خاطرات فیلم عجیبی که بازیگر زنش تازه‌ درگذشته است

شهروندی آنلاین: شلی دووال که در سال 1949 در فورت ورث تگزاس به دنیا آمد، پس از آشنایی با رابرت آلتمن در یک مهمانی در سال 1970 در جریان فیلمبرداری بروستر مک کلود، کار خود را در صنعت فیلم آغاز کرد. آلتمن دووال را به عنوان راهنمای تور خود در فیلم انتخاب کرد و آن دو در شش فیلم دیگر از جمله مک کیب و خانم میلر در سال 1971، دزدان مثل ما در سال 1974 و نشویل در سال 1975 با یکدیگر همکاری کردند. بازی در نقش وندی تورنس، همسر رنج کشیده جک نیکلسون در فیلم اقتباسی استنلی کوبریک در سال 1980 از رمان درخشش استیون کینگ. دووال 13 ماه را صرف فیلمبرداری فیلم در انگلستان کرد و در سال 1981 به مجله People گفت که در طول فیلمبرداری هفته ها روزی 12 ساعت گریه می کرد و دیگر هرگز این روند را طی نخواهد کرد.

از دیگر نقش های به یاد ماندنی او می توان به بازی در فیلم های «آنی هال» (1977) به کارگردانی وودی آلن و «راهزن زمان» (1981) به کارگردانی تری گیلیام اشاره کرد. شلی دووال در آغاز هزاره از بازیگری فاصله گرفت، اما آخرین نقش او در نقش یک مادر در فیلم ترسناک اسکات گلدبرگ “تپه های جنگل” بود.

رابطه پرتنش دووال با کارگردان «درخش»
شلی دووال بیش از هر کارگردان دیگری با رابرت آلتمن کار کرده است، اما بیشتر به خاطر همکاری انفرادی خود با استنلی کوبریک در فیلم The Shining شناخته می شود. برداشت‌های مکرر کوبریک در طول این فیلم در صنعت فیلم‌سازی به‌حساب می‌آید. او در صحنه ای از فیلم 127 بار شلی دووال را شلیک کرد. عصبی بودن شلی دووال به وضوح در فیلم قابل مشاهده است.
رابطه کوبریک و دووال در طول فیلمبرداری تیره شد. او اغلب دووال را به خاطر واکنش‌های ناگهانی و فوران‌های ناگهانی احساسی‌اش سرزنش می‌کرد، تا جایی که کوبریک فریاد زد: “پدر ما می‌آید، ما اینجا خودمان را می‌کشیم. تو و کاچم فقط می‌خواهیم برای سهم خود آماده شویم! آیا چیز دیگری می‌دانی؟ هدر دادن وقت دیگران؟”

بعدها، دووال دوره 13 ماهه فیلمبرداری «درخشش» را تجربه‌ای دردناک توصیف کرد و در مصاحبه‌ای گفت: «در طول فیلمبرداری هفته‌ها، گاهی اوقات 12 ساعت در روز گریه می‌کردم پس از بازی در درخش، شلی دووال آنقدر بازی در فیلم را دوست داشت که تصمیم گرفت کمتر جلوی دوربین و بیشتر در تولید کار کند.

رفتار وحشیانه کوبریک
در مستند ویوین کوبریک، پشت صحنه فیلم پدرش، کارگردان با دووال همان رفتاری را انجام می دهد که جک در فیلم با وندی رفتار می کند. انگار کوبریک می خواهد با اجباری ظریف اعتماد به نفس دووال را متزلزل کند. در بخشی از این مستند، کوبریک برخی از اعضای تیم سازنده فیلم را که قصد همراهی با دووال را دارند، تهدید می کند: “با او همدردی نکن، کمکی به او نمی کند.” طبق مستندی که دختر کوبریک تهیه کرده، جک نیکلسون در طول فیلمبرداری «درخشش» رابطه خوبی با شل دووال نداشته است. به گفته راجر لانگ‌هورست در مطالعه‌اش در مورد درخشش، نیکلسون در این مستند دووال را نادیده می‌گیرد، گویی او نیز ممکن است با حال و هوای پشت صحنه هماهنگ باشد، در حالی که دووال اخیراً جایزه بهترین بازیگر زن را در یک فیلم سینمایی دریافت کرد. جشنواره فیلم کن ۱۹۷۷ با سیسی اسپیسک برای بازی در فیلم «سه زن» ساخته رابرت آلتمن.