تراژدی در فضا | مروری بر سخت‌ترین و تلخ‌ترین شکست‌ها در مأموریت‌های فضایی سرنشین‌دار

تبلیغات بنری


به گزارش سایت تینو، اخباری که چند روز پیش مبنی بر شکست ماموریت بوئینگ و انفجار ماهواره چند منظوره اینتلست منتشر شد، هرچند تلفات انسانی نداشت، بار دیگر ما را به یاد فجایع فراموش نشدنی انداخت. جالب اینجاست که گفته می شود برخی از قسمت های این ماهواره در مدار زمین پرسه می زند و می تواند برای سایر تجهیزات فضایی خطری ایجاد کند.

شاتل فضایی چلنجر
تاریخ: 7 دی 1365 قربانیان: 7 نفر

شاتل چلنجر تنها 73 ثانیه پس از پرتاب منفجر شد و هر هفت مسافر در مقابل دیدگان عموم و بینندگان تلویزیون جان باختند. علت این حادثه نقص در یکی از رینگ های آب بندی (O-ring) تقویت کننده سوخت جامد بوده که به دلیل دمای پایین ظرفیت خود را از دست داده است. این حادثه تأثیر عمیقی بر ناسا و اکتشافات فضایی داشت و منجر به تعطیلی موقت برنامه شاتل شد.

شاتل فضایی کلمبیا
تاریخ: 1 فوریه 2003 قربانیان: 7 نفر

شاتل فضایی کلمبیا در حال بازگشت از یک ماموریت علمی بود که به دلیل آسیب به بال چپ سقوط کرد و هر هفت خدمه آن کشته شدند. این به دلیل برخورد یک قطعه فوم عایق به بال شاتل در حین پرتاب بود که به شدت به سپر حرارتی آسیب رساند. این حادثه منجر به بررسی های گسترده برنامه شاتل و ارزیابی های دقیق تر از ایمنی فضاپیما شد.

سایوز-1
تاریخ: 24 آوریل 1967 قربانیان: یک نفر

این حادثه اولین فاجعه فضایی در جهان بود که منجر به مرگ فضانورد ولادیمیر کوماروف شد. پس از بازگشت به زمین، چتر اصلی باز نشد و فضاپیما با سرعت زیاد به زمین برخورد کرد. این حادثه اتحاد جماهیر شوروی را بر آن داشت تا طراحی و افزایش ایمنی فضاپیمای سایوز را بهبود بخشد.

بیشتر بخوانید:

سایوز-11
تاریخ: 30 ژوئن 1971 قربانیان: 3 نفر

فضانوردان سایوز 11 پس از انجام ماموریت در اولین ایستگاه فضایی جهان به نام “سالوت-1” در راه بازگشت به زمین جان باختند. ناگهان فشار کابین به دلیل باز شدن درب از دست رفت و باعث خفگی آنها شد. این حادثه منجر به طراحی و نصب سیستم های ایمنی و فشار کابین بر روی فضاپیمای سایوز شد.

آپولو-1
تاریخ: 27 ژانویه 1967 قربانیان: 3 نفر

این حادثه زمانی رخ داد که سه فضانورد آپولو 1 در کابین فضاپیما در جریان آزمایش معمول پیش از پرتاب آتش گرفتند. به دلیل وجود اکسیژن خالص و عدم امکان باز کردن سریع کابین، آتش به سرعت گسترش یافت و هر سه فضانورد را کشت. این حادثه ناسا را ​​بر آن داشت تا تغییرات گسترده ای در طراحی فضاپیما و سیستم های ایمنی ایجاد کند.

شاتل فضایی آتلانتیس (STS-27)
تاریخ: 2 دسامبر 1988 تلفات: صفر (اما بسیار جدی)

در این ماموریت، صفحات حفاظت حرارتی شاتل آسیب دید و خدمه از خطر آگاه شدند. خوشبختانه شاتل علیرغم آسیب شدید گرما توانست به سلامت فرود بیاید. این اتفاق باعث شد تا ایمنی کاشی های حرارتی مجددا بررسی شود.

تبلیغات بنری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همه در یکهمه در یکبهارینبهارینهورنازهورنازرابورابوسارینسارینتیلاتیلاتینوتینوتوژالتوژالیستایستایورنایورناهمه در یکهمه در یکبهارینبهارینهورنازهورنازرابورابوسارینسارینتیلاتیلاتینوتینوتوژالتوژالیستایستایورنایورناهمه در یکهمه در یکبهارینبهارینهورنازهورنازرابورابوسارینسارینتیلاتیلاتینوتینوتوژالتوژالیستایستایورنایورناهمه در یکهمه در یکبهارینبهارینهورنازهورنازرابورابوسارینسارینتیلاتیلاتینوتینوتوژالتوژالیستایستایورنایورناهمه در یکهمه در یکبهارینبهارینهورنازهورنازرابورابوسارینسارینتیلاتیلاتینوتینوتوژالتوژالیستایستایورنایورناهمه در یکهمه در یکهمه در یکبهارینبهارینهورنازهورنازرابورابوسارینسارینتیلاتیلاتینوتینوتوژالتوژالیستایستایورنایورناهمه در یکهمه در یکبهارینبهارینهورنازهورنازرابورابوسارینسارینتیلاتیلاتینوتینوتوژالتوژالیستایستایورنایورناهمه در یکهمه در یکبهارینبهارینهورنازهورنازرابورابوسارینسارینتیلاتیلاتینوتینوتوژالتوژالیستایستایورنایورناهمه در یکهمه در یکبهارینبهارینهورنازهورنازرابورابوسارینسارینتیلاتیلاتینوتینوتوژالتوژالیستایستایورنایورناهمه در یکبهارینهورنازرابوسارینتیلاتینوتوژالیستایورناهمه در یکبهارینهورنازرابوسارینتیلاتینوتوژالیستایورنا