قافیه به نفع جریان هوچیگار تغییر یافت. در این فصل، توازن قوا به خوبی ترسیم نشد و آنچه باقی ماند، روند تک قطبی شخصیتی بود که نمی توانست تعلیق و جادو را تراوش کند.
زخم شمشیر هم بود و تا امروز رو به بهبودی بود
در واقع داستان در فصل دوم و سوم خود نتوانست جای خالی های قدرت و عشقی را که در فصل اول به پایان رسیده بود را بگیرد و به همین دلیل صحنه خالی از قصه گویی است و طبیعی است که در چنین تقابلی، رابطه ، قوام و ساختار عمق پیدا نمی کند.
داستان در فصل دوم و سوم خود نتوانست جای خلأهای قدرت و عشقی را که در فصل اول به پایان رسید را بگیرد و به همین دلیل صحنه خالی از روایت است. حالا در چنین شرایطی صحبت های رسمی برای تولید فصل چهارم این سریال مطرح شده است که شگفتی های زیادی را در بر دارد. وقتی سریال نتوانست در روند داستانی موفق عمل کند و جریانی را که در قسمت اول در فصل دوم و سوم ایجاد کرد، ندید، چگونه و با چه منطق و ضرورت اساسی می خواست به سمت تولید فصل چهارم حرکت کند. ?
با شکست یکی از برندهای مهم کشور در چند سال گذشته، نباید تنها به بعد مالی قضیه اکتفا کنیم. مهدویان برای ارائه فصل اول این سریال در اوج شهرت بود و پس از آن نتوانست این جایگاه را تکرار کند. او فیلم «مرد بازنده» را با مدل اکشن-تهدید مستقیم کارگردانی کرد اما موفقیت چندانی نداشت. در روند تولید فیلم «کت چرمی» که التیام آشکار زخم کری را رقم زد و سریال پاییزی نیز نقش مهمی داشت، این دو اثر چندان دیده نشد و البته چسلیک نتوانسته است در آن حضور پیدا کند. صفحه نمایش تا امروز
او معتقد است که این نارضایتی تاثیر روانی مستقیمی روی کارگردان برای تولید فصل دوم، سوم و حالا چهارم این سریال گذاشته است که شاید بدون نگاه کردن، تولید فصل دوم را برای او به ارمغان آورد قوانین بازی و ثالثاً او کاری کرد که انتقادات زیادی را از طرف طرفداران وفادار به این برند برانگیخت. گویی این کارگردان با استعداد و خوش تیپ داستان سریال شهرزاده را ندیده است که تأثیری بسیار گسترده تر از زخم کری ایجاد کرد.
به این ترتیب ژوگ کاری همان مسیری را طی می کرد که بیشتر دنباله های فیلم و سریال در ایران وجود دارد و آنچه امروز بیش از هر چیز دیگری احساس می کنیم بی مسئولیتی این حجم از نارضایتی از کارفرمایان است. این عدم مسئولیت و پذیرش اشتباه، دردناک تر و مخرب تر از خود سریال است و عدم انتقاد کارفرمایان را آشکار می کند. اوضاع تا این حد بدتر نشده است اما حالا شایعه شده که فصل چهارم این سریال جلوی دوربین خواهد رفت.
hamshahrionline به نقل از تینو